ซือหม่า กวาง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ซือหม่า กวาง
司馬光
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด17 พฤศจิกายน ค.ศ. 1019
อำเภอกวางชาน จังหวัดกวางโจฺว ราชวงศ์ซ่ง
เสียชีวิต11 ตุลาคม ค.ศ. 1086(1086-10-11) (66 ปี)
นครไคเฟิง ราชวงศ์ซ่ง
คู่สมรสเนี่ยชื่อ
บุตรซือหม่า คาง
บุพการี
  • ซือหม่า ฉืิอ (บิดา)
อาชีพนักประวัติศาสตร์, นักการเมือง, นักเขียน
ชื่อรองจฺวินฉือ (君實)
ชื่อศิลปินยฺวีโสฺ่ว (迂叟)
สมัญญานามเหวินเจิ้ง (文正)
ชื่ออื่น ๆซู่ฉุ่ยเซียนเซิง (涑水先生)
ซือหม่า กวาง
อักษรจีนตัวเต็ม司馬
อักษรจีนตัวย่อ司马

ซือหม่า กวาง (จีน: 司馬光; 17 พฤศจิกายน ค.ศ. 1019 – 11 ตุลาคม ค.ศ. 1086) ชื่อรอง จฺวินฉือ (จีน: 君實) เป็นนักประวัติศาสตร์ นักการเมือง และนักเขียนชาวจีน เป็นขุนนางบัณฑิตระดับสูงของราชสำนักราชวงศ์ซ่ง ผู้ประพันธ์ตำราประวัติศาสตร์จือจื้อทงเจี้ยน ซือหม่า กวางเป็นขุนนางสายอนุรักษ์นิยมผู้ต่อต้านการปฏิรูปของหวาง อันฉือ

ประวัติช่วงต้น[แก้]

ซือหม่า กวางได้รับการตั้งชื่อตามสถานที่เกิดคือจังหวัดกวางโจฺว ที่ซึ่งซือหม่า ฉือ (司馬池) ผู้บิดารับราชการเป็นนายอำเภอของอำเภอกวางชาน ตระกูลซือหม่าเดิมมาจากอำเภอเซี่ยในจังหวัดฉ่านโจฺวและอ้างว่าสืบเชื่อสายจากสุมาหู (司馬孚 ซือหม่า ฝู) ขุนนางของวุยก๊กในยุคสามก๊กเมื่อศตวรรษที่ 3 เกร็ดประวัติที่มีชื่อเสียงเล่าเรื่องที่ครั้งหนึ่งซือหม่า กวางในวัยเด็กเคยช่วยชีวิตเพื่อนที่ตกลงไปในถังน้ำขนาดใหญ่ที่ใส่น้ำจนเต็ม ในขณะที่เด็กคนอื่น ๆ แตกตื่น ซือหม่า กวางหยิบก้อนหินขึ้นมาอย่างใจเย็นและทุบไปที่ก้นถังทำให้เกิดรู เมื่อน้ำรั่วออกมา เพื่อนของซือหม่า กวางก็รอดชีวิตจากการจมน้ำ[1]

ซือหม่า กวางขณะอายุ 6 ปีครั้งหนึ่งเคยฟังการบรรยายเกี่ยวกับจั่วจฺว้านตำราประวัติศาสตร์เมื่อศตวรรษที่ 4 ก่อนคริสตกาล ซือหม่า กวางรู้สึกประทับใจถึงขนาดสามารถเล่าเรื่องราวให้ครอบครัวฟังเมื่อกลับไปถึงบ้าน ซือหม่า กวางกลายเป็นนักอ่านตัวยง "ถึงขั้นที่ไม่รู้สึกหิว ไม่รู้สึกกระหาย ไม่รู้สึกหนาว ไม่รู้สึกร้อน"[1]

ซือหม่า กวางประสบความสำเร็จในขั้นต้นในฐานะบัณฑิตและข้าราชการเมื่อเพิ่งอายุยี่สิบปี ซือหม่า กวางสอบผ่านการสอบขุนนางด้วยตำแหร่งสูงสุึดเป็นจิ้นชื่อ (進士 "บัณฑิตนครหลวง") และรับราชการไปอีกหลายปีหลังจากนั้น

ชีวิตการทำงาน[แก้]

เสียชีวิต[แก้]

ศาลซือหม่าเหวินกงในอำเภอเซี่ย มณฑลชานซี เป็นศาลและสุสานของตระกูลซือหม่า และเป็นที่ฝังศพของซือหม่า กวาง

ความสำเร็จ[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  • (ในภาษาจีน) Toqto'a; และคณะ, บ.ก. (1345). Song Shi (宋史) [History of Song].
  • de Crespigny, Rafe (1973), "Universal Histories", ใน Donald D. Leslie; Colin Mackerras; Wang Gungwu (บ.ก.), Essays on the Sources for Chinese History, Columbia: University of South Carolina Press, pp. 64–70.
  • Ji Xiao-bin (2005), Politics and Conservatism in Northern Song China: The Career and Thought of Sima Guang (1019–1086), Hong Kong: Chinese University Press. ISBN 962-996-183-0
  • Pulleyblank, Edwin G. (1961). "Chinese Historical Criticism: Liu Chih-chi and Ssu-ma Kuang," in Historians of China and Japan, William G. Beasley and Edwin G. Pulleyblank, eds., Oxford: Oxford University Press, pp. 135–66.
  • Strange, Mark (2014), "Sima Guang", in Berkshire Dictionary of Chinese Biography, Kerry Brown, ed., Great Barrington, MA: Berkshire Publishing, vol. 2, pp. 664–683. ISBN 9781614729006
  • Joseph P Yap (2009), Wars With the Xiongnu – A translation From Zizhi tongjian, Extract translations on Qin, Han, Xin and Xiongnu and Introduction. AuthorHouse. ISBN 978-1-4490-0604-4

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]