ข้ามไปเนื้อหา

ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ชุดตัวอักษรยาวี"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Potapt (คุย | ส่วนร่วม)
ย้อนการแก้ไขที่ 7037561 สร้างโดย 223.24.30.83 (พูดคุย)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
บรรทัด 124: บรรทัด 124:
|}
|}


กุ้งภาษายาวีเขียนยังไง
== อ้างอิง ==

{{รายการอ้างอิง}}
== ดูเพิ่ม ==
== ดูเพิ่ม ==
* [[ภาษามลายู]]
* [[ภาษามลายู]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 18:43, 29 มิถุนายน 2560

ตัวอย่างอักษรยาวี

อักษรยาวี (حروف جاوي) เป็นอักษรอาหรับดัดแปลงสำหรับเขียนภาษามลายู ภาษาอาเจะฮ์ ภาษาบันจาร์ ภาษามีนังกาเบา ภาษาเตาซูก และภาษาอื่น ๆ ในภูมิภาคเอเชียอาคเนย์ นักปราชญ์คนหนึ่งของปัตตานี ชื่อ ชัยค์ อะห์มัด อัลฟะฏอนี (Syeikh Ahmad al-Fathani) ได้วางกฎเกณฑ์การใช้อักษรยาวีเพื่อใช้เป็นมาตรฐานในการเขียนภาษามลายูในท้องถิ่นนี้ ในอดีต โลกมลายูใช้อักษรยาวีมาช้านาน ก่อนที่จะเปลี่ยนไปใช้อักษรรูมี

ปัจจุบันชาวมุสลิมในประเทศไทยที่พูดภาษามลายู นิยมใช้อักษรยาวีบันทึกเรื่องราวในศาสนา และการสื่อสารต่าง ๆ ส่วนนักเรียนในโรงเรียนปอเนาะ หรือโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม จะเริ่มเรียนอักษรยาวีสำหรับอ่านเขียนภาษาอาหรับ (ภาษาในคัมภีร์อัลกุรอาน) ตั้งแต่ยังเยาว์ อักษรยาวียังคงใช้กันอยู่บ้างในมาเลเซีย บรูไน และสุมาตรา

คำว่า ยาวี นั้นมาจากคำว่า jawa หมายถึง ชวา นั่นเอง ทั้งนี้ก็เพราะชาวชวาได้อพยพมาตั้งถิ่นฐานในมะละกาและปัตตานี ได้นำอักษรอาหรับดัดแปลงมาเผยแพร่ และในที่สุดได้รับมาใช้ในชุมชนที่พูดภาษามลายูปัตตานีมาช้านาน

เป็นที่น่าสังเกตว่า ยังมีความสับสนในการเรียกชื่ออักษรยาวี และภาษามลายูว่า "ภาษายาวี" แม้กระทั่งในหมู่ผู้พูดภาษามลายู ทว่าความจริงแล้วไม่มีภาษายาวี มีแต่อักษรยาวีกับภาษามลายู

อักษร

อักษรยาวี[1]
อักษร เดี่ยว ต้น กลาง ท้าย เสียง เทียบอักษรรูมี ชื่อ ยูนิโคด
ا ا ـا /a/ a alif 0627
ب ب بـ ـبـ ـب /b/ b ba 0628
ت ت تـ ـتـ ـت /t/ t ta 062A
ة ة ـة /t/ t ta marbutah 0629
ث ث ثـ ـثـ ـث /s/ s sa 062B
ج ج جـ ـجـ ـج /d͡ʒ/ j jim 062C
ح ح حـ ـحـ ـح /h/ h ha 062D
چ چ چـ ـچـ ـچ /t͡ʃ/ c ca 0686
خ خ خـ ـخـ ـخ /x/ kh kha 062E
د د ـد /d/ d dal 062F
ذ ذ ـذ /z/ z zal 0630
ر ر ـر /r/ r ra 0631
ز ز ـز /z/ z zai 0632
س س سـ ـسـ ـس /s/ s sin 0633
ش ش شـ ـشـ ـش /ʃ/ sy syin 0634
ص ص صـ ـصـ ـص /s/ s sad 0635
ض ض ضـ ـضـ ـض /d/ d dad 0636
ط ط طـ ـطـ ـط /t/ t tho 0637
ظ ظ ظـ ـظـ ـظ /z/ z zho 0638
ع ع عـ ـعـ ـع /ʔ/ a ain 0639
غ غ غـ ـغـ ـغ /ɣ/ gh ghain 063A
ڠ ڠ ڠـ ـڠـ ـڠ /ŋ/ ng nga 06A0
ف ف فـ ـفـ ـف /f/ f fa 0641
ڤ ڤ ڤـ ـڤـ ـڤ /p/ p pa 06A4
ق ق قـ ـقـ ـق /ʔ/ และ /q/ q qaf 0642
ک ک کـ ـکـ ـک /k/ k kaf 06A9
ݢ ݢ ݢـ ـݢـ ـݢ /g/ g ga 0762
ل ل لـ ـلـ ـل /l/ l lam 0644
م م مـ ـمـ ـم /m/ m mim 0645
ن ن نـ ـنـ ـن /n/ n nun 0646
و و ـو /w/ และ /u, o, ɔ/ w และ u, o wau 0648
ۏ ۏ ـۏ /v/ v va 06CF
ه ه هـ ـهـ ـه /h/ h ha bulat 0647
ي ي يـ ـيـ ـي /j/ และ /i, e, ɛ/ y และ i, e ya 064A
ڽ ڽ ڽـ ـڽـ ـڽ /ɲ/ ny nya 06BD
ء ء ء /ʔ/ - hamzah 0621
أ أ ـأ /ʔ, a, u/ a, u alif with hamzah above 0623
إ إ ـإ /ʔ, i/ i alif with hamzah below 0625
ئ ئ ئـ ـئـ ـئ /ʔ/ - ye with hamzah above 0626
لا لا لا ـلا ـلا /la/ la lam alif
  • อักษรที่ไม่มีรูปต้นและรูปกลางจะใช้รูปเดี่ยว เพราะเชื่อมกับอักษรอื่นไม่ได้
  • hamzah แสดงเฉพาะรูปเดี่ยวในภาษามลายู
หน้าจากหนังสือStories of Abdullah เขียนด้วยอักษรยาวี
จารึกตรังกานูเขียนเมื่อ พ.ศ. 1846 เป็นการเขียนด้วยอักษรยาวีที่เก่าที่สุด

ตัวอย่างคำที่เขียนอักษรยาวี

อักษรยาวี อักษรรูมี อักษรไทย
วันจันทร์ اثنين Isnin อิสนิน
วันอังคาร ثلاث Selasa ซือลาซอ
วันพุธ رابو Rabu ราบู
วันพฤหัสบดี خميس Khamis คอมิส
วันศุกร์ جمعة Jumaat จูมาอัต
วันเสาร์ سبتو Sabtu ซับตู
วันอาทิตย์ احد Ahad อาฮัด

กุ้งภาษายาวีเขียนยังไง

ดูเพิ่ม

  1. Daftar Kata Bahasa Melayu Rumi-Sebutan-Jawi, Dewan Bahasa Pustaka, 5th printing, 2006.