ก่วน หนิง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
หน้านี้เป็นชื่อบุคคลจีน นามสกุลคือ ก่วน (管)
ก่วน หนิง
นักปราชญ์
เกิดค.ศ. 158[1]
สถานที่เกิดอำเภอจูซฺวี เมืองปักไฮ
(ปัจจุบันคืออำเภอหลิงฉฺวี มณฑลซานตง)
ถึงแก่กรรมค.ศ. 241 (อายุ 83 ปี)[1]
บุตรชายก่วน เหมี่ยว
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวเต็ม管寧
อักษรจีนตัวย่อ管宁
ชื่อรองโย่วอัน (幼安)
ยุคในประวัติศาสตร์ยุคสามก๊ก

ก่วน หนิง (จีนตัวย่อ: 管宁; จีนตัวเต็ม: 管寧; พินอิน: Guǎn Níng; เวด-ไจลส์: Kuan Ning) (ค.ศ. 158ค.ศ. 241)[1] มีชื่อรองว่า โย่วอัน (จีน: 幼安; พินอิน: Yòu'ān; เวด-ไจลส์: Yu-an) เป็นตัวละครในวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊กที่มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ยุคสามก๊ก[2] เป็นนักเขียนและบัณฑิตในวุยก๊ก เป็นชาวอำเภอจูซฺวี (朱虛縣 จูซฺวีเซี่ยน) เมืองปักไฮ (北海郡 เป๋ยไห่จฺวิ้น) ซึ่งปัจจุบันคือบริเวณใกล้อำเภอหลิงฉฺวี มณฑลซานตง [3] บิดาของก่วน หนิงเสียชีวิตเมื่อก่วน หนิงอายุ 16 ปี [4]

ก่วน หนิง เป็นเพื่อนสนิทของฮัวหิมและปิ่งหยวน[5] ทั้งสามคนได้รับการยกย่องรวมกันว่าเป็นตัวมังกร โดยฮัวหิมเป็นตัวมังกร ปิ่งหยวนเป็นท้องมังกร และก่วน หนิง เป็นหางมังกร วันหนึ่งก่วน หนิงและฮัวหิมนั่งอ่านหนังสือด้วยกัน ข้างนอกมีเสียงเอะอะเพราะมีผู้มีอิทธิพลนั่งรถผ่านมา ก่วน หนิง ยังคงนั่งเฉย แต่ฮัวหิมกลับทิ้งหนังสือเดินออกไปดู ตั้งแต่นั้นมาก่วน หนิง ก็ดูถูกฮัวหิมแล้วเลิกคบเป็นเพื่อนกับฮัวหิม ต่อมาก่วน หนิง ไปอยู่ที่เลียวตั๋ง ใช้ชีวิตอย่างสันโดษ ตลอดชีวิตไม่เคยรับราชการกับวุยก๊กเลย [6] [7]

ในวรรรณกรรมสามก๊กของล่อกวนตง เรื่องราวของก่วน หนิง เล่าแทรกไว้ในตอนที่ 66 เพื่อแนะนำประวัติความเป็นมาของฮัวหิม แต่ในสามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) ไม่ปรากฏชื่อของก่วน หนิง เพราะไม่ได้แปลเนื้อเรื่องในส่วนนี้

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 1.2 ชีวประวัติก่วน หนิง ในจดหมายเหตุสามก๊กระบุว่าก่วน หนิง เสียชีวิตขณะอายุ 84 ปี (นับอายุแบบจีน) ในปีที่ 2 ของศักราชเจิงฉี่ (ค.ศ.240-249) ในรัชสมัยของของพระเจ้าโจฮอง (正始二年, ... 會寧卒,時年八十四。) เมื่อคำนวณแล้ว ปีที่เกิดของก่วน หนิง จึงควรอยู่ราว ค.ศ. 158
  2. "三國志/卷11" (ภาษาจีน). สืบค้นเมื่อ 21 กรกฎาคม 2560. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  3. (管寧字幼安,北海朱虛人也。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 11.
  4. (年十六喪父,中表愍其孤貧,咸共贈賵,悉辭不受,稱財以送終。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 11.
  5. (與平原華歆、同縣邴原相友,俱游學於異國,並敬善陳仲弓。) ตันซิ่ว. จดหมายเหตุสามก๊ก, เล่มที่ 11, ชีวประวัติก่วน หนิง .
  6. กวนอูถือกระบี่ไปงานเลี้ยวตัวคนเดียว นางฮกเฮาพลีชีวิตเพื่อแผ่นดิน, สามก๊ก ฉบับแปลใหม่ เล่ม 2, วรรณไว พัธโนทัย , สำนักพิมพ์สุขภาพใจ, พ.ศ. 2553, หน้า 996-997
  7. กวนกงบุกเดี่ยวไปงานเลี้ยงที่ลู่โขว่ ฝูฮองเฮาสละชีพ, สามก๊ก ฉบับสมบูรณ์ เล่มกลาง, แพทย์หญิงกัลยา สุพันธุ์วณิช , สำนักพิมพ์เกลอเรียน, พ.ศ. 2556, หน้า 572-573

ดูเพิ่ม[แก้]