พระเจ้าอูซะนาที่ 2 แห่งปี้นยะ
อูซะนาที่ 2 แห่งปี้นยะ ဥဇနာ | |
---|---|
กษัตริย์แห่ง ปี้นยะ | |
ครองราชย์ | มิถุนายน-กันยายน ค.ศ. 1364 |
ก่อนหน้า | นรตู่ |
ถัดไป | ตะโดมินพญา |
มเหสี | พระนางซอโอมมา พระนางซอซะละ |
ราชวงศ์ | มยีนไซ่ง์ |
พระราชบิดา | จะซวาที่ 1 |
พระราชมารดา | อตุลจันทาเทวี |
ประสูติ | ป. ค.ศ. 1324/25 ปีนแล |
สวรรคต | กันยายน ค.ศ. 1364 ปี้นยะ |
ศาสนา | พุทธเถรวาท |
พระเจ้าอูซะนาที่ 2 (พม่า: ဥဇနာ, 1324/25-กันยายน 1364) กษัตริย์แห่ง ปี้นยะ เป็นเวลา 3 เดือนใน ค.ศ. 1364 พระองค์เป็นเพียงกษัตริย์ธรรมดาและไม่มีพระราชอำนาจใด ๆ ในการต้านทานการโจมตีจากเมืองมาว ทางตอนเหนือ รัฐฉาน พระองค์ถูกโค่นล้มในเดือนกันยายน ค.ศ. 1364 โดย ตะโดมินพญา แห่ง ซะไกง์
พระราชประวัติ[แก้]
พระเจ้าอูซะนาที่ 2 เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ของ พระนางอตุลจันทาเทวีแห่งปี้นยะ กับ เจ้าชายจะซวา แห่งปีนแล[1] พระองค์ประสูติ ป. ค.ศ. 1324/25 เป็นพระราชนัดดาของ พระเจ้าสีหตู แห่ง มยีนไซง์-ปี้นยะ และ พระเจ้ากะยอชวาแห่งพุกาม ทำให้พระองค์สืบสายราชวงศ์จากทั้ง อาณาจักรปี้นยะ และ อาณาจักรพุกาม พระองค์มีพระอนุชาและพระขนิษฐาร่วมพระมารดา 5 พระองค์ (พระอนุชา 2 พระองค์ พระขนิษฐา 3 พระองค์) และต่างพระมารดาอีก 2 พระองค์[1]พระองค์เจริญพระชนม์ที่ปีนแลแต่ย้ายไปปี้นยะอันเป็นราชธานีของอาณาจักรพร้อมกับพระราชวงศ์ใน ค.ศ. 1344 เมื่อพระราชบิดากลายเป็นผู้ปกครองแบบไร้ข้อโต้แย้งของอาณาจักรปี้นยะ[2]
แม้ว่าพระองค์จะเป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ พระเจ้าอูซะนากลับมีพระชนม์อยู่ในเงาของพระอนุชา องค์กษัตริย์เลือกพระราชโอรสองค์รองของพระองค์ จะซวาผู้เยาว์ เป็น ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง ของพระองค์ เหตุผลได้ถูกบันทึกไว้ใน มหาราชวงศ์ ฉบับใหม่ ว่าพระองค์อาจอ่อนแอหรือขาพิการ โดยองค์กษัตริย์ถือว่าพระราชโอรสองค์ใหญ่ของพระองค์ไม่เหมาะสมที่จะกลายเป็นกษัตริย์[3] พระเจ้าอูซะนายังถูกมองข้ามต่อไปเมื่อจะซวาผู้เยาว์กลายเป็นกษัตริย์ใน ค.ศ. 1350 นามว่า พระเจ้าจะซวาที่ 2 และพระอนุชาองค์เล็กของทั้งสองพระองค์ นะระตู ถูกกำหนดให้เป็น ทายาทโดยสันนิษฐาน แซงหน้าพระเจ้าอูซะนา โดยพระเจ้าจะซวาที่ 2 ไม่มีพระราชโอรส[3]
รัชสมัย[แก้]
ไม่ชัดเจนว่าสถานะของเจ้าชายอูซะนาเปลี่ยนไปหรือไม่ เมื่อเจ้าชายนะระตูกลายเป็นกษัตริย์ใน ค.ศ. 1359 แต่เจ้าชายอูซะนาก็ได้เป็นกษัตริย์ในอีก 5 ปีต่อมา ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1364 ผู้บุกรุกจากเมืองมาวตอนเหนือของ รัฐฉาน ได้ขับไล่ปี้นยะและคุมตัวพระเจ้านะระตูพร้อมกับปล้นสะดม ในเดือนถัดมาราชสำนักได้เลือกเจ้าชายอูซะนาเป็นกษัตริย์ กษัตริย์องค์ใหม่คือพระเจ้าอูซะนาที่สองยกน้องสะใภ้ พระนางซอโอมมา ซึ่งเป็นพระมเหสีของ พระเจ้าจะซวาที่ 2 และ พระเจ้านรตู่ ขึ้นเป็นพระอัครมเหสีของพระองค์[4] พระองค์ได้อภิเษกกับ พระนางซอซะละ ด้วย[5]
พระเจ้าอูซะนาที่ 2 เป็นเพียงกษัตริย์แต่ในนาม พระองค์มีพระราชอํานาจเพียงเล็กน้อยแม้ในเขตเมืองหลวง การจู่โจมของ เมืองมาว รัฐฉาน ทำให้พม่าตอนกลางทั้งหมดรวมถึงอาณาจักรที่อยู่ใกล้เคียงของปี้นยะ อาณาจักรซะไกง์ ถูกโจมตี ตะโดมินพญา ผู้ปกครองคนใหม่ได้เข้ามามีอำนาจที่ ซะไกง์ เช่นเดียวกับที่ ปี้นยะ เนื่องจากทั้งปี้นยะ และ ซะไกง์ เป็นกลุ่มเมืองของราชวงศ์มยีนไซง์ ซึ่งพระเจ้าอูซะนาที่ 2 และ พระเจ้าตะโดมินพญา มีความสัมพันธ์กัน โดยพระเจ้าตะโดมินพญาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับพระเจ้าอูซะนาที่ 2 พระเจ้าตะโดมินพญาซึ่งพิสูจน์แล้วว่าเป็นผู้นำที่มีพระปรีชาสามารถและรวมอำนาจของพระองค์ที่ ซะไกง์ ได้อย่างรวดเร็ว ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1364 พระเจ้าตะโดมินพญาและกองทัพของพระองค์ข้าม แม่น้ำอิรวดี และยึดปี้นยะได้โดยไม่มีการต่อสู้ กษัตริย์องค์ใหม่สั่งสำเร็จโทษพระเจ้าอูซะนาที่ 2[6]