ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สุมาเอี๋ยน"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ล เพิ่มลิ้งก์ ห้าเผ่าคนเถื่อน ป้ายระบุ: การแก้ไขแบบเห็นภาพ แก้ไขขั้นสูงด้วยอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
||
บรรทัด 24: | บรรทัด 24: | ||
หลังบีบให้[[โจฮวน|เฉา ฮ่วน]] (曹奐) กษัตริย์แห่ง[[วุยก๊ก|รัฐเว่ย์]] (魏) สละราชสมบัติ ซือหม่า หยัน ได้เป็นปฐมกษัตริย์[[ราชวงศ์จิ้น]] เสวยราชย์ระหว่าง ค.ศ. 265–290 ช่วงนั้น เขาได้ชัยเหนือ[[ง่อก๊ก|รัฐอู่]] (吳) ใน ค.ศ. 280 และรวมแผ่นดินจีนเป็นหนึ่งอีกครั้ง แต่เมื่อผนวกดินแดนสำเร็จแล้ว ซือหม่า หยัน กลับเสเพลสุรุ่ยสุร่าย เล่าขานกันว่า เขามีเมียน้อยนับร้อยนับพันคน เพราะฉะนั้น จึงมองกันว่า แม้เขาเป็นผู้ปกครองที่เปี่ยมเมตตา แต่ก็ไร้ค่าไร้ประโยชน์ นอกจากนี้ เขายังเมตตาเกินควร เป็นต้นว่า เขาปรานีขุนนางทั้งหลายที่ฉ้อราษฎร์บังหลวง |
หลังบีบให้[[โจฮวน|เฉา ฮ่วน]] (曹奐) กษัตริย์แห่ง[[วุยก๊ก|รัฐเว่ย์]] (魏) สละราชสมบัติ ซือหม่า หยัน ได้เป็นปฐมกษัตริย์[[ราชวงศ์จิ้น]] เสวยราชย์ระหว่าง ค.ศ. 265–290 ช่วงนั้น เขาได้ชัยเหนือ[[ง่อก๊ก|รัฐอู่]] (吳) ใน ค.ศ. 280 และรวมแผ่นดินจีนเป็นหนึ่งอีกครั้ง แต่เมื่อผนวกดินแดนสำเร็จแล้ว ซือหม่า หยัน กลับเสเพลสุรุ่ยสุร่าย เล่าขานกันว่า เขามีเมียน้อยนับร้อยนับพันคน เพราะฉะนั้น จึงมองกันว่า แม้เขาเป็นผู้ปกครองที่เปี่ยมเมตตา แต่ก็ไร้ค่าไร้ประโยชน์ นอกจากนี้ เขายังเมตตาเกินควร เป็นต้นว่า เขาปรานีขุนนางทั้งหลายที่ฉ้อราษฎร์บังหลวง |
||
เมื่อตั้งราชวงศ์จิ้นแล้ว ซือหม่า หยัน มอบอำนาจราชศักดิ์มหาศาลให้แก่ครอบครัวตนเอง เพราะเชื่อว่า รัฐก่อน ๆ ที่ล่มจมจงไปนั้นเนื่องจากไม่อุ้มชูชุบเลี้ยงวงศ์วานว่านเครือให้มั่นคง แต่ความเชื่อดังกล่าวของเขากลับนำไปสู่ความอลหม่าน เพราะเมื่อเขาสิ้นชีวิตลงไม่นาน ญาติพี่น้องของเขาก็ชิงอำนาจกันเอง ก่อให้เกิด[[War of the Eight Princes|สงครามแปดอ๋อง]] (八王之乱) และ[[ |
เมื่อตั้งราชวงศ์จิ้นแล้ว ซือหม่า หยัน มอบอำนาจราชศักดิ์มหาศาลให้แก่ครอบครัวตนเอง เพราะเชื่อว่า รัฐก่อน ๆ ที่ล่มจมจงไปนั้นเนื่องจากไม่อุ้มชูชุบเลี้ยงวงศ์วานว่านเครือให้มั่นคง แต่ความเชื่อดังกล่าวของเขากลับนำไปสู่ความอลหม่าน เพราะเมื่อเขาสิ้นชีวิตลงไม่นาน ญาติพี่น้องของเขาก็ชิงอำนาจกันเอง ก่อให้เกิด[[War of the Eight Princes|สงครามแปดอ๋อง]] (八王之乱) และ[[ห้าเผ่าคนเถื่อน|ห้าโจร]] (五胡) ฉวยโอกาสกำเริบ ราชสำนักจิ้นจึงต้องย้ายลงใต้ |
