เซงจุย
เซงจุย (เฉิง ชุ่ย) | |
---|---|
成倅 | |
แม่ทัพทหารม้า (騎督 ฉีตู) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. 260 | |
กษัตริย์ | โจมอ |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | ไม่ทราบ |
เสียชีวิต | ค.ศ. 260 นครลั่วหยาง มณฑลหูหนาน |
ญาติ | เซงเจ (น้องชาย) |
อาชีพ | ขุนพล |
เซงจุย (เสียชีวิต ค.ศ. 260) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เฉิง ชุ่ย (จีน: 成倅; พินอิน: Chéng Cuì) เป็นขุนพลของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นพี่ชายของเซงเจ (成濟 เฉิง จี้)
ประวัติ
[แก้]ในปี ค.ศ. 260 เซงจุยมีตำแหน่งเป็นแม่ทัพทหารม้า (騎督 ฉีตู) เวลานั้นจักรพรรดิโจมอทรงไม่พอพระทัยสุมาเจียวที่ผูกขาดอำนาจ พระองค์จึงนำทหารราชองครักษ์และเหล่าข้าราชบริพารออกไปเพื่อจะสังหารสุมาเจียว โจมอทรงเคลื่อนกำลังออกทางประตูรถม้าด้านตะวันออกและไปพบกับกำลังทหารของกาอุ้นที่หอสังเกตการณ์ด้านใต้ เซงจุยและเซงเจน้องชายอยู่ในกำลังทหารของกาอุ้นร่วมเผชิญหน้ากับโจมอ กาอุ้นยุเซงเจให้ใช้ทวนแทงโจมอจนสวรรคต[1][2][3]
ต่อมาอีก 20 วันหลังจากเหตุการณ์ปลงพระชนม์ สุมาเจียวทนการวิพากย์วิจารณ์ของผู้คนไม่ได้ จึงกล่าวโทษเซงเจว่ามีความผิดฐานปลงพระชนม์จักรพรรดิและตัดสินประหารชีวิตพร้อมกับครอบครัวสามชั่วโคตร เซงจุยที่เป็นพี่ชายของเซงเจจึงถูกประหารชีวิตไปด้วย
ในนิยายสามก๊ก
[แก้]ในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ในศตวรรษที่ 14 เรื่องสามก๊ก (ซานกั๋วเหยี่ยนอี้) ตอนที่ 112 เพิ่มบทบาทของเซงจุยในเหตุการณ์กบฏจูกัดเอี๋ยน โดยเสริมว่าเมื่อสุมาเจียวยกทัพเข้าโจมตีจูกัดเอี๋ยนและกำลังทหารของง่อก๊กที่เป็นพันธมิตรในการรบที่ห้วยหนำ (淮南 หฺวายหนาน) สุมาเจียวสั่งให้โจเป๋าและจิวท่ายนำทหาร 2 กองไปซุ่มที่ทางไปโจะเทาเสีย (石頭城 ฉือโถวเฉิง) ให้อองกี๋และตันเกี๋ยนนำทหารฝีมือดีตามไปด้านหลัง ให้เซงจุยผู้เป็นขุนพลรอง (偏將 เพียนเจี้ยง) นำทหารหลายหมื่นนายไปล่อข้าศึก เมื่อทหารของจูกัดเอี๋ยนและทหารง่อก๊กกำลังเข้าชิงม้า วัว ลา และล่อของทัพวุยก๊ก กำลังทหารของวุยก๊กก็ยกจากที่ซุ่มออกมาตีกระหนาบจนแตกพ่าย จูกัดเอี๋ยนล่าถอยเข้าอำเภอฉิวฉุน[4]
ในนวนิยายสามก๊กระบุว่าเซงเจเป็นพี่ชาย เซงจุยเป็นน้องชาย[5]
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ (騎督成倅弟太子舍人濟,橫入兵陣傷公,遂至隕命;輙收濟行軍法。) สามก๊ก เล่มที่ 4.
- ↑ (充帥厲將士,騎督成倅弟成濟以矛進,帝崩于師。時暴雨雷霆,晦冥。) อรรถาธิบายจากเว่ย์ชื่อชุนชิวในสามก๊กจี่ เล่มที่ 4.
- ↑ (賈充呼帳下督成濟謂曰:「司馬家事若敗,汝等豈復有種乎?何不出擊!」倅兄弟二人乃帥帳下人出,顧曰:「當殺邪?執邪?」充曰:「殺之。」兵交,帝曰:「放仗!」大將軍士皆放仗。濟兄弟因前刺帝,帝倒車下。) อรรถาธิบายจากเว่ย์มั่วจฺว้านในสามก๊กจี่ เล่มที่ 4.
- ↑ (昭從其言,遂令石苞、州泰先引兩軍於石頭城埋伏,王基、陳騫領精兵在後,卻令偏將成倅引兵數萬先去誘敵;又令陳俊引車仗牛馬驢騾,裝載賞軍之物,四面聚集於陣中,如敵來則棄之。是日諸葛誕令吳將朱異在左,文欽在右;見魏陣中人馬不整,誕乃大驅士馬逕進。成倅退走,誕驅兵掩殺,見牛馬驢騾,遍滿郊野,南兵爭取,無心戀戰。忽然一聲砲響,兩路兵殺來;左有石苞,右有州泰。誕大驚,急欲退時,王基、陳騫精兵殺到。誕兵大敗。司馬昭又引兵接應。誕引敗兵奔入壽春,閉門堅守。昭令兵四面圍困,併力攻城。) สามก๊ก ตอนที่ 112.
- ↑ (弟成倅亦斬於市,盡滅三族。) สามก๊ก ตอนที่ 114.
บรรณานุกรม
[แก้]- ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).
- ฝาน เสฺวียนหลิง (648). จิ้นชู.
- ซือหม่า กวาง (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.
- ล่อกวนตง (คริสต์ศตวรรษที่ 14). สามก๊ก (ซานกั๋วเหยี่ยนอี้), ตอนที่ 114.