ภาษาฮีรีโมตู

ภาษาฮีรีโมตู
	โปลีเซโมตู
ภูมิภาค	ปาปัวนิวกินี
จำนวนผู้พูด	unknown (น้อยมาก cited 1992); ผู้พูดภาษาที่สอง 120,000 คน (1989)
ตระกูลภาษา	ออสโตรนีเซียน มาลาโย-โพลีเนเซีย มหาสมุทร มหาสมุทรตะวันตก ปาปวนทิบ กลาง ซีนาโกโร–เกออาปาร์ โมตู ภาษาฮีรีโมตู; ; ; ; ; ; ; ;
ระบบการเขียน	อักษรละติน
สถานภาพทางการ
ภาษาทางการ	ปาปัวนิวกินี
รหัสภาษา
ISO 639-1	ho
ISO 639-2	hmo
ISO 639-3	hmo

ภาษาฮีรีโมตู (Hiri Motu) มีอีกชื่อว่า โปลีเซโมตู (Police Motu) หรือ พิดจินโมตู (Pidgin Motu) หรือเรียกสั้น ๆ ว่า ฮีรี (Hiri) เป็นภาษาในประเทศปาปัวนิวกินีที่มีผู้พูดในพื้นที่รอบพอร์ตมอร์สบี (เมืองหลวงประเทศปาปัวนิวกินี)^[2]

ภาษานี้เป็นรูปแบบที่ง่ายของภาษาโมตู ไม่เป็นทั้งภาษาพิดจินและภาษาลูกผสม โดยมีลักษณะของภาษาทั้งสองแบบ ความแตกต่างลักษณะทางสัทวิทยาและไวยากรณ์ ทำให้ผู้พูดภาษาฮีรีโมตูและภาษาโมตูเข้าใจกันได้ยาก แม้จะมีรากศัพท์คล้ายกัน และมีพื้นฐานของตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน

การใช้งานภาษาฮีรีโมตูลดลงเรื่อย ๆ แม้แต่ในบริเวณที่ภาษานี้เคยเป็นภาษากลาง และแทนที่ด้วยภาษาตอกปีซินและภาษาอังกฤษเป็นเวลาหลายปี ภาษานี้ก็รับการยอมรับตามกฎหมายบางส่วน^[3]

อ้างอิง[แก้]

↑ ^1.0 ^1.1 ภาษาฮีรีโมตู ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)
↑ "Hiri Motu | language | Britannica". www.britannica.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-04-28.
↑ Specific legislation proclaiming official languages in Papua New Guinea seems not to exist – but see Constitution of Papua New Guinea: Preamble – Section 2/11 (literacy) – where Hiri Motu is mentioned (with Tok Pisin and English) as languages in which universal literacy is sought – and also section 67 2(c) (and 68 2(h), where conversational ability in Hiri Motu is mentioned (with Tok Pisin or “a vernacular of the country”) as a requirement for citizenship by nationalisation (one of these languages required)

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

[e18-1] 1.0 ^1.1 ภาษาฮีรีโมตู ที่ Ethnologue (18th ed., 2015) (ต้องสมัครสมาชิก)

[2] "Hiri Motu | language | Britannica". www.britannica.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-04-28.

[3] Specific legislation proclaiming official languages in Papua New Guinea seems not to exist – but see Constitution of Papua New Guinea: Preamble – Section 2/11 (literacy) – where Hiri Motu is mentioned (with Tok Pisin and English) as languages in which universal literacy is sought – and also section 67 2(c) (and 68 2(h), where conversational ability in Hiri Motu is mentioned (with Tok Pisin or “a vernacular of the country”) as a requirement for citizenship by nationalisation (one of these languages required)

[1]

[2]

[3]

ด ค ก ภาษาราชการและภาษาที่สำคัญของประเทศสมาชิกอาเซียน
ภาษาราชการ (ประเทศสมาชิก)	กัมพูชา : ภาษาเขมร • ไทย : ภาษาไทย • บรูไน : ภาษามลายู • พม่า : ภาษาพม่า • ฟิลิปปินส์ : ภาษาฟิลิปปินส์ • ภาษาอังกฤษ • มาเลเซีย : ภาษามลายู (บางครั้งเรียกว่าภาษามาเลเซีย) • ลาว : ภาษาลาว • เวียดนาม : ภาษาเวียดนาม • สิงคโปร์ : ภาษามลายู • ภาษาอังกฤษ • ภาษาจีนมาตรฐาน • ภาษาทมิฬ • อินโดนีเซีย : ภาษาอินโดนีเซีย
ภาษาราชการของประเทศสังเกตการณ์	ติมอร์-เลสเต : ภาษาเตตุน • ภาษาโปรตุเกส • ปาปัวนิวกินี : ภาษาอังกฤษ • ตอกปีซิน • ภาษาฮีรีโมตู
ภาษาเฉพาะถิ่นที่สำคัญ	กัมพูชา : ภาษาจาม • ไทย : ภาษามลายูปัตตานี • บรูไน : ภาษามลายูบรูไน • พม่า : ภาษากะเหรี่ยง • ภาษากะชีน • ภาษาไทใหญ่ • ภาษามอญ • ภาษายะไข่ • ภาษาโรฮีนจา • ฟิลิปปินส์ : ภาษาเซบัวโน • ภาษาตากาล็อก • ภาษาอีโลกาโน • ภาษามากินดาเนา • ลาว : ภาษาม้ง • เวียดนาม : ภาษาไทดำ • อินโดนีเซีย : ภาษาชวา • ภาษาซุนดา • ภาษาบาหลี • ภาษาอาเจะฮ์