จาง ชุนหฺวา

จาง ชุนหฺวา
อักษรจีนตัวเต็ม	張春華
อักษรจีนตัวย่อ	张春华
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Zhāng Chūnhuá เวด-ไจลส์ Chang Chun-hua

จางชุนฮัว (张春华 189 - 247) เกิดในปีค.ศ.189 เป็นชาวเหอเน่ย (河内) เขตผิงเกา (平皋) ปัจจุบันคือจังหวัดเหวินเสี่ยน (温县) มณฑลเหอหน่าน (河南) (เป็นชาวเหอเน่ยเช่นเดียวกับซือหม่าอี้)

บิดาชื่อ จางหว่าง (张汪) เป็นขุนนางตำแหน่ง ซู่อี้หลิ่ง (粟邑令) ในราชวงศ์ฮั่นตะวันออก และราชวงศ์เฉาเว่ย (曹魏)

มารดาแซ่ซาน (山氏) เป็นชาวเหอเน่ย ,เป็นพี่สาวของบิดา ซานเถา (山涛) ขุนนางตำแหน่ง ซือถู (司徒) ในราชวงศ์จิ้น

จางชุนฮัวเป็นภรรยาของซือหม่าอี้ (สุมาอี้司马懿) ขุนนางคนสำคัญในสมัยราชวงศ์ฮั่นตะวันออกและราชวงศ์เฉาเว่ย

ไม่มีการระบุว่าแต่งงานกันในปีใด ทั้งสองอยู่กินกันมีลูกชาย 3 คน ได้แก่ ซือหม่าซือ (สุมาสู司马师) ซือหม่าเจา (สุมาเจียว司马昭) และ ซือหม่ากัน (司马干)

มีลูกสาว 1 คน คือ หนันหยางกงจู่ (南阳公主)

ปี ค.ศ.201 ซือหม่าอี้ (สุมาอี้) ในวัย 22 ปีได้ถูกเฉาเชา (โจโฉ) เรียกตัวให้ไปช่วยงานในราชสำนัก แต่ซือหม่าอี้ไม่อยากไป จึงแกล้งล้มป่วยนอนซมอยู่กับบ้าน

วันหนึ่ง ซือหม่าอี้นำตำราออกมาผึ่งแดดที่ด้านนอก แล้วกลับไปนอนในห้อง ต่อมามีฝนตกหนัก ซือหม่าอี้จึงต้องลุกออกจากเตียงวิ่งไปเก็บตำราเข้ามาในห้อง แต่มีสาวใช้นางหนึ่งเห็นเข้าจึงไปแจ้งจางชุนฮัวให้ทราบเรื่อง

เวลานั้น จางชุนฮัว เพิ่งมีอายุ 12 ปีกลัวว่าสาวใช้จะนำเรื่องนี้ออกไปบอกให้คนอื่นรู้ จึงสังหารสาวใช้นางนั้นจนตาย

เหตุการณ์ในครั้งนี้จึงสร้างความประทับใจให้กับซือหม่าอี้เป็นอย่างมาก [ข้อสังเกต ปีนี้จางชุนฮัวเพิ่งอายุ 12 ปี ส่วนซือหม่าอี้อายุ 22 ปี]

ปี ค.ศ.208 จางชุนฮัวอายุ 19 ปีได้คลอดซือหม่าซือ (สุมาสู) ลูกชายคนโตให้กับซือหม่าอี้

[ข้อสังเกต จากเหตุการณ์ฆ่าสาวใช้ผ่านมา 7 ปี ทั้งสองถึงค่อยมีลูกกัน]

ปี ค.ศ.211 จางชุนฮัวอายุ 22 ปีได้คลอดซือหม่าเจา (สุมาเจียว) ลูกชายคนที่ 2 ให้กับซือหม่าอี้

ปี ค.ศ.231 จางชุนฮัวอายุ 42 ปีได้คลอดซือหม่ากัน ลูกชายคนที่ 3 ของนาง (แต่เป็นลูกชายคนที่ 6 ของซือหม่าอี้)

ส่วนหนันหยางกงจู่ที่เป็นลูกสาว ไม่ได้บันทึกปีเกิดเอาไว้ ได้แต่งงานกับ ซวุ่นยี่ (荀霬) ผู้เป็นหลานชายของ ซวุ่นอวี้ (ซุนฮก 荀彧) และ เฉาเชา (โจโฉ曹操) ทำให้ตระกูลซือหม่าเกี่ยวดองเป็นญาติกับสายตระกูลเฉาของเฉาเชา (โจโฉ)

ปีค.ศ.247 เดือน 4 จางชุนฮัวได้ลาโลกไปเมื่ออายุ 59 ปี มีเรื่องเล่าว่า ก่อนที่จางชุนฮัวจะเสียชีวิต ซือหม่าอี้หลงรักนางป๋อฟู่เหริน (柏夫人) ที่เป็นอนุภรรยาจนหัวปักหัวป้ำ ทำให้จางชุนฮัวไม่มีโอกาสได้เจอหน้าสามี

จนกระทั่งวันหนึ่ง ซือหม่าอี้ล้มป่วยลง นางจางชุนฮัวถือโอกาสเข้าไปเยี่ยม แต่ซือหม่าอี้เห็นหน้านางก็ไม่พอใจถึงกับด่าออกมาว่า

“ของเก่าของแก่ หน้าตาน่าเกลียด จะมารบกวนข้าทำไม?”

จางชุนฮัวถูกด่าก็เสียใจมาก จึงคิดจะฆ่าตัวตายด้วยการอดอาหาร ซือหม่าซือ (สุมาสู) และซือหม่าเจา (สุมาเจียว) ทราบข่าวว่ามารดาไม่ยอมทานข้าวก็ร้อนใจ พยายามเกลี้ยกล่อมเท่าไหร่ก็ไม่เป็นผล ทั้งสองจึงไปขอร้องบิดา ให้มาขอโทษมารดา ซือหม่าอี้จึงจำใจต้องมาขอโทษนาง แต่พอออกมานอกห้อง ซือหม่าอี้กลับกล่าวว่า

“ของเก่าของแก่จะเป็นจะตายยังไงก็ช่าง ที่ข้ามาขอโทษ ข้าแค่ไม่อยากเห็นลูกของข้าต้องเสียใจเท่านั้น”

หลังจากนางจางชุนฮัวเสียชีวิต สี่ปีต่อมาวันที่ 7 เดือน 9 ปีค.ศ.251 ซือหม่าอี้ สามีของนางก็ลาโลกตามไปด้วยวัย 72 ปี

ปีค.ศ.265 เดือน 12 สิบแปดปีหลังจากที่นางจางชุนฮัวเสียชีวิต

ซือหม่าเอี๋ยน (สุมาเอี๋ยน司马炎) หลานชายของจางชุนฮัวได้สถาปนาราชวงศ์จิ้น ขึ้นเป็นจักรพรรดิแทนเฉาฮวน (โจฮวน曹奐) แห่งราชวงศ์เว่ย จึงได้มอบบรรดาศักดิ์ย้อนหลังให้กับจางชุนฮัวขึ้นเป็น เซวียนมู่ฮวงโหว (宣穆皇后) และได้ยกย่องนางเป็นผู้ที่มีจริยธรรม ความรู้และสติปัญญาเป็นอย่างสูง

ชีวประวัติของจางชุนฮัวหาดูได้จากบันทึกจดหมายเหตุราชวงศ์จิ้น (晋书)

แหล่งอ้างอิง

https://baike.baidu.com/item/%E5%BC%A0%E6%98%A5%E5%8D%8E/4458