เค้าอิ๋น
เค้าอิ๋น (สฺวี ยฺหวิ่น) | |
|---|---|
| 許允 | |
| ขุนพลพิทักษ์ภาคเหนือ (鎮北將軍 เจิ้นเป่ย์เจียงจฺวิน) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 254 – ค.ศ. 254 | |
| กษัตริย์ | โจฮอง |
| ราชเลขาธิการ (尚書 ช่างชู) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ค.ศ. 249 หรือหลังจากนั้น – ค.ศ. ? | |
| กษัตริย์ | โจฮอง |
| ผู้บัญชาทหารกลาง (中領軍 จงหลิ่นจฺวิน) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ค.ศ. 249 หรือหลังจากนั้น – ค.ศ. ? | |
| กษัตริย์ | โจฮอง |
| ขุนนางมหาดเล็ก (侍中 ชื่อจง) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. ? | |
| กษัตริย์ | โจฮอง |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ไม่ทราบ อำเภอเกาหยาง นครเป่าติ้ง มณฑลเหอเป่ย์ |
| เสียชีวิต | ค.ศ. 254 |
| คู่สมรส | รฺเหวี่ยนชื่อ |
| บุตร |
|
| บุพการี |
|
| อาชีพ | ขุนนาง |
| ชื่อรอง | ชื่อจง (士宗) |
เค้าอิ๋น (เสียชีิวิต ค.ศ. 254) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า สฺวี ยฺหวิ่น (จีน: 許允; พินอิน: Xǔ Yǔn) ชื่อรอง ชื่อจง (จีน: 士宗; พินอิน: Shìzōng) เป็นขุนพลและขุนนางของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน
ประวัติ[แก้]
เค้าอิ๋นเป็นชาวเมืองเกาหยาง (高陽) ในมณฑลกิจิ๋ว[1] ซึ่งปัจจุบันคืออำเภอเกาหยาง นครเป่าติ้ง มณฑลเหอเป่ย์ เค้าอิ๋นเกิดในตระกูลขุนนางและเป็นบัณฑิตที่มีชื่อเสียงในเวลานั้น ในรัชสมัยจักรพรรดิโจยอยแห่งวุยก๊ก เค้าอิ๋นรับราชการเป็นเจ้าหน้าที่สำนักคัดเลือกของราชเลขาธิการ (尚書選曹郎 ช่างชูเสฺวี่ยนเฉาหลาง)[2] ภายหลังขึ้นเป็นขุนนางมหาดเล็ก (侍中 ชื่อจง)[3] ในอุบัติการณ์สุสานโกเบงเหลงเมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 249[a] สุมาอี้ส่งเค้าอิ๋นไปโน้มน้าวโจซองให้นำฎีกาของสุมาอี้ขึ้นถวายจักรพรรดิโจฮอง[5] ภายหลังเค้าอิ๋นขึ้นมามีตำแหน่งเป็นราชเลขาธิการ (尚書 ช่างชู) และผู้บัญชาทหารกลาง (中領軍 จงหลิ่นจฺวิน)[3]
ในปี ค.ศ. 254 เค้าอิ๋นมียศเป็นขุนพลพิทักษ์ภาคเหนือ (鎮北將軍 เจิ้นเป่ย์เจียงจฺวิน) ถืออาญาสิทธิ์ในฐานะแม่ทัพผู้ดูแลราชการทหารทั้งหมดในพื้นที่ทางเหนือของแม่น้ำฮองโห[6] เค้าอิ๋นเป็นมิตรกับแฮเฮาเหียนและลิฮอง[1] แฮเฮาเหียนและลิฮองนั้นวางแผนจะสังหารสุมาสูผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของวุยก๊กแต่ไม่สำเร็จ
ปีเดียวกันนั้น จักรพรรดิโจฮองเสด็จไปที่อำเภอผิงเล่อ (平樂) เพื่อทรงส่งกองกำลังของสุมาเจียวน้องชายของสุมาสู ในเวลานั้นเค้าอิ๋นและเหล่าขุนนางผู้ใหญ่เห็นว่าควรจะใช้โอกาสที่มีการพบปะระหว่างจักรพรรดิโจฮองและสุมาเจียวในการสังหารสุมาเจียวเสีย และวางแผนจะยึดกองกำลังของสุมาเจียวมาใช้โจมตีสุมาสู แต่โจฮองทรงไม่กล้ากระทำการตามแผนดังกล่าว แต่แล้วแผนที่คิดการจะสังหารสุมาเจียวได้รั่วไหลรู้ไปถึงสุมาสู ต่อมาสุมาสูจึงปลดโจฮองจากตำแหน่งจักรพรรดิ[7]
สุมาสูใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้ให้ราชสำนักออกราชโองการปลดเค้าอิ๋นจากตำแหน่ง และพาตัวมามอบต่อเสนาบดีตุลาการ (廷尉 ถิงเว่ย์) ตัวเค้าอิ๋นก็ถูกจับในข้อหาสมคบคิดกับผู้อื่นคิดประทุษร้าย ไม่นานหลังจากนั้นเค้าอิ๋นต้องโทษให้ถูกเนรเทศไปยังเมืองเล่อหลาง (樂浪) จักรพรรดิโจฮองทรงพระกันแสงอำลาเค้าอิ๋น เค้าอิ๋นเสียชีวิตระหว่างเดินทาง[8][9]
บู๊ขิวเขียมและบุนขิมเคยเขียนรายการความผิดของสุมาสูในฎีกาที่ถวายราชสำนัก ความตอนหนึ่งมีการกล่าวถึงเค้าอิ๋นว่า "เมื่อไม่นานมานี้ ผู้บัญชาทหารเค้าอิ๋นใกล้จะได้พิทักษ์ภาคเหนือ ด้วยเงินในคลังที่มอบให้ และ[สุมา]สูถวายฎีกาขอให้ลงโทษ แม้ว่า[เค้า]อิ๋นถูกเนรเทศ แต่ก็ตายด้วยความหิวโหยอยู่ตามทาง แผ่นดินได้ยินเรื่องนี้ ไม่มีใครไม่โศกเศร้า นี่คือความผิดประการที่เก้า"[10]
ดูเพิ่ม[แก้]
หมายเหตุ[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 (初，中領軍高陽許允與豐、玄親善。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
- ↑ (明帝時爲尚書選曹郎) อรรถาธิบายจากเว่ย์เลฺว่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
- ↑ 3.0 3.1 (稍遷爲侍中尚書中領軍。) อรรถาธิบายจากเว่ย์เลฺว่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
- ↑ (嘉平元年春正月甲午，車駕謁高平陵。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 4.
- ↑ (爽不能用，而夜遣侍中許允、尚書陳泰詣帝，觀望風旨。) จิ้นชู เล่มที่ 1.
- ↑ (後豐等事覺，徙允為鎮北將軍，假節督河北諸軍事。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
- ↑ (此秋，姜維寇隴右。時安東將軍司馬文王鎮許昌，徵還擊維，至京師，帝於平樂觀以臨軍過。中領軍許允與左右小臣謀，因文王辭，殺之，勒其衆以退大將軍。已書詔於前。文王入，帝方食栗，優人雲午等唱曰：「青頭雞，青頭雞。」青頭雞者，鴨也。帝懼不敢發。文王引兵入城，景王因是謀廢帝。) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่และเว่ยชื่อชุนชิวในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 4.
- ↑ (未發，以放散官物，收付廷尉，徙樂浪，道死。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
- ↑ (帝以允當出，乃詔會羣臣，羣臣皆集，帝特引允以自近；允前爲侍中，顧當與帝別，涕泣歔欷。會訖，罷出，詔促允令去。會有司奏允前擅以厨錢穀乞諸俳及其官屬，故遂收送廷尉，考問竟，減死徙邊。允以嘉平六年秋徙，妻子不得自隨，行道未到，以其年冬死。) อรรถาธิบายจากเว่ย์เลฺว่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 9.
- ↑ (近者領軍許允當為鎮北，以廚錢給賜，而師舉奏加辟，雖云流徙，道路餓殺，天下聞之，莫不哀傷，其罪九也。) อรรถาธิบายในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 28.
บรรณานุกรม[แก้]
- ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).
- ฝาน เสฺวียนหลิง (648). พงศาวดารราชวงศ์จิ้น (จิ้นชู).