ภาษาปู้เปียว
ภาษากวาเบียว | |
---|---|
ภูมิภาค | จังหวัดห่าซาง ประเทศเวียดนาม และเขตปกครองตนเองชนชาติจ้วงและม้ง เหวินซาน มณฑลยูนนาน ประเทศจีน |
จำนวนผู้พูด | 307 คนในจีน (2545) 307 คน ในเวียดนาม (2533) (ไม่พบวันที่) |
ตระกูลภาษา | |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | laq |
ภาษากวาเบียว (อังกฤษ: Qabiao) หรือภาษาละกัว ภาษาปูเปียว หรือภาษาเปน ติ โลโล อยู่ในตระกูลขร้า-ไท มีผู้พูดทั้งหมด 310 คน พบในเวียดนาม 307 คน (พ.ศ. 2545) ทางภาคเหนือ พูดโดยชาวกวาเบียวในจังหวัดห่าซาง ประเทศเวียดนามที่เหลือพบในเขตปกครองตนเองชนชาติจ้วงและม้ง เหวินซาน ในมณฑลยูนนาน ประเทศจีน ซึ่งอยู่ใกล้ ๆ กัน ผู้พูดในจีนส่วนใหญ่มีอายุมาก และมักจะพูดภาษาจีนกลางได้ จัดอยู่ในตระกูลภาษาขร้า-ไท กลุ่มภาษาขร้า สาขายาง-เบียว รากศัพท์มีความคล้ายคลึงกับภาษาเกเลา ร้อยละ 38 ภาษาลาชิ ร้อยละ 33 ภาษาจ้วงเหนือ ร้อยละ 30 ภาษาฮลาย ร้อยละ 26 ภาษาลากา ร้อยละ 23 ภาษาม้ง ร้อยละ 10
อ้างอิง[แก้]
- Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.