ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สุมาเอี๋ยน"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
มาร (คุย | ส่วนร่วม)
เพิ่มลิ้งก์ ห้าเผ่าคนเถื่อน
ป้ายระบุ: การแก้ไขแบบเห็นภาพ แก้ไขขั้นสูงด้วยอุปกรณ์เคลื่อนที่
บรรทัด 24: บรรทัด 24:
หลังบีบให้[[โจฮวน|เฉา ฮ่วน]] (曹奐) กษัตริย์แห่ง[[วุยก๊ก|รัฐเว่ย์]] (魏) สละราชสมบัติ ซือหม่า หยัน ได้เป็นปฐมกษัตริย์[[ราชวงศ์จิ้น]] เสวยราชย์ระหว่าง ค.ศ. 265–290 ช่วงนั้น เขาได้ชัยเหนือ[[ง่อก๊ก|รัฐอู่]] (吳) ใน ค.ศ. 280 และรวมแผ่นดินจีนเป็นหนึ่งอีกครั้ง แต่เมื่อผนวกดินแดนสำเร็จแล้ว ซือหม่า หยัน กลับเสเพลสุรุ่ยสุร่าย เล่าขานกันว่า เขามีเมียน้อยนับร้อยนับพันคน เพราะฉะนั้น จึงมองกันว่า แม้เขาเป็นผู้ปกครองที่เปี่ยมเมตตา แต่ก็ไร้ค่าไร้ประโยชน์ นอกจากนี้ เขายังเมตตาเกินควร เป็นต้นว่า เขาปรานีขุนนางทั้งหลายที่ฉ้อราษฎร์บังหลวง
หลังบีบให้[[โจฮวน|เฉา ฮ่วน]] (曹奐) กษัตริย์แห่ง[[วุยก๊ก|รัฐเว่ย์]] (魏) สละราชสมบัติ ซือหม่า หยัน ได้เป็นปฐมกษัตริย์[[ราชวงศ์จิ้น]] เสวยราชย์ระหว่าง ค.ศ. 265–290 ช่วงนั้น เขาได้ชัยเหนือ[[ง่อก๊ก|รัฐอู่]] (吳) ใน ค.ศ. 280 และรวมแผ่นดินจีนเป็นหนึ่งอีกครั้ง แต่เมื่อผนวกดินแดนสำเร็จแล้ว ซือหม่า หยัน กลับเสเพลสุรุ่ยสุร่าย เล่าขานกันว่า เขามีเมียน้อยนับร้อยนับพันคน เพราะฉะนั้น จึงมองกันว่า แม้เขาเป็นผู้ปกครองที่เปี่ยมเมตตา แต่ก็ไร้ค่าไร้ประโยชน์ นอกจากนี้ เขายังเมตตาเกินควร เป็นต้นว่า เขาปรานีขุนนางทั้งหลายที่ฉ้อราษฎร์บังหลวง


เมื่อตั้งราชวงศ์จิ้นแล้ว ซือหม่า หยัน มอบอำนาจราชศักดิ์มหาศาลให้แก่ครอบครัวตนเอง เพราะเชื่อว่า รัฐก่อน ๆ ที่ล่มจมจงไปนั้นเนื่องจากไม่อุ้มชูชุบเลี้ยงวงศ์วานว่านเครือให้มั่นคง แต่ความเชื่อดังกล่าวของเขากลับนำไปสู่ความอลหม่าน เพราะเมื่อเขาสิ้นชีวิตลงไม่นาน ญาติพี่น้องของเขาก็ชิงอำนาจกันเอง ก่อให้เกิด[[War of the Eight Princes|สงครามแปดอ๋อง]] (八王之乱) และ[[Five Barbarians|ห้าโจร]] (五胡) ฉวยโอกาสกำเริบ ราชสำนักจิ้นจึงต้องย้ายลงใต้
เมื่อตั้งราชวงศ์จิ้นแล้ว ซือหม่า หยัน มอบอำนาจราชศักดิ์มหาศาลให้แก่ครอบครัวตนเอง เพราะเชื่อว่า รัฐก่อน ๆ ที่ล่มจมจงไปนั้นเนื่องจากไม่อุ้มชูชุบเลี้ยงวงศ์วานว่านเครือให้มั่นคง แต่ความเชื่อดังกล่าวของเขากลับนำไปสู่ความอลหม่าน เพราะเมื่อเขาสิ้นชีวิตลงไม่นาน ญาติพี่น้องของเขาก็ชิงอำนาจกันเอง ก่อให้เกิด[[War of the Eight Princes|สงครามแปดอ๋อง]] (八王之乱) และ[[ห้าเผ่าคนเถื่อน|ห้าโจร]] (五胡) ฉวยโอกาสกำเริบ ราชสำนักจิ้นจึงต้องย้ายลงใต้


