ข้ามไปเนื้อหา

พระเจ้ารามมะไตย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้ารามมะไตย
စောဇိတ်
กษัตริย์แห่งเมาะตะมะ
ครองราชย์ในวันที่ 28 กันยายน ค.ศ. 1323 – ป. เมษายน ค.ศ. 1330
ก่อนหน้าพระเจ้าแสนเมือง
ต่อไปชีปอน
ประสูติ19 พฤษภาคม ค.ศ. 1303
วันอาทิตย์ ขึ้น 4th ค่ำ เดือน Nayon 665 ME
อาณาจักรเมาะตะมะ
สวรรคตป. เมษายน ค.ศ. 1330 (26 พรรษา)
ป. เดือน Kason 692 ME
เมาะตะมะ
อาณาจักรเมาะตะมะ
ชายานางจันทะมังคะละ
แม่นางตะปี
พระราชบุตร
รายละเอียด
เม้ยเน (Mwei Ne)
พระมหาเทวีแห่งหงสาวดี
พระยาอู่
มิฉาน (Mi Ma-Hsan)
มังลังกา
Tala Saw Lun
ราชวงศ์ฟ้ารั่ว
พระราชบิดาสมิงมังละ
พระราชมารดานางอุ่นเรือน
ศาสนาพุทธเถรวาท

พระเจ้ารามมะไตย (พม่า: စောဇိတ်, ออกเสียง: [sɔ́ zeɪ̯ʔ]; 19 พฤษภาคม 1303 – เมษายน 1330) หรือ พระเจ้าสอเซน ตามพงศาวดารมอญ กษัตริย์องค์ที่ 4 แห่งอาณาจักรหงสาวดี ระหว่าง ค.ศ. 1323 ถึง 1330 โดยพระองค์ปกครองต่อจาก พระเจ้าแสนเมือง ผู้เป็นพระเชษฐา ภายหลังจากที่พระเจ้าแสนเมืองสวรรคตแบบกระทันหัน เจ้าชีพพระราชอนุชาจึงขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาโดย 7 ปีในรัชสมัยเป็นช่วงที่บ้านเมืองอ่อนแอพระเจ้ารามมะไตยเป็นกษัตริย์ที่ไร้ความสามารถเกิดกบฏขึ้นมากมายรวมถึงเสียหัวเมืองภาคตะนาวศรีให้แก่อาณาจักรสุโขทัย

พระเจ้ารามมะไตยถูกปลงพระชนม์เมื่อเดือนเมษายน ค.ศ. 1330 โดยชีปอน ข้าหลวงเดิมของพระเจ้ารามมะไตยและชีปอนได้ขึ้นปกครองแผ่นดินหงสาวดีสืบต่อมาเป็นเวลาเพียง 7 วัน