ห้าชนเผ่า
ห้าชนเผ่า หรือ อู่หู (จีน: 五胡; พินอิน: Wǔ Hú) เป็นประวัติศาสตร์จีนช่วงที่ถูกเรียกชื่อจากชาวฮั่นสำหรับห้าชาติพันธุ์ที่ไม่ใช่ฮั่น ซึ่งได้อพยพมาจากทางเหนือของแผ่นดินจีนในยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออก หลังจากนั้นได้ล้มล้างราชวงศ์จิ้นตะวันตกและสถาปนาอาณาจักรขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 4–5[1][2][3][4] ชาติพันธุ์ที่ได้ถูกจัดกลุ่มเป็นห้าชนเผ่าคือ ชาติพันธุ์ซยฺงหนู (匈奴), ชาติพันธุ์เจี๋ย (羯), ชาติพันธุ์เซียนเปย์ (鲜卑), ชาติพันธุ์ตี (氐) และชาติพันธุ์เชียง (羌)[1][3][5] ในกลุ่มชาติพันธุ์ทั้งห้ากลุ่ม ชาติพันธุ์ซยฺงหนูและเผ่าเซียนเปย์เป็นชนร่อนเร่จากทุ่งหญ้าสเตปป์ทางตอนเหนือ เอกลักษณ์ชาติพันธุ์ซยฺงหนูนั้นไม่มีความแน่นอน แต่เซียนเปย์นั้นจะมีความคล้ายคลึงกับชาติพันธุ์มองโกล ส่วนชาติพันธุ์เจี๋ยนั้นล้วนเลี้ยงสัตว์ในทุ่งหญ้าและอาจนับเป็นส่วนย่อยของชาติพันธุ์ซยฺงหนู ที่น่าจะเป็นชาวเยนีเซย์ (Yeniseian)[6] ชาติพันธุ์ตีและเซียงนั้นมาจากที่ราบสูงทางตะวันตกของจีน[1] ชาติพันธุ์เซียงเป็นพวกคนเลี้ยงสัตว์เป็นส่วนใหญ่และพูดภาษาในตระกูลจีน-ทิเบต (ทิเบต-พม่า) ในขณะที่เผ่าตีล้วนทำการเกษตรและอาจพูดภาษาในตระกูลจีน-ทิเบต[7] หรือภาษาเตอร์กิก[8]
ประวัติ[แก้]
![]() | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 1.2 [1]Jacques Gernet, A History of Chinese Civilization Cambridge University Press 1996 P.186-87
- ↑ Michio Tanigawa & Joshua Fogel, Medieval Chinese Society and the Local "community" University of California Press 1985 p. 120-21
- ↑ 3.0 3.1 Peter Van Der Veer, "III. Contexts of Cosmopolitanism" in Steven Vertovec, Robin Cohen eds., Conceiving Cosmopolitanism: Theory, Context and Practice Oxford University Press 2002 p. 200-01
- ↑ John W. Dardess, Governing China: 150-1850 Hackett Publishing 2010 p. 9
- ↑ "The Sixteen States of the Five Barbarian Peoples 五胡十六國 (www.chinaknowledge.de)".
- ↑ Vovin, Alexander. "Did the Xiongnu speak a Yeniseian language?". Central Asiatic Journal 44/1 (2000), pp. 87-104.
- ↑ (Chinese) 段渝, 先秦巴蜀地区百濮和氐羌的来源 2006-11-30
- ↑ Guo Ji Zhongguo Yu Yan Xue Ping Lun, Volume 1, Issue 1, J. Benjamins 1996. page 7.