จักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะ
จักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะ 後花園天皇 | |||||
---|---|---|---|---|---|
จักรพรรดิญี่ปุ่น | |||||
ครองราชย์ | 7 กันยายน ค.ศ. 1428 – 21 สิงหาคม ค.ศ. 1464 | ||||
ราชาภิเษก | 21 มกราคม ค.ศ. 1430 | ||||
ก่อนหน้า | โชโก | ||||
ถัดไป | โกะ-สึจิมิกาโดะ | ||||
โชกุน | อาชิกางะ โยชิโนริ อาชิกางะ โยชิกัตสึ อาชิกางะ โยชิมาซะ | ||||
ประสูติ | 10 กรกฎาคม ค.ศ. 1418 ฮิโกฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 彦仁; โรมาจิ: Hikohito) | ||||
สวรรคต | 18 มกราคม ค.ศ. 1471 | (52 ปี)||||
ฝังพระศพ | โนจิ โนะ ยามากูนิ โนะ มิซาซางิ (後山國陵; เกียวโต) | ||||
พระราชบุตร |
| ||||
| |||||
ราชสกุล | ราชวงศ์ญี่ปุ่น (สายฟูชิมิ) | ||||
พระราชบิดา | เจ้าชายซาดาฟูซะ | ||||
พระราชมารดา | นิวาตะ ซาจิโกะ [ja] | ||||
ลายพระอภิไธย |
จักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะ (ญี่ปุ่น: 後花園天皇; โรมาจิ: Go-Hanazono-tennō; 10 กรกฎาคม ค.ศ. 1418 – 18 มกราคม ค.ศ. 1471) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 102 ตามประเพณีการสืบราชสันตติวงศ์[1] รัชสมัยของพระองค์กินเวลาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1428 ถึง ค.ศ. 1464[2]
จักรพรรดิในศตวรรษที่ 15 พระองค์นี้ได้รับการตั้งพระนามตามจักรพรรดิฮานาโซโนะในศตวรรษที่ 14 และ โกะ (後) แปลว่า "ภายหลัง" หรือ "ยุคหลัง" ดังนั้นพระองค์จึงถูกเรียกว่า "จักรพรรดิฮานาโซโนะยุคหลัง"
พระราชประวัติ
[แก้]ก่อนจะขึ้นสืบ ราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ จักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะมีพระนามเดิมว่า เจ้าชายฮิโกฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 彦仁親王) [3]
เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ใน เจ้าชายฟุชิมิ โนะ มิยะ ซาดาฟูสะ (伏見宮定房親王) ส่วนพระราชมารดาคือ นิวาตะ ซาชิโกะ (庭田幸子)
ซึ่งเจ้าชายซาดาฟูสะเป็นผู้นำราชสกุล ฟุชิมิ โนะ มิยะ องค์ที่ 3 ซึ่งราชสกุลนี้เป็นสาขาย่อยของราชสกุล จิเมียวอิง ที่สืบเชื้อสายจาก จักรพรรดิฟุชิมิ
พระราชบุตร
[แก้]- พระมเหสี: โออิมิกาโดะ (ฟูจิวาระ) โนบูโกะ (大炊御門(藤原)信子; 1411–1488) ภายหลังเป็น คารากูมนอิง (嘉楽門院) ธิดาในฟูจิวาระ ทากานางะ
- พระราชธิดาองค์แรก: เจ้าหญิงคันชิง (1434–1490; 観心女王)
- พระราชโอรสองค์แรก: เจ้าหญิงฟูซาฮิโตะ (成仁親王) ต่อมาคือ จักรพรรดิโกะ-สึจิมิกาโดะ
- นางสนองพระโอษฐ์: ฮิโนะ (ฟูจิวาระ) เคียวโกะ (日野(藤原)郷子) ธิดาในฮิโนะ ฮิเดมิตสึ
- พระราชธิดา: เจ้าหญิงชินโจจิ (真乗寺宮; สวรรคต ค.ศ. 1482)
- นางสนองพระโอษฐ์: ซันโจ (ฟูจิวาระ) ฟูยูโกะ (三条 (藤原)冬子; 1441–1489) ธิดาในซันโจ ซาเนกาซุ
