ภาษาฮีรีโมตู
| ภาษาฮีรีโมตู | |
|---|---|
| โปลีเซโมตู | |
| ภูมิภาค | ปาปัวนิวกินี |
| จำนวนผู้พูด | unknown (น้อยมาก cited 1992)[1] ผู้พูดภาษาที่สอง 120,000 คน (1989)[1] |
| ตระกูลภาษา | |
| ระบบการเขียน | อักษรละติน |
| สถานภาพทางการ | |
| ภาษาทางการ | ปาปัวนิวกินี |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-1 | ho |
| ISO 639-2 | hmo |
| ISO 639-3 | hmo |
ภาษาฮีรีโมตู (Hiri Motu) มีอีกชื่อว่า โปลีเซโมตู (Police Motu) หรือ พิดจินโมตู (Pidgin Motu) หรือเรียกสั้น ๆ ว่า ฮีรี (Hiri) เป็นภาษาในประเทศปาปัวนิวกินีที่มีผู้พูดในพื้นที่รอบพอร์ตมอร์สบี (เมืองหลวงประเทศปาปัวนิวกินี)[2]
ภาษานี้เป็นรูปแบบที่ง่ายของภาษาโมตู ไม่เป็นทั้งภาษาพิดจินและภาษาลูกผสม โดยมีลักษณะของภาษาทั้งสองแบบ ความแตกต่างลักษณะทางสัทวิทยาและไวยากรณ์ ทำให้ผู้พูดภาษาฮีรีโมตูและภาษาโมตูเข้าใจกันได้ยาก แม้จะมีรากศัพท์คล้ายกัน และมีพื้นฐานของตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน
การใช้งานภาษาฮีรีโมตูลดลงเรื่อย ๆ แม้แต่ในบริเวณที่ภาษานี้เคยเป็นภาษากลาง และแทนที่ด้วยภาษาตอกปีซินและภาษาอังกฤษเป็นเวลาหลายปี ภาษานี้ก้รับการยอมรับตามกฎหมายบางส่วน[3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 ภาษาฮีรีโมตู ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
- ↑ "Hiri Motu | language | Britannica". www.britannica.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-04-28.
- ↑ Specific legislation proclaiming official languages in Papua New Guinea seems not to exist – but see Constitution of Papua New Guinea: Preamble – Section 2/11 (literacy) – where Hiri Motu is mentioned (with Tok Pisin and English) as languages in which universal literacy is sought – and also section 67 2(c) (and 68 2(h), where conversational ability in Hiri Motu is mentioned (with Tok Pisin or “a vernacular of the country”) as a requirement for citizenship by nationalisation (one of these languages required)
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
 |
มีการทดสอบ ภาษาฮีรีโมตู ของวิกิพีเดีย ที่วิกิมีเดีย อินคิวเบเตอร์ |
ภาษาราชการและภาษาที่สำคัญของประเทศสมาชิกอาเซียน | |
|---|---|
| ภาษาราชการ (ประเทศสมาชิก) |  กัมพูชา : ภาษาเขมร •  ไทย : ภาษาไทย •  บรูไน : ภาษามลายู •  พม่า : ภาษาพม่า •  ฟิลิปปินส์ : ภาษาฟิลิปีโน • ภาษาอังกฤษ •  มาเลเซีย : ภาษามลายู (บางครั้งเรียกว่าภาษามาเลเซีย) •  ลาว : ภาษาลาว •  เวียดนาม : ภาษาเวียดนาม •  สิงคโปร์ : ภาษามลายู • ภาษาอังกฤษ • ภาษาจีนมาตรฐาน • ภาษาทมิฬ •  อินโดนีเซีย : ภาษาอินโดนีเซีย |
| ภาษาราชการของประเทศสังเกตการณ์ | |
| ภาษาเฉพาะถิ่นที่สำคัญ | กัมพูชา : ภาษาจาม • ไทย : ภาษามลายูปัตตานี • บรูไน : ภาษามลายูบรูไน • พม่า : ภาษากะเหรี่ยง • ภาษากะชีน • ภาษาไทใหญ่ • ภาษามอญ • ภาษายะไข่ • ภาษาโรฮีนจา • ฟิลิปปินส์ : ภาษาเซบัวโน • ภาษาตากาล็อก • ภาษาอีโลกาโน • ภาษามากินดาเนา • ลาว : ภาษาม้ง • เวียดนาม : ภาษาไทดำ • อินโดนีเซีย : ภาษาชวา • ภาษาซุนดา • ภาษาบาหลี • ภาษาอาเจะฮ์ |
