บู๊ขิวเตี้ยน
บู๊ขิวเตี้ยน (กว้านชิว เตี้ยน) | |
|---|---|
| 毌丘甸 | |
| ขุนนางตรวจสอบจัดการเอกสาร (治書侍御史 จื้อชูชื่อ-ยฺวี่ฉื่อ) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. 255 | |
| กษัตริย์ | โจมอ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ไม่ทราบ อำเภอเหวินสี่ มณฑลชานซี |
| เสียชีวิต | ค.ศ. 255 |
| คู่สมรส | สฺวินชื่อ |
| บุตร | กว้านชิว จือ (บุตรสาว) |
| บุพการี |
|
| ญาติ |
|
| อาชีพ | ขุนนาง |
| ชื่อรอง | จื่อปาง (子邦) |
บู๊ขิวเตี้ยน[1] (เสียชีวิต ค.ศ. 255) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า กว้านชิว เตี้ยน (จีน: 毌丘甸; พินอิน: Guànqiū Diàn) ชื่อรอง จื่อปาง (จีน: 子邦; พินอิน: Zǐbāng) เป็นขุนนางของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นบุตรชายคนโตของบู๊ขิวเขียมขุนพลและขุนนางของรัฐวุยก๊ก หลังจากจักรพรรดิโจฮองถูกสุมาสูบังคับให้สละราชบัลลังก์ บู๊ขิวเตี้ยนแนะนำบู๊ขิวเขียมผู้บิดาให้ก่อกบฏต่อสุมาสูและส่งกำลังทหารออกจากนครหลวงลกเอี๋ยง แต่ต่อมาไม่นานบู๊ขิวเตี้ยนก็ถูกสังหาร
ประวัติ[แก้]
บู๊ขิวเตี้ยนเป็นชาวอำเภอเหวินสี่ (聞喜縣 เหวินสี่เซี่ยน) เมืองฮอตั๋ง (河東 เหอตง)[2] ซึ่งปัจจุบันคืออำเภอเหวินสี่ มณฑลชานซี บู๊ขิวเตี้ยนเป็นบุตรชายคนโตของบู๊ขิวเขียม (毌丘儉 กว้านชิว เจี่ยน) ขุนพลของวุยก๊กผู้มียศเป็นขุนพลพิทักษ์ภาคตะวันออก (鎮東將軍 เจิ้นตงเจียงจฺวิน) ปู่ของบู๊ขิวเตี้ยนคือกว้านชิว ซิง (毌丘興) รับราชการเป็นเจ้าเมืองของเมืองอู่เวย์ (武威郡 อู่เวย์จฺวิ้น) ในรัฐวุยก๊ก[3] บู๊ขิวเตี้ยนยังมีน้องชายชื่อกว้านชิว จง (毌丘宗) และน้องชายคนอื่น ๆ อีก 3 คน[4] บู๊ขิวเตี้ยนเป็นผู้มีชื่อเสียงในนครหลวงลกเอี๋ยง (洛陽 ลั่วหยาง)[5]
ในปี ค.ศ. 253 เมื่อโจฮองจักรพรรดิลำดับที่ 3 ของรัฐวุยก๊กถูกสุมาสูผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ปลดจากตำแหน่งจักรพรรดิลงเป็นเจอ๋อง (齊王 ฉีหวาง) บู๊ขิวเตี้ยนพูดกับบู๊ขิวเขียมผู้บิดาว่า "ใต้เท้าปกครองดินแดนด้วยความรับผิดชอบใหญ่หลวง รัฐกำลังถูกพลิกคว่ำ แต่ใต้เท้ายังคงปกป้องตัวเองอย่างเงียบ ๆ ย่อมจะถูกตำหนิจากทั้งแผ่นดิน" แล้วแนะนำบิดาให้ก่อกบฏเพื่อเข้าโจมตีสุมาสู[6]
ในปี ค.ศ. 255 ในวันก่อนหน้าที่บู๊ขิวเขียมจะก่อกบฏต่อสุมาสู เวลานั้นบู๊ขิวเตี้ยนดำรงตำแหน่งเป็นขุนนางตรวจสอบจัดการเอกสาร (治書侍御史 จื้อชูชื่อ-ยฺวี่ฉื่อ)[7] ได้ลอบพาสมาชิกในครอบครัวหนีไปอยู่บนภูเขาหลิงชาน (靈山) ในอำเภอซินอาน (新安縣 ซินอานเซี่ยน) แต่ต่อมาไม่นานภูเขาหลิงซานถูกโจมตี ตัวบู๊ขิวเตี้ยนพร้อมครอบครัวถูกจับกุมและถูกประหารชีวิต[8]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ ("บู๊ขิวเตี้ยนผู้เปนบุตรจึงว่าแก่บิดาว่า ท่านก็ได้เปนเจ้าเมืองมียศศักดิ์อาญาสิทธิ์อยู่กับมือ สุมาสูทำดังนิ้เรานิ่งเสียไม่ควร") "สามก๊ก ตอนที่ ๗๐". วัชรญาณ. สืบค้นเมื่อ July 15, 2024.
- ↑ (毌丘儉字仲恭，河東聞喜人也。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 28.
- ↑ (父興，黃初中為武威太守，伐叛柔服，開通河右，名次金城太守蘇則。討賊張進及討叛胡有功，封高陽鄉侯。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 28.
- ↑ (儉初起兵，遣子宗四人入吳。) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 28.
- ↑ (甸字子邦，有名京邑。) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 28.
- ↑ (齊王之廢也，甸謂儉曰：「大人居方獄重任，國傾覆而晏然自守，將受四海之責。」儉然之。) อรรถาธิบายจากชื่อ-ยฺหวี่ในจดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 28.
- ↑ (儉子甸為治書侍御史) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 28.
- ↑ (儉子甸為治書侍御史，先時知儉謀將發，私出將家屬逃走新安靈山上。別攻下之，夷儉三族。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 28.
บรรณานุกรม[แก้]
- ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).