ข้ามไปเนื้อหา

จักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะ
後花園天皇
จักรพรรดิญี่ปุ่น
ครองราชย์7 กันยายน ค.ศ. 1428 – 21 สิงหาคม ค.ศ. 1464
ราชาภิเษก21 มกราคม ค.ศ. 1430
ก่อนหน้าโชโก
ถัดไปโกะ-สึจิมิกาโดะ
โชกุนอาชิกางะ โยชิโนริ
อาชิกางะ โยชิกัตสึ
อาชิกางะ โยชิมาซะ
ประสูติ10 กรกฎาคม ค.ศ. 1418
ฮิโกฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 彦仁โรมาจิHikohito)
สวรรคต18 มกราคม ค.ศ. 1471(1471-01-18) (52 ปี)
ฝังพระศพโนจิ โนะ ยามากูนิ โนะ มิซาซางิ (後山國陵; เกียวโต)
พระราชบุตร
พระสมัญญานาม
สึอิโง:
จักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะ (後花園院 หรือ 後花園天皇)
ราชสกุลราชวงศ์ญี่ปุ่น (สายฟูชิมิ)
พระราชบิดาเจ้าชายซาดาฟูซะ
พระราชมารดานิวาตะ ซาจิโกะ [ja]
ลายพระอภิไธย

จักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะ (ญี่ปุ่น: 後花園天皇โรมาจิGo-Hanazono-tennō; 10 กรกฎาคม ค.ศ. 1418 – 18 มกราคม ค.ศ. 1471) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 102 ตามประเพณีการสืบราชสันตติวงศ์[1] รัชสมัยของพระองค์กินเวลาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1428 ถึง ค.ศ. 1464[2]

จักรพรรดิในศตวรรษที่ 15 พระองค์นี้ได้รับการตั้งพระนามตามจักรพรรดิฮานาโซโนะในศตวรรษที่ 14 และ โกะ (後) แปลว่า "ภายหลัง" หรือ "ยุคหลัง" ดังนั้นพระองค์จึงถูกเรียกว่า "จักรพรรดิฮานาโซโนะยุคหลัง"

พระราชประวัติ

[แก้]

ก่อนจะขึ้นสืบ ราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ จักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะมีพระนามเดิมว่า เจ้าชายฮิโกฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 彦仁親王) [3]

เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ใน เจ้าชายฟุชิมิ โนะ มิยะ ซาดาฟูสะ (伏見宮定房親王) ส่วนพระราชมารดาคือ นิวาตะ ซาชิโกะ (庭田幸子)

ซึ่งเจ้าชายซาดาฟูสะเป็นผู้นำราชสกุล ฟุชิมิ โนะ มิยะ องค์ที่ 3 ซึ่งราชสกุลนี้เป็นสาขาย่อยของราชสกุล จิเมียวอิง ที่สืบเชื้อสายจาก จักรพรรดิฟุชิมิ

พระราชบุตร

[แก้]
  • พระมเหสี: โออิมิกาโดะ (ฟูจิวาระ) โนบูโกะ (大炊御門(藤原)信子; 1411–1488) ภายหลังเป็น คารากูมนอิง (嘉楽門院) ธิดาในฟูจิวาระ ทากานางะ
  • นางสนองพระโอษฐ์: ฮิโนะ (ฟูจิวาระ) เคียวโกะ (日野(藤原)郷子) ธิดาในฮิโนะ ฮิเดมิตสึ
    • พระราชธิดา: เจ้าหญิงชินโจจิ (真乗寺宮; สวรรคต ค.ศ. 1482)
  • นางสนองพระโอษฐ์: ซันโจ (ฟูจิวาระ) ฟูยูโกะ (三条 (藤原)冬子; 1441–1489) ธิดาในซันโจ ซาเนกาซุ
  • ไม่ทราบ
    • พระราชธิดา: เจ้าหญิงโชงง (สวรรคต ค.ศ. 1464)

เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของจักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะ

[แก้]

