กว่าน หนิง
กว่าน หนิง | |
|---|---|
| 管寧 | |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 158[1] อำเภอหลินฉฺวี มณฑลชานตง |
| เสียชีวิต | 241 (83 ปี)[1] |
| บุตร | กว๋าน เหมี่ยว |
| ญาติ | กว่าน จ้ง/ขวันต๋ง (บรรพบุรุษ) |
| อาชีพ | นักเขียน |
| ชื่อรอง | โยฺ่วอัน (幼安) |
กว่าน หนิง (จีนตัวย่อ: 管宁; จีนตัวเต็ม: 管寧; พินอิน: Guǎn Níng; เวด-ไจลส์: Kuan Ning) (ค.ศ. 158 – ค.ศ. 241)[1] มีชื่อรองว่า โย่วอัน (จีน: 幼安; พินอิน: Yòu'ān; เวด-ไจลส์: Yu-an) เป็นตัวละครในวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ยุคสามก๊ก[2] เป็นนักเขียนและบัณฑิตในวุยก๊ก เป็นชาวอำเภอจูซฺวี (朱虛縣 จูซฺวีเซี่ยน) เมืองปักไฮ (北海郡 เป๋ยไห่จฺวิ้น) ซึ่งปัจจุบันคือบริเวณใกล้อำเภอหลิงฉฺวี มณฑลซานตง [3] บิดาของกว่าน หนิงเสียชีวิตเมื่อกว่าน หนิงอายุ 16 ปี [4]
กว่าน หนิงเป็นเพื่อนสนิทของฮัวหิมและปิ่ง ยฺเหวียน[5] ทั้งสามคนได้รับการยกย่องรวมกันว่าเป็นตัวมังกร โดยฮัวหิมเป็นตัวมังกร ปิ่ง ยฺเหวียนเป็นท้องมังกร และกว่าน หนิงเป็นหางมังกร วันหนึ่งกว่าน หนิงและฮัวหิมนั่งอ่านหนังสือด้วยกัน ข้างนอกมีเสียงเอะอะเพราะมีผู้มีอิทธิพลนั่งรถผ่านมา กว่าน หนิงยังคงนั่งเฉย แต่ฮัวหิมกลับทิ้งหนังสือเดินออกไปดู ตั้งแต่นั้นมา กว่าน หนิงก็ดูถูกฮัวหิมแล้วเลิกคบเป็นเพื่อนกับฮัวหิม ต่อมากว่าน หนิงไปอยู่ที่เลียวตั๋ง ใช้ชีวิตอย่างสันโดษ ตลอดชีวิตไม่เคยรับราชการกับวุยก๊กเลย[6] [7]
ในวรรรณกรรมสามก๊กของล่อกวนตง เรื่องราวของกว่าน หนิงเล่าแทรกไว้ในตอนที่ 66 เพื่อแนะนำประวัติความเป็นมาของฮัวหิม แต่ในสามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ไม่ปรากฏชื่อของกว่าน หนิงเพราะไม่ได้แปลเนื้อเรื่องในส่วนนี้
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 ชีวประวัติกว่าน หนิงในจดหมายเหตุสามก๊กระบุว่ากว่าน หนิงเสียชีวิตขณะอายุ 84 ปี (นับอายุแบบจีน) ในปีที่ 2 ของศักราชเจิงฉี่ (ค.ศ.240-249) ในรัชสมัยของของพระเจ้าโจฮอง (正始二年， ... 會寧卒，時年八十四。) เมื่อคำนวณแล้ว ปีที่เกิดของกว่าน หนิงจึงควรอยู่ราว ค.ศ. 158
- ↑ "三國志/卷11" (ภาษาจีน). สืบค้นเมื่อ 21 กรกฎาคม 2560.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ (管寧字幼安，北海朱虛人也。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 11.
- ↑ (年十六喪父，中表愍其孤貧，咸共贈賵，悉辭不受，稱財以送終。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 11.
- ↑ (與平原華歆、同縣邴原相友，俱游學於異國，並敬善陳仲弓。) ตันซิ่ว. จดหมายเหตุสามก๊ก, เล่มที่ 11, ชีวประวัติกว่าน หนิง.
- ↑ กวนอูถือกระบี่ไปงานเลี้ยวตัวคนเดียว นางฮกเฮาพลีชีวิตเพื่อแผ่นดิน, สามก๊ก ฉบับแปลใหม่ เล่ม 2, วรรณไว พัธโนทัย , สำนักพิมพ์สุขภาพใจ, พ.ศ. 2553, หน้า 996-997
- ↑ กวนกงบุกเดี่ยวไปงานเลี้ยงที่ลู่โขว่ ฝูฮองเฮาสละชีพ, สามก๊ก ฉบับสมบูรณ์ เล่มกลาง, แพทย์หญิงกัลยา สุพันธุ์วณิช , สำนักพิมพ์เกลอเรียน, พ.ศ. 2556, หน้า 572-573
ดูเพิ่ม
[แก้] | บทความสามก๊กนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่วิกิพีเดีย:โครงการวิกิสามก๊ก |