ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษาลาว"
นิว ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
||
บรรทัด 184: | บรรทัด 184: | ||
|} |
|} |
||
เสี่ยนิว |
|||
==== พยัญชนะสะกด ==== |
|||
{|class="wikitable" |
|||
! |
|||
!colspan="2"|ริมฝีปาก<br />ทั้งสอง |
|||
!colspan="1"|ริมฝีปากล่าง<br />-ฟันบน |
|||
!colspan="2"|ปุ่มเหงือก |
|||
!colspan="1"|หลังปุ่มเหงือก |
|||
!colspan="1"|เพดานแข็ง |
|||
!colspan="2"|เพดานอ่อน |
|||
!colspan="1"|เส้นเสียง |
|||
|- |
|||
!style="text-align: left;"|เสียงนาสิก |
|||
| |
|||
| style = "text-align: center;background: #ccf;"|{{IPA|[m]}}<br />ມ |
|||
| |
|||
| |
|||
| style = "text-align: center;background: #cfc;"|{{IPA|[n]}}<br />ນ |
|||
| |
|||
| |
|||
| |
|||
| style = "text-align: center;background: #fcc;"|{{IPA|[ŋ]}}<br />ງ |
|||
| |
|||
|- |
|||
!style="text-align: left;"|เสียงกัก |
|||
| style = "text-align: center;background: #ccf;"|{{IPA|[p̚]}}<br />ບ |
|||
| |
|||
| |
|||
| style = "text-align: center;background: #cfc;"|{{IPA|[t̚]}}<br />ດ |
|||
| |
|||
| |
|||
| |
|||
| style = "text-align: center;background: #fcc;"|{{IPA|[k̚]}}<br />ກ |
|||
| |
|||
| style = "text-align: center;background: #ccc;"|{{IPA|[ʔ]}}<br />* |
|||
|- |
|||
!style="text-align: left;"|เสียงเปิด |
|||
| |
|||
| style = "text-align: center;background: #cff;"|{{IPA|[w]}}<br />ວ |
|||
| |
|||
| colspan = "2"| |
|||
| |
|||
| style = "text-align: center;background: #cff;"|{{IPA|[j]}}<br />ຍ |
|||
| colspan = "2"| |
|||
| |
|||
|} |
|||
:<nowiki>*</nowiki> เสียงกัก เส้นเสียง จะปรากฏเฉพาะหลังสระเสียงสั้นเมื่อไม่มีพยัญชนะสะกด |
|||
=== สระ === |
=== สระ === |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:17, 1 มีนาคม 2563
ภาษาลาว | |
---|---|
ພາສາລາວ | |
ออกเสียง | pʰáːsǎː láːw |
ประเทศที่มีการพูด | ประเทศลาว และใช้ในบางพื้นที่ของประเทศไทยและประเทศกัมพูชา |
จำนวนผู้พูด | 20–25 ล้านคน (2004)[1] (3 ล้านคนใน ลาว, สำรวจในปี 2005)[2] |
ตระกูลภาษา | |
ระบบการเขียน | อักษรลาว ในลาว อักษรไทย ในประเทศไทย |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | ลาว |
รหัสภาษา | |
ISO 639-1 | lo |
ISO 639-2 | lao |
ISO 639-3 | อย่างใดอย่างหนึ่ง:lao – ภาษาลาวtts – ภาษาอีสาน |