||
==อ้างอิง== |
==อ้างอิง== |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 23:03, 4 สิงหาคม 2562
ซือหม่า หยัน | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
จักรพรรดิจีน | |||||||||||||||||
จักรพรรดิจีน | |||||||||||||||||
ครองราชย์ | 8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 266 – 17 พฤษภาคม ค.ศ. 290 | ||||||||||||||||
ก่อนหน้า | เฉา ฮ่วน แห่งรัฐเว่ย์ | ||||||||||||||||
ถัดไป | จักรพรรดิจิ้นฮุ่ย | ||||||||||||||||
ประสูติ | ค.ศ. 236 | ||||||||||||||||
สวรรคต | 17 พฤษภาคม ค.ศ. 290 (55 ปี)[1] | ||||||||||||||||
จักรพรรดินี | หยาง ยั่น (楊艷) หยาง จื่อ (楊芷) | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
ราชวงศ์ | จิ้นตะวันตก | ||||||||||||||||
พระราชบิดา | ซือหม่า เจา (司馬昭) | ||||||||||||||||
พระราชมารดา | หวัง ยฺเหวียนจี (王元姬) |
พระเจ้าจิ้นอู่ (จีนตัวย่อ: 晋武帝; จีนตัวเต็ม: 晉武帝; พินอิน: Jìn Wǔ Dì; เวด-ไจลส์: Chin Wu-ti; ค.ศ. 236 – 17 พฤษภาคม ค.ศ. 290) ชื่อตัวว่า ซือหม่า หยัน (司馬炎) ตามสำเนียงกลาง หรือ สุมาเอี๋ยน ตามสำเนียงฮกเกี้ยน และชื่อรองว่า อันชื่อ (安世) เป็นหลานชายของซือหม่า อี้ (司馬懿) และเป็นบุตรชายของซือหม่า เจา (司馬昭)
หลังบีบให้เฉา ฮ่วน (曹奐) กษัตริย์แห่งรัฐเว่ย์ (魏) สละราชสมบัติ ซือหม่า หยัน ได้เป็นปฐมกษัตริย์ราชวงศ์จิ้น เสวยราชย์ระหว่าง ค.ศ. 265–290 ช่วงนั้น เขาได้ชัยเหนือรัฐอู่ (吳) ใน ค.ศ. 280 และรวมแผ่นดินจีนเป็นหนึ่งอีกครั้ง แต่เมื่อผนวกดินแดนสำเร็จแล้ว ซือหม่า หยัน กลับเสเพลสุรุ่ยสุร่าย เล่าขานกันว่า เขามีเมียน้อยนับร้อยนับพันคน เพราะฉะนั้น จึงมองกันว่า แม้เขาเป็นผู้ปกครองที่เปี่ยมเมตตา แต่ก็ไร้ค่าไร้ประโยชน์ นอกจากนี้ เขายังเมตตาเกินควร เป็นต้นว่า เขาปรานีขุนนางทั้งหลายที่ฉ้อราษฎร์บังหลวง
เมื่อตั้งราชวงศ์จิ้นแล้ว ซือหม่า หยัน มอบอำนาจราชศักดิ์มหาศาลให้แก่ครอบครัวตนเอง เพราะเชื่อว่า รัฐก่อน ๆ ที่ล่มจมจงไปนั้นเนื่องจากไม่อุ้มชูชุบเลี้ยงวงศ์วานว่านเครือให้มั่นคง แต่ความเชื่อดังกล่าวของเขากลับนำไปสู่ความอลหม่าน เพราะเมื่อเขาสิ้นชีวิตลงไม่นาน ญาติพี่น้องของเขาก็ชิงอำนาจกันเอง ก่อให้เกิดสงครามแปดอ๋อง (八王之乱) และห้าโจร (五胡) ฉวยโอกาสกำเริบ ราชสำนักจิ้นจึงต้องย้ายลงใต้
อ้างอิง
- ↑ Fang Xuanling et al. Book of Jin, Volume 3, Biography of Emperor Wu