พระเจ้าสีหสุระแห่งอังวะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้าสีหสุระแห่งอังวะ
သီဟသူရ (အင်းဝ)
กษัตริย์แห่งอังวะ
ครองราชย์24 กรกฎาคม 1468 – ประมาณสิงหาคม 1480
ก่อนหน้านรปติที่ 1
ถัดไปมังฆ้องที่ 2
ประสูติ1 พฤษภาคม ค.ศ. 1431
แปร
สวรรคตประมาณสิงหาคม ค.ศ. 1480 (49 พรรษา) [1]
อังวะ
คู่อภิเษกพระนางอมิตตสิริมหาธัมมเทวี
พระราชบุตรมังฆ้องที่ 2
มังรายกะยอชวาแห่งยะแมสิน
ราชวงศ์โมญีน
พระราชบิดานรปติที่ 1
พระราชมารดาอตุลสิริมหาราชเทวี
ศาสนาพุทธเถรวาท

พระเจ้าสีหสุระแห่งอังวะ (พม่า: သီဟသူရ (အင်းဝ), ออกเสียง: [θìha̰θùja̰]; หรือ มหาสีหสุระ; 1431–1480) พระมหากษัตริย์ลำดับที่ 11 แห่งอาณาจักรอังวะใน ค.ศ. 1468 ถึง 1480 พระองค์ถูกสืบทอดราชบัลลังก์โดยพระราชโอรสของพระองค์ มังฆ้องที่ 2

พระราชประวัติ[แก้]

พระเจ้าสีหสุระประสูติเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1431 ที่เมืองแปร เป็นพระราชโอรสของพระเจ้านรปติที่ 1 พระมหากษัตริย์ลำดับที่ 10 เมื่อครั้งยังเป็นอุปราชแห่งเมืองแปรและพระนางอตุลสิริมหาราชเทวี ซึ่งเป็นราชนิกุลอาณาจักรปีนยะ โดยพระองค์เป็นพระราชบุตรองค์ใหญ่จากทั้งหมด 8 พระองค์ของทั้งสองพระองค์

พระเจ้าสีหสุระมีพระขนิษฐาร่วมพระราชมารดาทั้งหมด 5 พระองค์และพระราชอนุชาร่วมพระราชมารดาอีก 2 พระองค์คือมังกะยอชวาและตะโดเมงสอ[2] พระองค์ขณะพระชนมายุเพียง 10 พรรษาได้รับการสถาปนาเป็นรัชทายาทเมื่อพระราชบิดาขึ้นสืบราชบัลลังก์แห่งอังวะในเดือนมกราคม ค.ศ. 1442

ขึ้นสืบราชบัลลังก์[แก้]

พระเจ้าสีหสุระขึ้นสืบราชบัลลังก์แห่งอังวะเมื่อวันที่ 24 กรกฎาคม ค.ศ. 1468 ภายหลังจากการสวรรคตของพระราชบิดาที่เมืองแปรโดยพระเจ้านรปติที่ 1 หลบหนีจากการลอบปลงพระชนม์โดยหนึ่งในพระราชโอรสของพระเจ้าสีหสุระเมื่อ 1 ปีก่อนหน้านั้น โดยพระราชโอรสองค์รองของพระเจ้าสีหสุระแทงพระอัยกาเพราะพระเจ้านรปติที่ 1 มิยินยอมให้เจ้าชายอภิเษกกับพระนัดดาผู้เป็นพระธิดาของเจ้าหญิงแห่งสะกาย พระเชษฐภคินีองค์ใหญ่ของพระเจ้าสีหสุระ[3] หลังครองราชย์พระเจ้าสีหสุระมิได้ลงโทษพระราชโอรสอีกทั้งยังอนุญาตให้เจ้าชายอภิเษกกับเจ้าหญิง นอกจากนี้พระองค์ได้สถาปนาพระราชโอรสองค์ใหญ่ขึ้นเป็นรัชทายาทซึ่งต่อมาคือ มังฆ้องที่ 2

รัชกาล[แก้]

พระนางอตุลสิริตกพระทัยมากเมื่อพระโอรสของพระนาง พระเจ้าสีหสุระ ซึ่งได้ขึ้นเป็นกษัตริย์อังวะไม่ได้ลงโทษพระโอรสองค์ที่แทงพระเจ้านรปติ พระนางจึงได้สนับสนุนการก่อกบฎของเมืองตองอูแต่การกบฎล้มเหลว อย่างไรก็ตามพงศาวดารไม่ได้กล่าวว่ากษัตริย์ได้ลงโทษพระนางหรือไม่

สวรรคต[แก้]

พระเจ้าสีหสุระสวรรคตเมื่อประมาณเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1480 พระชนมายุเพียง 49 พรรษา

อ้างอิง[แก้]

  1. Hmannan Vol. 2 2003: 110
  2. Hmannan Vol. 2 2003: 82–84
  3. Hmannan Vol. 2 2003: 97–99

บรรณานุกรม[แก้]

  • Fernquest, Jon (Autumn 2005). "Min-gyi-nyo, the Shan Invasions of Ava (1524–27), and the Beginnings of Expansionary Warfare in Toungoo Burma: 1486–1539" (PDF). SOAS Bulletin of Burma Research. 3 (2). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2008-10-10.
  • Fernquest, Jon (Autumn 2006). "Crucible of War: Burma and the Ming in the Tai Frontier Zone (1382–1454)" (PDF). SOAS Bulletin of Burma Research. 4 (2). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2009-02-19.
  • Harvey, G. E. (1925). History of Burma: From the Earliest Times to 10 March 1824. London: Frank Cass & Co. Ltd.
  • Phayre, Lt. Gen. Sir Arthur P. (1883). History of Burma (1967 ed.). London: Susil Gupta.
  • Royal Historians of Burma (c. 1680). U Hla Tin (Hla Thamein) (บ.ก.). Zatadawbon Yazawin (1960 ed.). Historical Research Directorate of the Union of Burma.
  • Royal Historical Commission of Burma (1832). Hmannan Yazawin (ภาษาพม่า). Vol. 1–3 (2003 ed.). Yangon: Ministry of Information, Myanmar.