ภาษามีนังกาเบา
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
| ภาษามีนังกาเบา | |
|---|---|
| Baso Minangkabau باسو مينڠكاباو بهاس ميناڠكاباو | |
| ประเทศที่มีการพูด | อินโดนีเซีย มาเลเซีย |
| ภูมิภาค | สุมาตราตะวันตก (อินโดนีเซีย) เกาะเรียว (อินโดนีเซีย) รัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน (มาเลเซีย) |
| จำนวนผู้พูด | 5.5 ล้านคน (2553)[1] |
| ตระกูลภาษา | |
| สถานภาพทางการ | |
| ผู้วางระเบียบ | Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-2 | min |
| ISO 639-3 | min |
 แผนที่ภาษามีนังกาเบาในสุมาตราแสดงด้วยสีเขียวมะกอกเฉดอ่อน-เข้ม | |
ภาษามีนังกาเบา (มีนังกาเบา: Baso Minang(kabau) ; อินโดนีเซีย: Bahasa Minangkabau ; มลายู: Bahasa Minangkabau หรือ Bahasa Minang ) เป็นภาษาตระกูลออสโตรนีเซียน ใช้พูดโดยชาวมีนังกาเบาในสุมาตราตะวันตก ทางตะวันตกของเกาะเรียว และเมืองอื่น ๆ ในอินโดนีเซียเนื่องจากการอพยพ[2] รวมทั้งในประเทศมาเลเซีย ภาษานี้ใกล้เคียงกับภาษามลายูทั้งในด้านศัพท์และไวยากรณ์ นักภาษาศาสตร์บางคนจัดให้เป็นสำเนียงของภาษามลายู
ในมาเลเซีย ภาษานี้ใช้พูดในรัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน ซึ่งเป็นถิ่นที่อยู่ของชาวมีนังกาเบาที่อพยพมาจากสุมาตรา ภาษานี้เป็นภาษากลางในชายฝั่งตะวันตกของสุมาตราเหนือ และเคยใช้ในบางส่วนของอาเจะฮ์ ในชื่อ Aneuk Jamee
อ้างอิง[แก้]
- ↑ ภาษามีนังกาเบา at Ethnologue (18th ed., 2015)
- ↑ Kajian Serba Linguistik : Untuk Anton Moeliono Pereksa Bahasa (2000)
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