- ไม่ทราบ
- พระราชธิดา: เจ้าหญิงโชงง (สวรรคต ค.ศ. 1464)
เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของจักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะ
[แก้]เนื่องจากจักรพรรดิองค์ก่อนคือ จักรพรรดิโชโกไม่มีพระราชโอรสไว้เป็นรัชทายาทสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ อดีตจักรพรรดิโกะ-โคมัตสึจำเป็นต้องรักษาราชบัลลังก์ของสายราชสกุลจิเมียวอิงจากสายราชสกุลไดกากูจิ โดยก่อนที่จักรพรรดิโชโกจะสวรรคต พระองค์รับเจ้าชายจากราชสกุลฟุชิมิ โนะ มิยะมาเป็นพระราชโอรสบุญธรรม ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นจักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะภายหลังการสวรรคตของจักรพรรดิโชโก
- 30 สิงหาคม ค.ศ. 1428 (วันที่ 20 เดือน 7 ปี โชโช ที่ 1) : ปีที่ 17 ในรัชสมัย จักรพรรดิโชโก (称光天皇十七年) องค์จักรพรรดิสวรรคตอย่างกะทันหันเมื่อพระชนมายุเพียง 27 พรรษาเท่านั้น และสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ (高御座) โดยพระโอรสบุญธรรมของพระองค์[4]
- 7 กันยายน ค.ศ. 1428 (วันที่ 28 เดือน 7 ปี โชโช ที่ 1) : เจ้าชายฮิโกฮิโตะเสด็จขึ้นครองราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ (即位) อย่างเป็นทางการ จักรพรรดิองค์ใหม่มีพระชนมายุเพียง 10 พรรษา[5]
- 14 เมษายน ค.ศ. 1429 (วันที่ 9 เดือน 3 ปี เอเคียว ที่ 1) : มินาโมโตะ โนะ โยชิโนบุได้ขึ้นเป็นโชกุนคนที่ 6 แห่ง รัฐบาลโชกุนอาชิกางะ เป็นที่รู้จักกันในนาม อาชิกางะ โยชิโนริ[6]
- ค.ศ. 1433 (เดือน 6 ปี เอเคียว ที่ 5) : จักรพรรดิจีนในขณะนั้นคือจักรพรรดิเซฺวียนเต๋อ มีพระราชสาส์นประทานตำแหน่งให้โชกุนโยชิโนริเป็น กษัตริย์แห่งญี่ปุ่น[7]
- 1 ธันวาคม ค.ศ. 1433 (วันที่ 20 เดือน 10 ปี เอเคียว ที่ 5) : ไดโจโฮโอโกะ-โคมัตสึ สวรรคตเมื่อพระชนมายุได้ 61 พรรษา
- 12 กรกฎาคม ค.ศ. 1441 (วันที่ 24 เดือน 6 ปี กะกิสึ ที่ 1) : โชกุนโยชิโนริถูกสังหารเมื่ออายุเพียง 48 ปี โดยอากามัตสึ มิตสึซูเกะ และหลังจากนั้นไม่นาน บุตรชายวัย 8 ปีของเขาคืออาชิกางะ โยชิคัตสึ ได้รับการประกาศให้เป็นโชกุนคนใหม่
- ค.ศ. 1441 (เดือน 9 ปี กะกิสึ ที่ 1) : มิตสึซุเกะมือสังหารโชกุนโยะชิโนะริฆ่าตัวตาย
- 16 สิงหาคม ค.ศ. 1442 (วันที่ 21 เดือน 7 ปี กะกิสึ ที่ 3) : โชกุน โยชิคัตสึเสียชีวิตกะทันหันเมื่ออายุเพียง 10 ปี เขาชอบขี่ม้า แต่เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการตกจากหลังม้า และเสียชีวิตด้วยเหตุนี้ เขาเป็นโชกุนเพียงสามปี โยชินาริ น้องชายวัย 8 ปีของเขาจึงได้รับการเสนอชื่อเป็นโชกุน
