อาณาจักรมยีนไซ่ง์

อาณาจักรมยีนไซ่ง์ မြင်စိုင်းခေတ်
ค.ศ. 1297–ค.ศ. 1313
มยีนไซ่ง์ราว ค.ศ. 1310
สถานะ	อาณาจักร
เมืองหลวง	มยีนไซ่ง์, แมะคะยา, ปีนแล
ภาษาทั่วไป	พม่า, ไทใหญ่, มอญ
ศาสนา	พุทธเถรวาท, พุทธมหายาน, ความเชื่อเรื่องวิญญาณ
การปกครอง	ราชาธิปไตย
กษัตริย์
• ค.ศ. 1297–1310	อตินคายา, ราซะทินจาน, สีหตู
• ค.ศ. 1310–1312/1313	ราซะทินจาน, สีหตู
• ค.ศ. 1313	สีหตู
ยุคประวัติศาสตร์	สงครามกลางเมือง
• การรุกรานจากมองโกลครั้งที่หนึ่ง	ค.ศ. 1277–1287
• เข้ายึดมยีนไซ่ง์	17 ธันวาคม ค.ศ. 1297
• กษัตริย์หุ่นเชิด	8 พฤษภาคม ค.ศ. 1299
• การรุกรานจากมองโกลครั้งที่สอง	ค.ศ. 1300–1301
• ขับมองโกลออก	4 เมษายน ค.ศ. 1303
• สีหตูสถาปนาเป็นกษัตริย์	20 ตุลาคม ค.ศ. 1309
• สถาปนาอาณาจักรปี้นยะ	7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1313
• ซะไกง์แยกออก	15 พฤษภาคม ค.ศ. 1315
ก่อนหน้า ถัดไป อาณาจักรพุกาม อาณาจักรปี้นยะ

อาณาจักรมยีนไซ่ง์ (พม่า: မြင်စိုင်းခေတ်, ออกเสียง: [mjɪ̀ɴzáɪɴ kʰɪʔ]) คืออาณาจักรที่ปกครองพม่าตอนกลางระหว่าง ค.ศ. 1297–1313 สถาปนาโดยเจ้าชายสามพี่น้องแห่งมยีนไซ่ง์ เป็นหนึ่งในอาณาจักรเล็ก ๆ ที่ประกาศตัวเป็นอิสระหลังการล่มสลายของอาณาจักรพุกามเมื่อ ค.ศ. 1287 อาณาจักรมยีนไซ่ง์ประสบความสำเร็จในการต้านทานการรุกรานของจักรวรรดิมองโกลครั้งที่สองช่วง ค.ศ. 1300–1301 นอกจากนี้ยังสามารถรวบรวมพม่าตอนกลางให้เป็นปึกแผ่นได้สำเร็จ โดยเริ่มจากตะก้องทางตอนเหนือ ถึงแปรทางตอนใต้ อาณาจักรมยีนไซ่ง์และการปกครองร่วมกันของเจ้าชายสามพี่น้องสิ้นสุดลงในปี ค.ศ. 1310 ถึงปี ค.ศ. 1313 จากการสวรรคตของพระเชษฐาสองพระองค์ของพระเจ้าสีหตู พระเจ้าสีหตูจึงได้สถาปนาอาณาจักรใหม่คือ อาณาจักรปี้นยะ ขณะเดียวกันพระราชโอรสองค์ใหญ่ของพระเจ้าสีหตูได้แยกตัวเป็นอิสระจากพระราชบิดาและสถาปนาอาณาจักรซะไกง์ ขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1315 ทำให้พม่าตอนกลางแบ่งเป็น 2 อาณาจักรแยกจากกัน กระทั่งมีการสถาปนาอาณาจักรอังวะในอีก 5 ทศวรรษต่อมา