เซงเจ
เซงเจ (เฉิง จี้) | |
---|---|
成濟 | |
ข้าราชบริพารของรัชทายาท (太子舍人 ไท่จื่อเฉ่อเหริน) | |
ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. 260 | |
กษัตริย์ | โจมอ |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | ไม่ทราบ |
เสียชีวิต | ค.ศ. 260 นครลั่วหยาง มณฑลหูหนาน |
ญาติ | เซงจุย (พี่ชาย) |
อาชีพ | ขุนพล |
เซงเจ (เสียชีวิต ค.ศ. 260) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เฉิง จี้ (จีน: 成濟; พินอิน: Chéng Jì) เป็นขุนพลของรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นน้องชายของเซงจุย (成倅 เฉิง ชุ่ย) และเป็นขุนพลใต้บังคับบัญชาของสุมาเจียวผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของรัฐวุยก๊ก เซงเจเป็นผู้ปลงพระชนม์โจมอจักรพรรดิแห่งวุยก๊กตามคำสั่งของสุมาเจียว
ประวัติ
[แก้]ในปี ค.ศ. 260 เซงเจมีตำแหน่งเป็นข้าราชบริพารของรัชทายาท (太子舍人 ไท่จื่อเฉ่อเหริน) เวลานั้นจักรพรรดิโจมอทรงไม่พอพระทัยสุมาเจียวที่ผูกขาดอำนาจ พระองค์จึงทรงเรียกอองซิม อองเก๋ง และอองเหงียบมาเข้าเฝ้าเพื่อปรึกษาแผนการโค่นอำนาจของสุมาเจียว อองเก๋งทูลแนะนำโจมอให้อดทนไว้ก่อน แต่โจมอไม่ทรงฟัง พระองค์นำทหารราชองครักษ์และเหล่าข้าราชบริพารออกไปเพื่อจะสังหารสุมาเจียว อองซิมและอองเหงียบเห็นว่าสถานการณ์ไม่สู้ดีจึงไปรายงานเรื่องนี้ให้สุมาเจียวทราบ สุมาเตี้ยมน้องชายของสุมาเจียวเผชิญหน้ากับโจมอที่ประตูรถม้าด้านตะวันออก สุมาเตี้ยมถูกโจมอบริภาษจึงไม่กล้าเข้าโจมตีพระองค์และล่าถอยไป โจมอทรงเคลื่อนกำลังต่อไปและพบกับกำลังทหารของกาอุ้นที่หอสังเกตการณ์ด้านใต้ ทั้งสองฝ่ายเข้าปะทะกัน ตัวโจมอถือพระแสงกระบี่ไว้แต่ไม่มีใครกล้าไปสู้กับพระองค์ เซงเจถามกาอุ้นว่าควรทำอย่างไร กาอุ้นตอบว่า "ท่านสุมาเลี้ยงดูพวกท่านช้านานก็เพื่อวันนี้ ไม่ควรมาถามข้าว่าควรทำอย่างไร" เซงเจจึงปลงพระชนม์โจมอ ต่อมาสุมาสุมาเจียวมีคำสั่งให้ประหารชีวิตเซงเจและครอบครัวสามชั่วโคตรในข้อหาปลงพระชนม์จักรพรรดิ เซงเจและพี่น้องไม่ยอมรับข้อหา จึงเปลือยกายปีนขึ้นหลังคาและร้องด่าสุมาเจียว แล้วถูกทหารที่อยู่ด้านล่างยิงด้วยเกาทัณฑ์จนเสียชีวิต[1]
ในนิยายสามก๊ก
[แก้]ในนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ในศตวรรษที่ 14 เรื่องสามก๊ก (ซานกั๋วเหยี่ยนอี้) ระบุว่าเซงเจเป็นพี่ชาย เซงจุยเป็นน้องชาย[2]
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ (帝見威權日去,不勝其忿。五月,己丑,召侍中王沈、尚書王經、散騎常侍王業,謂曰:「司馬昭之心,路人所知也。吾不能坐受廢辱,今日當與卿自出討之。」王經曰:「昔魯昭公不忍季氏,敗走失國,為天下笑。今權在其門,為日久矣。朝廷四方皆為之致死,不顧逆順之理,非一日也。且宿衛空闕,兵甲寡弱,陛下何所資用;而一旦如此,無乃欲除疾而更深之邪!禍殆不測,宜見重詳。」帝乃出懷中黃素詔投地曰:「行之決矣!正使死何懼,況不必死邪!」於是入白太后。沈、業奔走告昭,呼經欲與俱,經不從。帝遂拔劍升輦,率殿中宿衛蒼頭官僮鼓譟而出。昭弟屯騎校尉伷遇帝於東止車門,左右呵之,伷眾奔走。中護軍賈充自外入,逆與帝戰於南闕下,帝自用劍。眾欲退,騎督成倅弟太子舍人濟問充曰:「事急矣,當云何?」充曰:「司馬公畜養汝等,正為今日。今日之事,無所問也!」濟即抽戈前刺帝,殞於車下。昭聞之,大驚,自投於地。太傅孚奔往,枕帝股而哭,甚哀,曰:「殺陛下者,臣之罪也!」) จือจื้อทงเจี้ยน เล่มที่ 77.
- ↑ (弟成倅亦斬於市,盡滅三族。) สามก๊ก ตอนที่ 114.
บรรณานุกรม
[แก้]- ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายจดหมายเหตุสามก๊ก (ซานกั๋วจื้อจู้).
- ฝาน เสฺวียนหลิง (648). จิ้นชู.
- ซือหม่า กวาง (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.
- ล่อกวนตง (คริสต์ศตวรรษที่ 14). สามก๊ก (ซานกั๋วเหยี่ยนอี้), ตอนที่ 114.