เล่าเซียว
เล่าเซียว (หลิว เช่า) | |
|---|---|
| 劉劭 | |
| ขุนนางทหารม้ามหาดเล็ก (散騎常侍 ซ่านฉีฉางชื่อ) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. ? | |
| กษัตริย์ | โจยอย |
| นายร้อยทหารม้า (騎都尉 ฉีตูเว่ย์) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. ? | |
| กษัตริย์ | โจยอย |
| เจ้าเมืองตันลิว (陳留太守 เฉินหลิวไท่โฉ่ว) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. ? | |
| กษัตริย์ | โจยอย |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ไม่ทราบ นครหานตาน มณฑลเหอเป่ย์ |
| เสียชีวิต | ไม่ทราบ |
| บุตร | หลิว หลิน |
| อาชีพ | ขุนนาง |
| ชื่อรอง | ข่งไฉ (孔才) |
| บรรดาศักดิ์ | กวนไล่เหา (關內侯 กวานเน่ย์โหว) |
เล่าเซียว[1] มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า หลิว เช่า (จีน: 劉劭; พินอิน: Liú Shào) ชื่อรอง ข่งไฉ (จีน: 孔才; พินอิน: Kǒngcái) เป็นขุนนางของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน
ประวัติ[แก้]
เล่าเซียวเป็นชาวอำเภอหานตาน (邯鄲縣 หานตานเซี่ยน) เมืองกว่างผิง (廣平郡 กว่างผิงจฺวิ้น) ซึ่งปัจจุบันครนครหานตาน มณฑลเหอเป่ย์ เป็นทายาทรุ่นที่ 11 ของหลิว ชาง (劉蒼) ผู้มีบรรดาศักดิ์อินเฉิงซือโหว (陰城思侯) และเป็นโอรสของหลิว เผิงจู่ (劉彭祖) ผู้มีฐานันดรศักดิ์เจ้าจิ้งซู่หวาง (趙敬肅王) ในยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันตก[2] เกิดในช่วงศักราชเจี้ยนหนิง (ค.ศ. 168-172) ในรัชสมัยพระเจ้าเลนเต้แห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันออก
เล่าเซียวเริ่มเข้ารับราชการในรัชสมัยพระเจ้าเหี้ยนเต้ โดยเริ่มจะการเป็นเจ้าพนักงานของที่ว่าการเมืองกว่างผิง แล้วขึ้นมามีตำแหน่งข้าราชบริพารของรัชทายาท (太子舍人 ไท่จื๋อเฉ่อเหริน) และขุนนางห้องสมุดหลวง (秘書郎 มี่ชูหลาง)[3] ในยุควุยก๊ก เล่าเซียวได้ดำรงตำแหน่งเป็นขุนนางสำนักราชเลขาธิการ (尚書郎 ช่างชูหลาง), ขุนนางทหารม้ามหาดเล็ก (散騎侍郎 ซ่านฉีชื่อหลาง)[4] และเจ้าเมือง (太守 ไท่โฉ่ว) ของเมืองตันลิว (陳留 เฉินหลิว)[5] ภายหลังได้รับบรรดาศักดิ์เป็นกวนไล่เหา (關內侯 กวานเน่ย์โหว)[6]
เล่าเซียวมักถวายคำแนะนำแก่จักรพรรดิโจยอยแห่งวุยก๊ก โจยอยยกย่องว่าคำแนะนำของเล่าเซียวเป็นคำแนะนำที่ดี แม้โจยอยจะไม่ค่อยได้ทรงทำตามคำแนะนำนั้นก็ตาม เล่าเซียวยังเขียนบทกวีเพื่อพยายามทัดทานโจยอยในเรื่องโครงการทางการทหารและการก่อสร้างพระราชวัง เมื่อซุนกวนจักรพรรดิแห่งรัฐง่อก๊กที่เป็นรัฐอริของวุยก๊กนำทัพเข้าโจมตีฐานที่มั่นของกองกำลังวุยก๊กที่หับป๋าในปี ค.ศ. 234 เล่าเซียวทูลเสนอให้โจยอยส่งกองกำลังไปตัดเส้นทางลำเลียงเสบียงของซุนกวนแทนที่จะปะทะกับซุนกวนโดยตรง กลยุทธ์นี้ทำให้ซุนกวนต้องล่าถอย (แต่ในจือจื้อทงเจี้ยนของซือหม่า กวางระบุว่าเป็นเตียวอี้ที่เป็นผู้ถวายคำแนะนำนี้ ไม่ใช่เล่าเซียว)
เล่าเซียวมีความรู้กว้างขวาง อ่านหนังสือจำนวนมาก และเคยรับหน้าที่สอนตำรา เล่าเซียวเรียบเรียงตำราหมวดหมู่หฺวางหล่าน (皇覽) และมีส่วนร่วมในการร่างประมวลกฎหมายซินลฺวี่ (新律) เป็นผู้ประพันธ์เล่อลุ่น (樂論), สวี่ตูฟู่ (許都賦), ลั่วตูฟู่ (洛都賦) และผลงานอื่น ๆ ผลงานส่วนใหญ่ของเล่าเซียวสูญหายไป ในปัจจุบันเหลือเพียงเหรินอู้จื้อ (人物志), เจ้าตูฟู่ (趙都賦) และช่างตูกวานเข่าเค่อชู (上都官考課疏)
เล่าเซียวเสียชีวิตในช่วงศักราชเจิ้งฉื่อในรัชสมัยจักรพรรดิโจฮอง หลังจากเล่าเซียวเสียชีวิตได้แต่งตั้งย้อนหลังให้เป็นเสนาบดีกรมวัง (光祿勳 กวางลู่ซฺวิน)[7]
ทายาท[แก้]
เล่าเซียวมีบุตรชายชื่อหลิว หลิน (劉琳) สืบบรรดาศักดิ์กวนไล่เหาถัดจากบิดา[8]
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ (ฝ่ายพระเจ้าโจยอยจึงให้เล่าเซียวคุมทหารไปช่วยเมืองกังแฮ ให้เตียวอี้คุมทหารไปช่วยเมืองซงหยง) "สามก๊ก ตอนที่ ๗๗". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ November 23, 2023.
- ↑ (【廣平陰城】漢景帝子趙敬肅王彭祖，生隂城思侯蒼，始居廣平。十一代〈注：案唐世系表十六代此作十一代〉孫邵字孔才魏散騎常侍。) ยฺเหวียนเหอซิ่งจฺว่าน เล่มที่ 5 แซ่หลิว
- ↑ (御史大夫郗慮辟劭，會慮免，拜太子舍人，遷祕書郎。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 21
- ↑ (黃初中，為尚書郎、散騎侍郎。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 21
- ↑ (明帝即位，出為陳留太守，敦崇教化，百姓稱之。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 21
- ↑ (執經講學，賜爵關內侯。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 21
- ↑ (卒，追贈光祿勳。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 21
- ↑ (子琳嗣。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 21
บรรณานุกรม[แก้]
- ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).