ภาษาลาว (ลาว: ພາສາລາວ พาสาลาว) เป็นภาษาทางการของประเทศลาว เป็นภาษาที่มีวรรณยุกต์ในภาษากลุ่มไท และสัมพันธ์ใกล้ชิดกับภาษาอีสานของประเทศไทย ระบบการเขียนในภาษาลาวจะใช้อักษรลาว ซึ่งเป็นระบบอักษรสระประกอบ (ระบบการเขียนที่ประกอบด้วยสัญลักษณ์แทนพยัญชนะและตามด้วยสระที่จะอยู่ด้านหน้า หลัง บน ล่าง ของพยัญชนะ) และสัมพันธ์ใกล้ชิดกับอักษรไทย
สำเนียงภาษาถิ่น
สำเนียงภาษาถิ่นของภาษาลาวสามารถแบ่งได้ 6 สำเนียงใหญ่ คือ:
- ภาษาลาวเวียงจันทน์ (เวียงจันทน์, บอลิคำไซ; จังหวัดหนองคาย, จังหวัดบึงกาฬ, จังหวัดเลย, จังหวัดพิษณุโลก)
- ภาษาลาวเหนือ (หลวงพระบาง ไชยบุรี อุดมไซ หลวงน้ำทา; ไม่มีใช้ในประเทศไทย)
- ภาษาลาวตะวันออกเฉียงเหนือ (เชียงขวาง, หัวพัน; ไม่มีใช้ในประเทศไทย)
- ภาษาลาวกลาง (คำม่วน สุวรรณเขต; จังหวัดสกลนคร, จังหวัดนครพนม)
- ภาษาลาวใต้ (จำปาศักดิ์ สาละวัน เซกอง อัตตะปือ; จังหวัดอุบลราชธานี)
- ภาษาลาวร้อยเอ็ด หรือ ภาษาอีสาน(ไม่มีใช้ในประเทศลาว; ร้อยแก่นสารสิน, อุดรธานี, บุรีรัมย์)
ทางการประเทศลาวไม่ได้กำหนดให้สำเนียงถิ่นใดเป็นสำเนียงภาษากลาง แต่การใช้ภาษาลาวอย่างเป็นทางการ เช่น ทางสถานีโทรทัศน์แห่งประเทศลาว สถานีวิทยุแห่งประเทศลาว จะใช้สำเนียงเวียงจันทน์ซึ่งเป็นสำเนียงของคนเมืองหลวง สามารถเข้าใจกันได้ทั่วประเทศ การเรียนภาษาลาวในประเทศลาวนั้น รัฐบาลลาวไม่ได้บังคับให้ใช้สำเนียงเวียงจันทน์ แต่ให้สามารถใช้สำเนียงท้องถิ่นต่าง ๆ ได้ แต่การเรียนภาษาลาวสำหรับชาวต่างประเทศ รัฐบาลลาวแนะนำให้ใช้สำเนียงเวียงจันทน์ ฉะนั้นประชาชนในประเทศลาวจึงพูดอ่านภาษาลาวเป็นสำเนียงท้องถิ่นของตน แต่ประชาชนก็สามารถฟังเข้าใจได้ทุกสำเนียงทั่วประเทศ แม้จะพูดภาษาต่างสำเนียงกันก็ตาม
ส่วนในประเทศลาว นอกจากสำเนียงถิ่นใหญ่แล้วยังมีสำเนียงแตกออกไปอีกหลายสำเนียงย่อย เช่น ภาษาลาวใต้ถิ่นสาละวัน ภาษาลาวกลางถิ่นสุวรรณเขต สำเนียงย่อยถิ่นเมืองอาดสะพังทอง ถิ่นเมืองจำพอน ภาษาเวียงจันทน์ถิ่นเมืองปากงึม ฯลฯ นอกจากนี้ยังมีผู้พูดภาษาลาวใต้ถิ่นจำปาศักดิ์ในจังหวัดพระวิหาร สตึงแตรง และรัตนคีรีของประเทศกัมพูชาด้วย
ในประเทศไทยจะพบภาษาลาวถิ่นอีสาน หรือถิ่นร้อยแก่นสารสินในฐานะภาษากลาง โดยสื่อส่วนใหญ่จะมาจากภาษาลาวถิ่นนี้
ระบบเสียง
พยัญชนะ
พยัญชนะต้น
พยัญชนะต้นภาษาลาวสำเนียงเวียงจันทร์มี 21 เสียงดังนี้
ริมฝีปากทั้งสอง | ปุ่มเหงือก | เพดานแข็ง | เพดานอ่อน | เส้นเสียง | ||
---|---|---|---|---|---|---|
เสียงนาสิก | [m] ມ,ໝ |
[n] ນ,ໜ |
[ɲ] ຍ,ຫຍ |
[ŋ] ງ,ຫງ |
||
เสียงกัก | ก้อง | [b] ບ |
[d] ດ |
|||
ไม่ก้อง ไม่มีลม | [p] ປ |
