พระเจ้าปดุง
| พระเจ้าปดุง โบดอพญา |
|
|---|---|
พระราชวังหลวงที่อมรปุระปี 2338
|
|
| กษัตริย์พม่า | |
| ครองราชย์ | 11 กุมภาพันธ์ 2325-5 มิถุนายน 2362 (37 ปี 114 วัน) |
| ราชาภิเษก | 11 กุมภาพันธ์ 2325 |
| ก่อนหน้า | หม่องหม่อง |
| ถัดไป | จักกายแมง |
| พระมเหสี | Min Lun Me |
| พระราชบุตร | พระราชโอรส 62 พระองค์ พระราชธิดา 58 พระองค์ |
| พระราชบิดา | อลองพญา |
| ประสูติ | 11 มีนาคม 2288 มุตโชโบ |
| สวรรคต | 5 มิถุนายน 2362 (74 ปี 86 วัน) อมรปุระ |
| ที่ฝังพระศพ | อมรปุระ |
| ศาสนา | พุทธ |
พระเจ้าปดุง (อังกฤษ: Bodawpaya) เป็นพระมหากษัตริย์ลำดับที่ 5 แห่งราชวงศ์อลองพญา (หรือเป็นองค์ที่ 6 หากนับรวมพระเจ้าหม่องหม่องด้วย) ราชวงศ์สุดท้ายของพม่า เป็นพระโอรสลำดับที่ 5 ใน 6 พระองค์ของพระเจ้าอลองพญา ขึ้นครองราชย์โดยการปราบดาภิเษกในปี พ.ศ. 2325 ปีเดียวกับการสถาปนากรุงรัตนโกสินทร์ พระเจ้าปดุง เมื่อทรงครองราชย์มีพระนามว่า "ปโดงเมง" หมายถึง "พระราชาจากเมืองปโดง" แต่มีพระนามที่เป็นที่เรียกขานในพม่าภายหลังว่า "โบดอพญา" (พม่า: ဘိုးတော်ဘုရား) แปลว่า "เสด็จปู่ "
พระเจ้าปดุง เมื่อเสด็จขึ้นครองราชย์แล้ว ได้ทำสงครามชนะยะไข่ หรือ อะรากัน ซึ่งเป็นดินแดนทางตะวันตกของพม่า ที่พม่าไม่เคยเอาชนะมาก่อนเลย หลังสงครามครั้งนี้ พระองค์ยังได้อัญเชิญพระมหามัยมุนี อันเป็นพระพุทธรูปประจำชาติพม่า จากยะไข่มาประทับที่มัณฑะเลย์ พระเจ้าปดุง สั่งเกณฑ์ทัพจำนวนกว่า 1 แสน 2 หมื่นคน แยกเป็น 5 สาย 9 ทัพ มากที่สุดเท่าที่เคยมีปรากฏในประวัติศาสตร์ หรือที่เรียกว่า "สงครามเก้าทัพ" มากรุงเทพมหานคร ในปี พ.ศ. 2328 โดยพระองค์ทรงยกมาเป็นทัพหลวง โดยตั้งทัพและตั้งฐานบัญชาการที่เมาะตะมะ แต่เมื่อพระองค์เสด็จจากอังวะ ราชธานีสู่เมาะตะมะ แต่ทางเมาะตะมะเตรียมเสบียงไม่พอ ทำให้กองทัพพม่าไม่พร้อม และเป็นสาเหตุสำคัญส่วนหนึ่งที่ทำให้ไม่สามารถทำสงครามครั้งนี้ได้สำเร็จ
พระเจ้าปดุง สวรรคตในปี พ.ศ. 2362 ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัยของไทย รวมระยะเวลาการครองราชย์นานถึง 37 ปี [1][2]
อ้างอิง[แก้]
| ก่อนหน้า | พระเจ้าปดุง | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าหม่องหม่อง |  |
พระมหากษัตริย์พม่า (อาณาจักรพม่ายุคที่ 3) (พ.ศ. 2325 - พ.ศ. 2362) |
 |
พระเจ้าจักกายแมง |
|
||||||||||||||||