- 16 ตุลาคม ค.ศ. 1442 (วันที่ 24 เดือน 9 ปี กะกิสึ ที่ 3) : กลุ่มกบฏติดอาวุธบุกทะลวงการป้องกันวัง จนเกิดเพลิงไหม้และชายคนหนึ่งในกลุ่มกบฏพยายามลอบปลงพระชนม์จักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะ แต่จักรพรรดิก็หลบหนีไปได้ อย่างไรก็ตาม ผู้บุกรุกก็สามารถขโมยไตรราชกกุธภัณฑ์ ได้แก่ กระจก ดาบ และอัญมณี ไปได้ ต่อมายามพบกระจกและนักบวชพบดาบ แต่ไม่ทราบตำแหน่งของอัญมณีจนกระทั่งถึงเดือน 8 ของศักราชบุนอัน (ค.ศ.1444)
- ค.ศ. 1451 (ปีโฮโตกุที่ 3, เดือน 7) : คณะผู้แทนจากหมู่เกาะรีวกีวเดินทางมาถึงเฮอังเกียว (เกียวโต) เป็นครั้งแรก
- ค.ศ. 1451 (ปีโฮโตกุที่ 3, เดือน 8) : โชกุนโยชินาริ ถวายจดหมายถึงจักรพรรดิจีนในขณะนั้นคือจักรพรรดิจิ่งไท่
- ค.ศ. 1453 (เดือน 6, ปี เคียวโตกุ ที่ 2) : ชื่อของโชกุน มินาโมโตะ โนะ โยชินาริ ถูกเปลี่ยนเป็นอาชิกางะ โยชิมาซะ
- 21 สิงหาคม ค.ศ. 1464 (วันที่ 19 เดือน 7, ปี คังโช ที่ 5) : ปีที่ 36 ในรัชสมัยจักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะ (後花園天皇三六年) องค์จักรพรรดิสละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายนารูฮิโตะ พระราชโอรสองค์โปรด ซึ่งเป็นที่รู้จักในพระนามว่า จักรพรรดิโกะ-สึจิมิกาโดะ (後土御門天皇)
จักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะดำรงตำแหน่งเป็นผู้นำอย่างเป็นทางการของไดริ แต่พระราชอำนาจที่แท้จริงของราชสำนักเป็นของพระปิตุลา (อา) ของพระองค์คืออดีตจักรพรรดิโกะ-โคมัตสึที่ยังคงว่าราชการในวัดต่อไปจนกระทั่งอดีตจักรพรรดิโกะ-โคมัตสึสวรรคตในปี ค.ศ. 1433 ต่อจากนี้จักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะก็ปกครองด้วยพระองค์เองเป็นเวลา 30 ปี จนกระทั่งสละราชบัลลังก์ในวันที่ 21 สิงหาคม ค.ศ. 1464 การปกครองทางอ้อมแบบการว่าราชการในวัดก็กลับมาอีกครั้ง
- 18 มกราคม ค.ศ. 1471 (วันที่ 27 เดือน 12 ปี บุนเม ที่ 2) : ไดโจเท็นโน โกะ-ฮานาโซโนะ สวรรคตเมื่อพระชนมายุเพียง 52 พรรษา
- 23 มกราคม ค.ศ. 1471 (วันที่ 3 เดือน 1 ปี บุนเม ที่ 3) : ได้มีการฝังพระศพอดีตจักรพรรดิโกะ-ฮะนะโซะโนะไว้ที่พระราชสุสาน
พระราชพงศาวลี
[แก้]พงศาวลีของจักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะ | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
ดูเพิ่ม
[แก้]หมายเหตุ
[แก้]- ↑ Imperial Household Agency (Kunaichō): 後花園天皇 (102); retrieved 2013-8-28.
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 331–351.
- ↑ Titsingh, p. 331.
- ↑ Titsingh, p. 330.
- ↑ Titsingh, p. 332.
- ↑ Titsingh, p. 333.
- ↑ Titsingh, p. 335
- ↑ "Genealogy". Reichsarchiv (ภาษาญี่ปุ่น). 30 April 2010. สืบค้นเมื่อ 25 January 2018.
อ้างอิง
[แก้]- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691