ชีปอน
ชีปอน (พม่า: ဇိတ်ပွန် เสียงอ่านภาษาพม่า: [zeɪʔ pʊ̀ɴ] เซย์ปุ่น; 1295 – 1330) เป็นพระเจ้าเมาะตะมะรัชกาลที่ 5 ครองสิริราชสมบัติได้เพียง 7 วันใน ค.ศ. 1330 พระองค์มีชาติกำเนิดเป็นสามัญชน ได้ก้าวขึ้นสู่อำนาจโดยเริ่มจากการเป็นข้าหลวงและได้เป็นผู้บัญชาการทหารที่มีอำนาจและอิทธิพลในรัชสมัยพระเจ้ารามมะไตย (စောဇိတ် ซอเซย์) กษัตริย์รัชกาลที่ 4
กระทั่งได้ก่อการยึดอำนาจและลวงพระเจ้ารามมะไตยมาปลงพระชนม์ที่เรือนของตนเอง พร้อมกับตั้งตนเป็นกษัตริย์ แต่เป็นอยู่ได้เพียง 7 วันก็ถูกเจตสงครามยึดอำนาจและจับประหารชีวิต[1]เมื่อเดือนเมษายน ค.ศ. 1330 โดยเหล่าทหารภายใต้การนำของพระนางจันทะมังคะละ (စန္ဒာမင်းလှ สั่นด่ามิงละ) พระราชธิดาของพระเจ้ารามประเดิด กษัตริย์รัชกาลที่ 2 และเป็นพระมเหสีของพระเจ้ารามมะไตย โดยมีพระยาอายกำกอง (စောအဲကံ ซอเอ) พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ของพระเจ้าแสนเมือง (စောအိုซอโอ่) กษัตริย์รัชกาลที่ 3 ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมา
อ้างอิง[แก้]
- เชิงอรรถ
- ↑ ประชุมพงศาวดารเล่ม 2, หน้า 25
- บรรณานุกรม
- เจ้าพระยาพระคลัง (หน). วรรณกรรมสมัยรัตนโกสินทร์ หมวดบันเทิงคดี เรื่อง ราชาธิราช. กรุงเทพฯ : สำนักวรรณกรรมและประวัติศาสตร์, 2546. 500 หน้า. หน้า 17-47.
- ประชุมพงศาวดารเล่ม 2 (ประชุมพงศาวดารภาค 1 ตอนปลาย และภาค 2). กรุงเทพฯ : องค์การค้าของคุรุสภา, 2506. 336 หน้า. หน้า 25.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
