จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สุสานหลวงของจักรพรรดิโกะ-นิโจ
จักรพรรดิโกะ-นิโจ (ญี่ปุ่น: 後二条天皇; โรมาจิ: Go-Nijō tennō, 9 มีนาคม 1285 — 10 กันยายน 1308) เป็น จักรพรรดิญี่ปุ่น องค์ที่ 94 ตามลำดับการสืบราชสันตติวงศ์ พระองค์ครองสิริราชสมบัติตั้งแต่ปี ค.ศ. 1301 จนกระทั่งพระองค์สวรรคตในปี ค.ศ. 1308[1]
โดยพระนามของพระองค์นั้นนำมาจากพระนามของ จักรพรรดินิโจ ซึ่งครองราชย์ในช่วง ศตวรรษที่ 12 โดยได้ใส่คำว่า โกะ (後) ที่แปลว่า สอง หรือ ยุคหลัง เข้าไปในพระนามทำให้พระนามของพระองค์แปลได้ว่า จักรพรรดินิโจที่สอง หรือ จักรพรรดินิโจยุคหลัง
จักรพรรดิโกะ-นิโจมีพระนามก่อนจะขึ้นสืบราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศว่า เจ้าชายคุนิฮะรุ (ญี่ปุ่น: 邦治)
เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ใน จักรพรรดิโกะ-อุดะ จักรพรรดิองค์ที่ 91 ผู้เป็นต้นราชสกุล ไดกะกุจิ ราชสกุลที่อ้างสิทธิในการสืบราชบัลลังก์พร้อมกับราชสกุล จิเมียวอิน
เหตุการณ์ในพระชนมชีพของจักรพรรดิโกะ-นิโจ
[แก้]เจ้าชายคุนิฮะรุได้รับการสถาปนาเป็นรัชทายาทเมื่อปี ค.ศ. 1286 ต่อจากเจ้าชายทะเนะฮิโตะจากราชสกุลจิเมียวอินหรือต่อมาคือ จักรพรรดิโกะ-ฟุชิมิ
- วันที่ 21 เดือน 1 ปี โชอัน ที่ 3 ตรงกับวันที่ 2 มีนาคม ค.ศ. 1301 ปีที่ 3 ในรัชกาลจักรพรรดิโกะ-ฟุชิมิหรือ 6 วันก่อนพระชนมายุครบ 16 พรรษาของเจ้าชายคุนิฮะรุองค์จักรพรรดิถูกบีบบังคับให้สละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายคุนิฮะรุหลังจากนั้นได้ไม่นานคือในวันที่ 24 เดือน 3 ปี โชอัน ที่ 3 ตรงกับวันที่ 6 พฤษภาคม ค.ศ. 1301 ก็ได้ประกอบพระราชพิธีบรมราชาภิเษกจักรพรรดิโกะ-นิโจ
อดีตจักรพรรดิโกะ-อุดะพระราชบิดาของจักรพรรดิโกะ-นิโจได้เป็น ไดโจโฮโอ (มหาธรรมราชา) กุมพระราชอำนาจไว้เหนือจักรพรรดิโกะ-นิโจ
วันที่ 10 กันยายน พ.ศ. 1851 จักรพรรดิโกะ-นิโจพระประชวรและสวรรคตขณะมีพระชนมายุเพียง 23 พรรษาเจ้าชายโทะมิฮิโตะที่รัชทายาทจากสายราชสกุลจิเมียวอิงขึ้นครองราชบัลลังก์ต่อมาเป็น จักรพรรดิฮะนะโซะโนะ
ศักราชในรัชสมัยของโกะ-นิโจ
[แก้]ศักราชในรัชสมัยของโกะ-นิโจมีมากกว่าหนึ่งชื่อศักราชหรือ เน็งโง[2]
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 275–278; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki. p. 239.
- ↑ Titsingh, p. 275.
