ภาษาไททัญ

ภาษาไททัญ
ประเทศที่มีการพูด	เวียดนาม
จำนวนผู้พูด	20,000 คน (2002)
ตระกูลภาษา	ขร้า-ไท กัม-ไท เบ-ไท ไท-แสก ภาษาไททัญ; ; ; ;
รหัสภาษา
ISO 639-3	tmm

ภาษาไททัญ (อังกฤษ: Tai Thanh language) หรือภาษาไทมันทัญ มีผู้พูดในประเทศเวียดนาม 20,000 คน (พ.ศ. 2545) ทางภาคเหนือ จัดอยู่ในตระกูลภาษาขร้า-ไท กลุ่มกัม-ไท สาขาเบ-ไท สาขาย่อยไท-แสก ใกล้เคียงกับภาษาไทขาว ภาษาไทดำ และภาษาไทฮ่างตง

อ้างอิง[แก้]

Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.

ด ค ก ภาษาในตระกูลภาษาขร้า-ไท
ภาษาไหล-เกยัน	หลี • เจียมาว • ยารง • เกลาว • ลาติ • ลาติขาว • ปู้ยัง • จุน • เอน • กวาเบียว • ลาคัว • ลาฮา
ภาษากัม-ไท	เบ • ไท • แสก • ลักเกีย • เบียว • อ้ายจาม • ต้ง (เหนือ / ใต้) • คัง • มู่หล่าว • เหมาหนาน • ฉุ่ย
กลุ่มภาษากัม-ไท > ภาษาไท
กลุ่มเชียงแสน	ไทดำ • ไทยถิ่นเหนือ • ไทลื้อ • ไทขาว • ไทย • ไทยถิ่นใต้ • ไทยโคราช • ไทฮ่างตง • ไทแดง • พวน • ตูลาว
กลุ่มลาว-ผู้ไท	ลาว • ญ้อ • ผู้ไท • ไทยถิ่นอีสาน
กลุ่มไทพายัพ	อาหม • อ่ายตน • คำตี้ • คำยัง • พ่าเก • ไทขึน • ไทใหญ่ • ไทใต้คง (ไทเหนือ)
กลุ่มอื่น ๆ	ปายี • ไททัญ • ไทยอง • ไทหย่า
ภาษาไท (อื่น ๆ)	จ้วง • นุง • ตั่ย • ตุรุง • หญัง • ปู้อี