==อ้างอิง==
==อ้างอิง==

รุ่นแก้ไขเมื่อ 23:03, 4 สิงหาคม 2562

ซือหม่า หยัน
จักรพรรดิจีน
จักรพรรดิจีน
ครองราชย์8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 266 – 17 พฤษภาคม ค.ศ. 290
ก่อนหน้าเฉา ฮ่วน แห่งรัฐเว่ย์
ถัดไปจักรพรรดิจิ้นฮุ่ย
ประสูติค.ศ. 236
สวรรคต17 พฤษภาคม ค.ศ. 290 (55 ปี)[1]
จักรพรรดินีหยาง ยั่น (楊艷)
หยาง จื่อ (楊芷)
พระนามเต็ม
ชื่อสกุล: ซือหม่า (จีน: 司馬; พินอิน: sīmǎ)
ชื่อตัว: หยัน (จีน: ; พินอิน: yán)
รัชศก
Taishi
Xianning
Taikang
Taixi
พระมรณนาม
อู่ (จีน: ; พินอิน: )
วัดประจำรัชกาล
ชื่อจู่ (จีน: 世祖; พินอิน: shìzǔ)
ราชวงศ์จิ้นตะวันตก
พระราชบิดาซือหม่า เจา (司馬昭)
พระราชมารดาหวัง ยฺเหวียนจี (王元姬)

พระเจ้าจิ้นอู่ (จีนตัวย่อ: 晋武帝; จีนตัวเต็ม: 晉武帝; พินอิน: Jìn Wǔ Dì; เวด-ไจลส์: Chin Wu-ti; ค.ศ. 236 – 17 พฤษภาคม ค.ศ. 290) ชื่อตัวว่า ซือหม่า หยัน (司馬炎) ตามสำเนียงกลาง หรือ สุมาเอี๋ยน ตามสำเนียงฮกเกี้ยน และชื่อรองว่า อันชื่อ (安世) เป็นหลานชายของซือหม่า อี้ (司馬懿) และเป็นบุตรชายของซือหม่า เจา (司馬昭)

หลังบีบให้เฉา ฮ่วน (曹奐) กษัตริย์แห่งรัฐเว่ย์ (魏) สละราชสมบัติ ซือหม่า หยัน ได้เป็นปฐมกษัตริย์ราชวงศ์จิ้น เสวยราชย์ระหว่าง ค.ศ. 265–290 ช่วงนั้น เขาได้ชัยเหนือรัฐอู่ (吳) ใน ค.ศ. 280 และรวมแผ่นดินจีนเป็นหนึ่งอีกครั้ง แต่เมื่อผนวกดินแดนสำเร็จแล้ว ซือหม่า หยัน กลับเสเพลสุรุ่ยสุร่าย เล่าขานกันว่า เขามีเมียน้อยนับร้อยนับพันคน เพราะฉะนั้น จึงมองกันว่า แม้เขาเป็นผู้ปกครองที่เปี่ยมเมตตา แต่ก็ไร้ค่าไร้ประโยชน์ นอกจากนี้ เขายังเมตตาเกินควร เป็นต้นว่า เขาปรานีขุนนางทั้งหลายที่ฉ้อราษฎร์บังหลวง

เมื่อตั้งราชวงศ์จิ้นแล้ว ซือหม่า หยัน มอบอำนาจราชศักดิ์มหาศาลให้แก่ครอบครัวตนเอง เพราะเชื่อว่า รัฐก่อน ๆ ที่ล่มจมจงไปนั้นเนื่องจากไม่อุ้มชูชุบเลี้ยงวงศ์วานว่านเครือให้มั่นคง แต่ความเชื่อดังกล่าวของเขากลับนำไปสู่ความอลหม่าน เพราะเมื่อเขาสิ้นชีวิตลงไม่นาน ญาติพี่น้องของเขาก็ชิงอำนาจกันเอง ก่อให้เกิดสงครามแปดอ๋อง (八王之乱) และห้าโจร (五胡) ฉวยโอกาสกำเริบ ราชสำนักจิ้นจึงต้องย้ายลงใต้

อ้างอิง

  1. Fang Xuanling et al. Book of Jin, Volume 3, Biography of Emperor Wu