ภาษาฉุ่ย
ภาษาฉุ่ย | |
---|---|
ประเทศที่มีการพูด | จีน, เวียดนาม |
จำนวนผู้พูด | 300,000 (2007) |
ตระกูลภาษา | |
ระบบการเขียน | อักษรละติน[1], อักษรฉุ่ย (ฉุ่ยชู), อักษรจีน |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | swi |
ภาษาฉุ่ย (ภาษาจีน: 水語/水语; ภาษาอังกฤษ: Sui) หรือ ภาษาไอซุย (ai33 sui33) พูดโดยชาวฉุ่ยในมณฑลกุ้ยโจว ประเทศจีน มีผู้พูดในจีนประมาณ 300,000 คน (พ.ศ. 2550) จัดอยู่ในตระกูลภาษาขร้า-ไท กลุ่มกัม-ฉุ่ย ภาษานี้มีระบบพยัญชนะซับซ้อน สำเนียงซานต้ง (三洞) มีเสียงพยัญชนะถึง 70 เสียง มีอักษรเป็นของตนเองเรียก ฉุ่ยชู (水書/水书) สำหรับใช้ในทางพิธีกรรม ในชีวิตประจำวันจะเขียนด้วยอักษรละตินหรืออักษรจีน
อ้างอิง[แก้]
- Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
![]() |
บทความเกี่ยวกับภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ภาษา |
- ↑ "Sui alphabet, pronunciation and language". Omniglot.com. สืบค้นเมื่อ 13 June 2018.