[t] ຕ |
[k] ກ |
[ʔ] ອ* | ||
ไม่ก้อง พ่นลม | [pʰ] ຜ,ພ |
[tʰ] ຖ,ທ |
[kʰ] ຂ,ຄ |
|||
เสียงระเบิด | [tɕ] ຈ |
|||||
เสียงแทรก | [f] ຝ,ຟ |
[s] ສ,ຊ |
[h] ຫ,ຮ | |||
เสียงเปิด | [ɹ] ຣ,ຫຼ |
[j] ຢ |
[w] ວ |
|||
เสียงเปิดข้างลิ้น | [l] ລ |
- * ອ /ʔ/ ที่เป็นพยัญชนะต้นหมายถึงเสียงเงียบ และดังนั้นมันจึงถูกพิจารณาว่าเป็นเสียงกัก เส้นเสียง
พยัญชนะต้นภาษาลาวสำเนียงขอนแก่นมี 20 เสียงดังนี้
ริมฝีปากทั้งสอง | ปุ่มเหงือก | เพดานแข็ง | เพดานอ่อน | เส้นเสียง | ||
---|---|---|---|---|---|---|
เสียงนาสิก | [m] ม |
[n] น |
[ɲ] ญ |
[ŋ] ง |
||
เสียงกัก | ก้อง | [b] บ |
[d] ด |
|||
ไม่ก้อง ไม่มีลม | [p] ป |
[t] ต |
[k] ก |
[ʔ] อ* | ||
ไม่ก้อง พ่นลม | [pʰ] ผ,พ |
[tʰ] ถ,ท |
[kʰ] ข,ค |
|||
เสียงระเบิด | [tɕ] จ |
|||||
เสียงแทรก | [f] ฝ,ฟ |
[s] ส,ช,ซ |
[h] ห,ฮ | |||
เสียงเปิด | [ʋ] ว |
[j] ย |
||||
เสียงเปิดข้างลิ้น | [l] ร,ล |
เสี่ยนิว
สระ
เสียงสระในภาษาลาวซึ่งคล้ายคลึงกับเสียงสระภาษาไทยแบ่งออกเป็น 3 ชนิดคือ สระเดี่ยว สระประสม และสระเกิน สะกดด้วยรูปสระพื้นฐานหนึ่งตัวหรือหลายตัวร่วมกัน
สระเดี่ยว หรือ สระแท้ คือสระที่เกิดจากฐานเพียงฐานเดียว มีทั้งสิ้น 18 เสียง
ลิ้นส่วนหน้า | ลิ้นส่วนหลัง | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
ปากเหยียด | ปากเหยียด | ปากห่อ | ||||
สั้น | ยาว | สั้น | ยาว | สั้น | ยาว | |
ลิ้นยกสูง | /i/ xິ |
/iː/ xີ |
/ɯ/ xຶ |
/ɯː/ xື |
/u/ xຸ |
/uː/ xູ |
ลิ้นกึ่งสูง | /e/ ເxະ |
/eː/ ເx |
/ɤ/ ເxິ |
/ɤː/ ເxີ |
/o/ ໂxະ, xົ |
/oː/ ໂx |
ลิ้นกึ่งต่ำ | /ɛ/ ແxະ |
/ɛː/ ແx |
/ɔ/ ເxາະ |
/ɔː/ xໍ, xອ | ||
ลิ้นลดต่ำ | /a/ xະ |
/aː/ xາ |
สระประสม คือสระที่เกิดจากสระเดี่ยวสองเสียงมาประสมกัน เกิดการเลื่อนของลิ้นในระดับสูงลดลงสู่ระดับต่ำ ดังนั้นจึงสามารถเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า "สระเลื่อน" มี 3 เสียงดังนี้
- ເxຍ /iːa/ ประสมจากสระ อี และ อา
- ເxືອ /ɯːa/ ประสมจากสระ อือ และ อา
- xົວ /uːa/ ประสมจากสระ อู และ อา
เสียงวรรณยุกต์
ภาษาลาวเวียงจันทน์มีระดับเสียงวรรณยุกต์ 6 ระดับ: Low (เอก) Mid (สามัญ) High (ตรี) Rising (จัตวา) High Falling (ใกล้เคียงกับโท) และ Low Falling (โท) ระดับเสียงจะแตกต่างกัน ไปตามชนพื้นเมืองของผู้พูดและที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ เช่น ชาวหลวงพระบางจะใช้ ระดับเสียงวรรณยุกต์ 5 ระดับ คือ
- กลางต่ำลงขึ้น
- ต่ำขึ้น
- กลางระดับ
- สูงขึ้น
- กลางขึ้น