เนื่องจากจักรพรรดิองค์ก่อนคือ จักรพรรดิโชโกไม่มีพระราชโอรสไว้เป็นรัชทายาทสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ อดีตจักรพรรดิโกะ-โคมัตสึจำเป็นต้องรักษาราชบัลลังก์ของสายราชสกุลจิเมียวอิงจากสายราชสกุลไดกากูจิ โดยก่อนที่จักรพรรดิโชโกจะสวรรคต พระองค์รับเจ้าชายจากราชสกุลฟุชิมิ โนะ มิยะมาเป็นพระราชโอรสบุญธรรม ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นจักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะภายหลังการสวรรคตของจักรพรรดิโชโก

  • 30 สิงหาคม ค.ศ. 1428 (วันที่ 20 เดือน 7 ปี โชโช ที่ 1) : ปีที่ 17 ในรัชสมัย จักรพรรดิโชโก (称光天皇十七年) องค์จักรพรรดิสวรรคตอย่างกะทันหันเมื่อพระชนมายุเพียง 27 พรรษาเท่านั้น และสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ (高御座) โดยพระโอรสบุญธรรมของพระองค์[4]
  • 7 กันยายน ค.ศ. 1428 (วันที่ 28 เดือน 7 ปี โชโช ที่ 1) : เจ้าชายฮิโกฮิโตะเสด็จขึ้นครองราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ (即位) อย่างเป็นทางการ จักรพรรดิองค์ใหม่มีพระชนมายุเพียง 10 พรรษา[5]
  • 14 เมษายน ค.ศ. 1429 (วันที่ 9 เดือน 3 ปี เอเคียว ที่ 1) : มินาโมโตะ โนะ โยชิโนบุได้ขึ้นเป็นโชกุนคนที่ 6 แห่ง รัฐบาลโชกุนอาชิกางะ เป็นที่รู้จักกันในนาม อาชิกางะ โยชิโนริ[6]
  • ค.ศ. 1433 (เดือน 6 ปี เอเคียว ที่ 5) : จักรพรรดิจีนในขณะนั้นคือจักรพรรดิเซฺวียนเต๋อ มีพระราชสาส์นประทานตำแหน่งให้โชกุนโยชิโนริเป็น กษัตริย์แห่งญี่ปุ่น[7]
  • 1 ธันวาคม ค.ศ. 1433 (วันที่ 20 เดือน 10 ปี เอเคียว ที่ 5) : ไดโจโฮโอโกะ-โคมัตสึ สวรรคตเมื่อพระชนมายุได้ 61 พรรษา
  • 12 กรกฎาคม ค.ศ. 1441 (วันที่ 24 เดือน 6 ปี กะกิสึ ที่ 1) : โชกุนโยชิโนริถูกสังหารเมื่ออายุเพียง 48 ปี โดยอากามัตสึ มิตสึซูเกะ และหลังจากนั้นไม่นาน บุตรชายวัย 8 ปีของเขาคืออาชิกางะ โยชิคัตสึ ได้รับการประกาศให้เป็นโชกุนคนใหม่
  • ค.ศ. 1441 (เดือน 9 ปี กะกิสึ ที่ 1) : มิตสึซุเกะมือสังหารโชกุนโยะชิโนะริฆ่าตัวตาย
  • 16 สิงหาคม ค.ศ. 1442 (วันที่ 21 เดือน 7 ปี กะกิสึ ที่ 3) : โชกุน โยชิคัตสึเสียชีวิตกะทันหันเมื่ออายุเพียง 10 ปี เขาชอบขี่ม้า แต่เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการตกจากหลังม้า และเสียชีวิตด้วยเหตุนี้ เขาเป็นโชกุนเพียงสามปี โยชินาริ น้องชายวัย 8 ปีของเขาจึงได้รับการเสนอชื่อเป็นโชกุน
  • 16 ตุลาคม ค.ศ. 1442 (วันที่ 24 เดือน 9 ปี กะกิสึ ที่ 3) : กลุ่มกบฏติดอาวุธบุกทะลวงการป้องกันวัง จนเกิดเพลิงไหม้และชายคนหนึ่งในกลุ่มกบฏพยายามลอบปลงพระชนม์จักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะ แต่จักรพรรดิก็หลบหนีไปได้ อย่างไรก็ตาม ผู้บุกรุกก็สามารถขโมยไตรราชกกุธภัณฑ์ ได้แก่ กระจก ดาบ และอัญมณี ไปได้ ต่อมายามพบกระจกและนักบวชพบดาบ แต่ไม่ทราบตำแหน่งของอัญมณีจนกระทั่งถึงเดือน 8 ของศักราชบุนอัน (ค.ศ.1444)
  • ค.ศ. 1451 (ปีโฮโตกุที่ 3, เดือน 7) : คณะผู้แทนจากหมู่เกาะรีวกีวเดินทางมาถึงเฮอังเกียว (เกียวโต) เป็นครั้งแรก
  • ค.ศ. 1451 (ปีโฮโตกุที่ 3, เดือน 8) : โชกุนโยชินาริ ถวายจดหมายถึงจักรพรรดิจีนในขณะนั้นคือจักรพรรดิจิ่งไท่
  • ค.ศ. 1453 (เดือน 6, ปี เคียวโตกุ ที่ 2) : ชื่อของโชกุน มินาโมโตะ โนะ โยชินาริ ถูกเปลี่ยนเป็นอาชิกางะ โยชิมาซะ
  • 21 สิงหาคม ค.ศ. 1464 (วันที่ 19 เดือน 7, ปี คังโช ที่ 5) : ปีที่ 36 ในรัชสมัยจักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะ (後花園天皇三六年) องค์จักรพรรดิสละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายนารูฮิโตะ พระราชโอรสองค์โปรด ซึ่งเป็นที่รู้จักในพระนามว่า จักรพรรดิโกะ-สึจิมิกาโดะ (後土御門天皇)

จักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะดำรงตำแหน่งเป็นผู้นำอย่างเป็นทางการของไดริ แต่พระราชอำนาจที่แท้จริงของราชสำนักเป็นของพระปิตุลา (อา) ของพระองค์คืออดีตจักรพรรดิโกะ-โคมัตสึที่ยังคงว่าราชการในวัดต่อไปจนกระทั่งอดีตจักรพรรดิโกะ-โคมัตสึสวรรคตในปี ค.ศ. 1433 ต่อจากนี้จักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะก็ปกครองด้วยพระองค์เองเป็นเวลา 30 ปี จนกระทั่งสละราชบัลลังก์ในวันที่ 21 สิงหาคม ค.ศ. 1464 การปกครองทางอ้อมแบบการว่าราชการในวัดก็กลับมาอีกครั้ง

  • 18 มกราคม ค.ศ. 1471 (วันที่ 27 เดือน 12 ปี บุนเม ที่ 2) : ไดโจเท็นโน โกะ-ฮานาโซโนะ สวรรคตเมื่อพระชนมายุเพียง 52 พรรษา
  • 23 มกราคม ค.ศ. 1471 (วันที่ 3 เดือน 1 ปี บุนเม ที่ 3) : ได้มีการฝังพระศพอดีตจักรพรรดิโกะ-ฮะนะโซะโนะไว้ที่พระราชสุสาน

พระราชพงศาวลี

[แก้]

[8]

ดูเพิ่ม

[แก้]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. Imperial Household Agency (Kunaichō): 後花園天皇 (102); retrieved 2013-8-28.
  2. Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 331–351.
  3. Titsingh, p. 331.
  4. Titsingh, p. 330.
  5. Titsingh, p. 332.
  6. Titsingh, p. 333.
  7. Titsingh, p. 335
  8. "Genealogy". Reichsarchiv (ภาษาญี่ปุ่น). 30 April 2010. สืบค้นเมื่อ 25 January 2018.

อ้างอิง

[แก้]