ข้ามไปเนื้อหา

เคาหงี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เคาหงี (สฺวี่ อี๋)
許儀
ขุนพลรักษาค่ายใหญ่ (牙門將 หยาเหมินเจี้ยง)
ดำรงตำแหน่ง
ค.ศ. ? (?) – ค.ศ. 263 (263)
กษัตริย์โจฮวน
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิดไม่ทราบ
เสียชีวิตค.ศ. 263
บุตรสฺวี่ จง
บุพการี
ญาติสฺวี่ ติ้ง (ลุง)
อาชีพขุนพล
บรรดาศักดิ์โหมวเซียงโหว (牟鄉侯)

เคาหงี (เสียชีวิต ค.ศ. 263) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า สฺวี่ อี๋ (จีน: 許儀; พินอิน: Xǔ Yí) เป็นขุนพลของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน มีตำแหน่งเป็นขุนพลรักษาค่ายใหญ่ (牙門將 หยาเหมินเจี้ยง) เป็นบุตรชายของเคาทูขุนพลผู้มีชื่อเสียงของวุยก๊ก

ประวัติ

[แก้]

บ้านเกิดบรรพบุรุษของเคาหงีคืออำเภอเจากุ๋น (譙縣 เฉียวเซี่ยน) เมืองไพก๊ก (沛國 เพ่ย์กั๋ว) ซึ่งปัจจุบันคือนครปั๋วโจว มณฑลอานฮุย[1] บิดาของเคางหงีคือเคาทู (許褚 สฺวี ฉู่) นายทหารองครักษ์ของขุนศึกโจโฉในช่วงปลายยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออกและภายหลังเป็นขุนพลของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊ก หลังเคาทูเสียชีวิต เคาหงีได้สืบทอดบรรดาศักดิ์โหมวเซียงโหว (牟鄉侯) ของบิดา

ในปี ค.ศ. 263 สุมาเจียวผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แห่งวุยก๊กสั่งให้ยกทัพใหญ่ 3 ทางบุกรัฐจ๊กก๊กที่เป็นรัฐอริของวุยก๊ก เคาหงีติดตามมาในทัพของจงโฮยผู้เป็นขุนพลพิทักษ์ภาคตะวันตก (鎮西將軍 เจิ้นซีเจียงจฺวิน) จงโฮยนำกำลังพล 100,000 นายเข้าอาณาเขตของจ๊กก๊กผ่านหุบเขาเสียดก๊ก (斜谷 เสียกู่; ทางตะวันตกเฉียงใต้ของอำเภอเหมย์ มณฑลฉ่านซีในปัจจุบัน) และหุบเขาล่อก๊ก (駱谷 ลั่วกู่; ทางตะวันตกเฉียงใต้ของอำเภอโจวจื้อ มณฑลฉ่านซีในปัจจุบัน) จงโฮยสั่งให้เคาหงีให้นำกำลังทหารล่วงหน้าไปแผ้วทางและซ่อมแซมเส้นทาง โดยจงโฮยยกทัพหลักตามมาด้านหลัง เมื่อจงโฮยยกพลมาถึงสะพานแห่งหนึ่ง ปรากฏว่าพื้นสะพานมีรอยแตกทำให้เท้าม้าก้าวร่วงลงรอยแตกนั้น เนื่องจากจงโฮยนั้นถืออาญาสิทธิ์ในการบัญชาทหารในภูมิภาคกวนต๋ง (關中 กวานจง) มีอำนาจในการชี้เป็นชี้ตาย จึงสั่งให้ประหารชีวิตเคาหงีฐานที่ทำภารกิจล้มเหลวทันที เคาหงีนั้นเป็นบุตรชายของเคาทูผู้เป็นองครักษ์และขุนพลคนสนิทของผู้นำวุยก๊ก 3 รุ่นแรกคือโจโฉ โจผี และโจยอย แต่เคาหงีก็ไม่ได้รับการละเว้นโทษ การเสียชีวิตของเคาหงีจึงทำให้ทหารทุกคนตกตะลึงอย่างมาก[2]

บุตรชาย

[แก้]

เคาหงีมีบุตรชายชื่อสฺวี่ จง (許綜) ได้สืบทอดบรรดาศักดิ์โหมวเซียงโหวของบิดาในช่วงต้นศักราชไท่ฉื่อ (泰始; ค.ศ. 266-274) ในรัชสมัยของจักรพรรดิสุมาเอี๋ยนแห่งราชวงศ์จิ้นตะวันตก[3]

ดูเพิ่ม

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. (許褚字仲康,譙國譙人也。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 18.
  2. (先命牙門將許儀在前治道,會在後行,而橋穿,馬足陷,於是斬儀。儀者,許褚之子,有功王室,猶不原貸。諸軍聞之,莫不震竦。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 28.
  3. (子儀嗣。 ... 儀為鍾會所殺。 ... 泰始初,子綜嗣。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 18.

บรรณานุกรม

[แก้]