พระเจ้าอูซะนาที่ 2 แห่งปี้นยะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
อูซะนาที่ 2 แห่งปี้นยะ
ဥဇနာ
กษัตริย์แห่ง ปี้นยะ
ครองราชย์มิถุนายน-กันยายน ค.ศ. 1364
ก่อนหน้านรตู่
ถัดไปตะโดมินพญา
ประสูติป. ค.ศ. 1324/25
ปีนแล
สวรรคตกันยายน ค.ศ. 1364
ปี้นยะ
มเหสีพระนางซอโอมมา
พระนางซอซะละ
ราชวงศ์มยีนไซ่ง์
พระราชบิดาจะซวาที่ 1
พระราชมารดาอตุลจันทาเทวี
ศาสนาพุทธเถรวาท

พระเจ้าอูซะนาที่ 2 (พม่า: ဥဇနာ, 1324/25-กันยายน 1364) กษัตริย์แห่ง ปี้นยะ เป็นเวลา 3 เดือนใน ค.ศ. 1364 พระองค์เป็นเพียงกษัตริย์ธรรมดาและไม่มีพระราชอำนาจใด ๆ ในการต้านทานการโจมตีจากเมืองมาว ทางตอนเหนือ รัฐฉาน พระองค์ถูกโค่นล้มในเดือนกันยายน ค.ศ. 1364 โดย ตะโดมินพญา แห่ง ซะไกง์

พระราชประวัติ[แก้]

พระเจ้าอูซะนาที่ 2 เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ของ พระนางอตุลจันทาเทวีแห่งปี้นยะ กับ เจ้าชายจะซวา แห่งปีนแล[1] พระองค์ประสูติ ป. ค.ศ. 1324/25 เป็นพระราชนัดดาของ พระเจ้าสีหตู แห่ง มยีนไซง์-ปี้นยะ และ พระเจ้ากะยอชวาแห่งพุกาม ทำให้พระองค์สืบสายราชวงศ์จากทั้ง อาณาจักรปี้นยะ และ อาณาจักรพุกาม พระองค์มีพระอนุชาและพระขนิษฐาร่วมพระมารดา 5 พระองค์ (พระอนุชา 2 พระองค์ พระขนิษฐา 3 พระองค์) และต่างพระมารดาอีก 2 พระองค์[1]พระองค์เจริญพระชนม์ที่ปีนแลแต่ย้ายไปปี้นยะอันเป็นราชธานีของอาณาจักรพร้อมกับพระราชวงศ์ใน ค.ศ. 1344 เมื่อพระราชบิดากลายเป็นผู้ปกครองแบบไร้ข้อโต้แย้งของอาณาจักรปี้นยะ[2]

แม้ว่าพระองค์จะเป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ พระเจ้าอูซะนากลับมีพระชนม์อยู่ในเงาของพระอนุชา องค์กษัตริย์เลือกพระราชโอรสองค์รองของพระองค์ จะซวาผู้เยาว์ เป็น ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง ของพระองค์ เหตุผลได้ถูกบันทึกไว้ใน มหาราชวงศ์ ฉบับใหม่ ว่าพระองค์อาจอ่อนแอหรือขาพิการ โดยองค์กษัตริย์ถือว่าพระราชโอรสองค์ใหญ่ของพระองค์ไม่เหมาะสมที่จะกลายเป็นกษัตริย์[3] พระเจ้าอูซะนายังถูกมองข้ามต่อไปเมื่อจะซวาผู้เยาว์กลายเป็นกษัตริย์ใน ค.ศ. 1350 นามว่า พระเจ้าจะซวาที่ 2 และพระอนุชาองค์เล็กของทั้งสองพระองค์ นะระตู ถูกกำหนดให้เป็น ทายาทโดยสันนิษฐาน แซงหน้าพระเจ้าอูซะนา โดยพระเจ้าจะซวาที่ 2 ไม่มีพระราชโอรส[3]

รัชสมัย[แก้]

ไม่ชัดเจนว่าสถานะของเจ้าชายอูซะนาเปลี่ยนไปหรือไม่ เมื่อเจ้าชายนะระตูกลายเป็นกษัตริย์ใน ค.ศ. 1359 แต่เจ้าชายอูซะนาก็ได้เป็นกษัตริย์ในอีก 5 ปีต่อมา ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1364 ผู้บุกรุกจากเมืองมาวตอนเหนือของ รัฐฉาน ได้ขับไล่ปี้นยะและคุมตัวพระเจ้านะระตูพร้อมกับปล้นสะดม ในเดือนถัดมาราชสำนักได้เลือกเจ้าชายอูซะนาเป็นกษัตริย์ กษัตริย์องค์ใหม่คือพระเจ้าอูซะนาที่สองยกน้องสะใภ้ พระนางซอโอมมา ซึ่งเป็นพระมเหสีของ พระเจ้าจะซวาที่ 2 และ พระเจ้านรตู่ ขึ้นเป็นพระอัครมเหสีของพระองค์[4] พระองค์ได้อภิเษกกับ พระนางซอซะละ ด้วย[5]

พระเจ้าอูซะนาที่ 2 เป็นเพียงกษัตริย์แต่ในนาม พระองค์มีพระราชอํานาจเพียงเล็กน้อยแม้ในเขตเมืองหลวง การจู่โจมของ เมืองมาว รัฐฉาน ทำให้พม่าตอนกลางทั้งหมดรวมถึงอาณาจักรที่อยู่ใกล้เคียงของปี้นยะ อาณาจักรซะไกง์ ถูกโจมตี ตะโดมินพญา ผู้ปกครองคนใหม่ได้เข้ามามีอำนาจที่ ซะไกง์ เช่นเดียวกับที่ ปี้นยะ เนื่องจากทั้งปี้นยะ และ ซะไกง์ เป็นกลุ่มเมืองของราชวงศ์มยีนไซง์ ซึ่งพระเจ้าอูซะนาที่ 2 และ พระเจ้าตะโดมินพญา มีความสัมพันธ์กัน โดยพระเจ้าตะโดมินพญาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับพระเจ้าอูซะนาที่ 2 พระเจ้าตะโดมินพญาซึ่งพิสูจน์แล้วว่าเป็นผู้นำที่มีพระปรีชาสามารถและรวมอำนาจของพระองค์ที่ ซะไกง์ ได้อย่างรวดเร็ว ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1364 พระเจ้าตะโดมินพญาและกองทัพของพระองค์ข้าม แม่น้ำอิรวดี และยึดปี้นยะได้โดยไม่มีการต่อสู้ กษัตริย์องค์ใหม่สั่งสำเร็จโทษพระเจ้าอูซะนาที่ 2[6]

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 Hmannan Vol. 1 2003: 380
  2. Than Tun 1959: 124
  3. 3.0 3.1 Yazawin Thit Vol. 1 2012: 169
  4. Hmannan Vol. 1 2003: 393
  5. Than Tun 1959: 127
  6. Hmannan Vol. 1 2003: 393–394