ผาง เอ๋อ
ผาง เอ๋อ / เจ้า เอ๋อ 龐娥 / 趙娥 | |
|---|---|
 ผาง เอ๋อตัดศีรษะหลี่ โช่วด้วยดาบของตัวหลี่ โช่วเอง | |
| ยุคสมัย | ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก |
| บุตร | ผาง ยฺวี่ (龐淯) |
| บุพการี |
|
| ญาติ | น้องชายอย่างน้อย 3 คน |
ผาง เอ๋อ (จีน: 龐娥; พินอิน: Páng É) หรือ เจ้า เอ๋อ (จีน: 趙娥; พินอิน: Zhào É) เป็นสตรีสูงศักดิ์ชาวจีนในช่วงปลายยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออก เป็นมารดาของผาง ยฺวี่ (龐淯) ขุนนางของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊ก ผาง เอ๋อสังหารชายผู้สังหารบิดาของตัวผาง เอ๋อ ต่อหน้าชุมนุมชนหน้าที่ว่าการ แต่หลังจากที่ผาง เอ๋อมอบตัวและขอให้ประหารชีวิตตนตามกฎหมาย ผาง เอ๋อไม่เพียงรอดพ้นจากการลงโทษ แต่ยังได้รับการยกย่องในเรื่องคุณธรรมด้วย
เรื่องราวของผาง เอ๋อมีบันทึกในหนังสือหกบทของหฺวางฝู่ มี่ (皇甫謐) ซึ่งเป็นหนังสือเล่มต่อของ เลี่ย-นฺหวี่-จฺว้าน (列女傳; ชีวประวัติสตรีตัวอย่าง) ตำราที่เขียนขึ้นก่อนหน้าโดยหลิว เซี่ยง (劉向) ซึ่งถือเป็นตำราสอนสตรีในลัทธิขงจื๊อ จากการกระทำอันกล้าหาญของผาง เอ๋อ ผาง เอ๋อจึงได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในแบบอย่างของความกล้าหาญและคุณธรรมที่แสดงออกโดยสตรีในประวัติศาสตร์จีน[1] ผาง เอ๋อเป็นหนึ่งในวีรสตรีที่ปรากฏภาพในอู๋ชฺวางผู่ (無雙譜; ทำเนียบผู้กล้าไร้เทียมทาน) ของจิน กู่เหลียง (金古良)
ดูเพิ่ม
[แก้]- แฮฮัวเหลง อีกหนึ่งสตรีในยุคสามก๊ก ที่มีเรื่องราวปรากฏในเลี่ย-นฺหวี่-จฺว้านของหฺวางฝู่ มี่
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Biographical Dictionary of Chinese Women: Antiquity Through Sui, 1600 B.C.E.-618 C.E. (ภาษาอังกฤษ). M.E. Sharpe. 1998. ISBN 9780765641823.