พระเจ้าตะนินกันเหว่

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าตะนินกันเหว่
တနင်္ဂနွေမင်း
กษัตริย์แห่งพม่า
ครองราชย์22 สิงหาคม ค.ศ. 1714 – 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 1733
ราชาภิเษก22 สิงหาคม ค.ศ. 1714
ก่อนหน้าพระเจ้าสเน่ห์มิน
ต่อไปพระเจ้ามหาธรรมราชาธิบดี
ประสูติป. มิถุนายน ค.ศ. 1689
วันอาทิตย์, 1051 ME
อังวะ
สวรรคต14 พฤศจิกายน ค.ศ. 1733 (44 พรรษา)
วันเสาร์ ขึ้น 9 ค่ำ เดือน Nadaw 1095 ME
อังวะ
ฝังพระศพ15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1733[1]
พระราชวังอังวะ
ชายาThiri Maha Mingala Dewi[2]
Thiri Sanda Dewi
Dhamma Dewi
พระราชบุตรพระเจ้ามหาธรรมราชาธิบดี
พระนามเต็ม
สิริบวรมหาธัมมราชาธิบดี
ราชวงศ์ตองอู
พระราชบิดาพระเจ้าสเน่ห์มิน
พระราชมารดาMaha Dewi[3]
ศาสนาพุทธเถรวาท

พระเจ้าทนินกันเว (พม่า: တနင်္ဂနွေမင်း, ออกเสียง: [tənɪ́ɰ̃ɡənwè mɪ́ɰ̃]) เป็นพระมหากษัตริย์แห่งราชวงศ์ตองอูของพม่า ตั้งแต่ พ.ศ. 2257 ถึง พ.ศ. 2276 ในช่วงรัชสมัยของพระองค์ราชอาณาจักรไม่มีเสถียรภาพภายในและภายนอก พระองค์เผชิญหน้ากับการจลาจลโดยพระปิตุลาซึ่งเป็นเจ้าเมืองพุกาม[2] ในทิศตะวันตกเฉียงเหนือมณีปุระขี่ม้าบุกเข้าไปในดินแดนของพม่าในช่วงต้นปี พ.ศ. 2267 การเดินทัพที่จะตอบโต้มณีปุระเมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2267 ล้มเหลว ในภาคตะวันออกและภาคใต้ของล้านนา (เชียงใหม่) ที่อยู่ภายใต้การปกครองของพม่าตั้งแต่ พ.ศ. 2101 ก็แยกตัวเป็นอิสระสำเร็จในปี พ.ศ. 2260[4] พระเจ้าทนินกันเวพยายามที่จะยึดคืนภูมิภาคที่แยกตัวเป็นครั้งที่สองแต่ก็ทรงล้มเหลว[5] โดย พ.ศ. 2275 ภาคใต้ของล้านนาเป็นอิสระ ส่วนทหารพม่าที่เชียงแสนในภาคเหนือของล้านนาก็ถูกคุมขัง เกิดจลาจลไปทั่วหุบเขาปิงรอบเมืองเชียงใหม่[6]

อ้างอิง[แก้]

  1. (Hmannan Vol. 3 2003: 366): the king was cremated the next day after his death: 7th waxing of Natdaw 1095 ME = 13 December 1733
  2. 2.0 2.1 Hmannan Vol. 3 2003: 357
  3. Hmannan Vol. 3 2003: 353
  4. Harvey 1925: 207–208
  5. Hmannan Vol. 3 2003: 363
  6. Lieberman 2003: 285–286

บรรณานุกรม[แก้]

  • Aung-Thwin, Michael A.; Maitrii Aung-Thwin (2012). A History of Myanmar Since Ancient Times (illustrated ed.). Honolulu: University of Hawai'i Press. ISBN 978-1-86189-901-9.
  • Charney, Michael W. (2006). Powerful Learning: Buddhist Literati and the Throne in Burma's Last Dynasty, 1752–1885. Ann Arbor: University of Michigan.
  • Kala, U (1724). Maha Yazawin (ภาษาพม่า). Vol. 1–3 (2006, 4th printing ed.). Yangon: Ya-Pyei Publishing.
  • Phayre, Lt. Gen. Sir Arthur P. (1883). History of Burma (1967 ed.). London: Susil Gupta.
  • Royal Historical Commission of Burma (1829–1832). Hmannan Yazawin (ภาษาพม่า). Vol. 1–3 (2003 ed.). Yangon: Ministry of Information, Myanmar.
ก่อนหน้า พระเจ้าตะนินกันเหว่ ถัดไป
พระเจ้าสเน่ห์มิน พระมหากษัตริย์พม่า
(อาณาจักรพม่ายุคที่ 2)

(พ.ศ. 2257 - พ.ศ. 2276)
พระเจ้ามหาธรรมราชาธิบดี