วรรณยุกต์ | สัทอักษรสากล | ตัวอย่าง | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ไทย | อังกฤษ | อักษรลาว | รูปปริวรรต | สัทอักษรสากล | เทียบเสียงไทย (โดยประมาณเท่านั้น) |
ความหมาย | |
เอก | low | /◌̀/ [˨˩] | ກາ | กา | /kàː/ | ก่า | กา,นกกา |
จัตวา | rising | /◌̌/ [˨˦] | ຂາ | ขา | /kʰǎː/ | ขา | ขา, อวัยวะใช้เดิน |
สามัญ | mid | /◌̄/ [˧] | ຂ່າ,ຄ່າ | ข่า,ค่า | /kʰāː/ | คา | ข่า (หัวข่า), ค่า (คุณค่า) |
โทต่ำ | low-falling | /◌᷆/ [˧˩] | ຂ້າ | ข้า | /kʰa᷆ː/ | ข่า,ข้า | ข้า (สรรพนาม), ฆ่า, ข้าทาส |
ตรี | high | /◌́/ [˦˥] | ຄາ | คา | /kʰáː/ | ค้า | คา (คาที่), หญ้าคา |
โทสูง | falling | /◌̂/ [˥˩] | ຄ້າ | ค้า | /kʰâː/ | ค่า | ค้า, ค้าขาย |
ตัวอักษร
ภาษาลาวมีตัวอักษรที่ใช้เขียนอยู่สองแบบ คือ อักษรลาว ใช้เขียนเรื่องคดีทางโลกทั่วไป ปัจจุบันรัฐบาลลาวได้ปรับปรุงอักษรลาวเดิมให้ใช้เป็นอักษรทางการ (ในภาคอีสานของไทยยังคงใช้อยู่บ้างในเอกสารโบราณ เรียกชื่อว่า อักษรไทน้อย)
ตัวอย่างคำศัพท์
- ຂອບໃຈຫຼາຍໆເດີ (ขอบ ใจ หลาย หลาย เด้อ, [kɔ᷆ːp t͡ɕàj lǎːj lǎːj dɤ̂ː]) ขอบคุณมาก ๆ ครับ/ค่ะ
- ຂ້ານ້ອຍເຮັດບໍ່ໄດ້ດອກ (ข้า น้อย เฮ็ด บ่อ ได้ ดอก, [kʰa᷆ːnɔ̂ːj hēt bɔ̄ː dâj dɔ᷆ːk]) ผม/ดิฉันทำไม่ได้หรอก
- ໄຂປະຕູໃຫ້ແດ່ (ไข ปะ ตู ให้ แด่, [kʰǎj pa.tùː ha᷆j dɛ̄ː ]) เปิดประตูให้หน่อย
อ้างอิง
- สีเวียงแขก กอนนิวง (1999). หนังสือคู่มือเรียนภาษาลาวง่ายๆ เวียงจันทน์ : สำนักพิมพ์และจำหน่ายหนังสือแห่งรัฐ
- ANSI Z39.35-1979, System for the Romanization of Lao, Khmer, and Pali; ISBN 0-88738-968-6.
- Hoshino, Tatsuo and Marcus, Russel. (1989). Lao for Beginners: An Introduction to the Spoken and Written Language of Laos. Tuttle Publishing. ISBN 0-8048-1629-8.
- Enfield, N. J. (2007). A Grammar of Lao. Mouton de Gruyter Publishers. ISBN 3-11-018588-1.
- Cummings, Joe. (2002). Lao Phrasebook: A Language Survival Kit. Lonely Planet. ISBN 1-74059-168-2.
- Mollerup, Asger. Thai–Isan–Lao Phrasebook. White Lotus, Bangkok, 2001. ISBN 974-7534-88-6.
- Kerr, Allen. (1994). Lao–English Dictionary. White Lotus. ISBN 974-8495-69-8.
- Simmala, Buasawan and Benjawan Poomsan Becker (2003), Lao for Beginners. Paiboon Publishing. ISBN 1-887521-28-3
แหล่งข้อมูลอื่น
- SEAsite Laos เว็บไซต์เกี่ยวกับภาษาและวัฒนธรรมของลาว
- ข้อมูลเกี่ยวกับอักษรลาวโดย Omniglot
- AbcdLaos เว็บไซต์เกี่ยวกับภาษาและวัฒนธรรมของลาวในภาษาสเปน