จักรพรรดิซูโก

จักรพรรดิซูโก 崇光天皇
จักรพรรดิทางเหนือองค์ที่ 3
ครองราชย์	18 พฤศจิกายน ค.ศ. 1348 – 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 1351
ราชาภิเษก	3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1350
ก่อนหน้า	โคเมียว
ถัดไป	โกะ-โคงง
พระนามหลังสิ้น สึอิโง: จักรพรรดิซูโก (崇光院 หรือ 崇光天皇)
พระราชบิดา	จักรพรรดิโคงง
พระราชมารดา	ซันโจ ชูชิ
ประสูติ	25 พฤษภาคม ค.ศ. 1334
สวรรคต	มกราคม 31, 1398(1398-01-31) (63 ปี)
ฝังพระศพ	ไดโกเมียวจิ โนะ มิซาซางิ (大光明寺陵)

จักรพรรดิซูโก (ญี่ปุ่น: 崇光天皇; โรมาจิ: Sukō Tennō; 25 พฤษภาคม ค.ศ. 1334 — 31 มกราคม ค.ศ. 1398) เป็นจักรพรรดิแห่งราชสำนักเหนือองค์ที่ 3 ในสมัยราชสำนักเหนือ-ใต้ของญี่ปุ่น นักวิชาการก่อนยุคเมจิรายงานว่า พระองค์ครองราชย์ใน ค.ศ. 1348 ถึง 1351

พระราชประวัติ

จักรพรรดิซูโกมีพระนามเดิมว่า เจ้าชายมาซูฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 益仁親王; โรมาจิ: Masuhito-shinnō) ก่อนที่ในภายหลังจะเปลี่ยนเป็น เจ้าชายโอกิฮิโตะ (ญี่ปุ่น: 興仁親王; โรมาจิ: Okihito-shinnō)

เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ในจักรพรรดิโคงง จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิพระองค์แรกที่ประสูติแต่นางกำนัลชื่อ ซันโจ ชูชิ โดยมีพระราชอนุชาร่วมพระราชมารดาเดียวกันคือ เจ้าชายอิยาฮิโตะ หรือต่อมาคือ จักรพรรดิโกะ-โคงง ที่สืบราชบัลลังก์ต่อจากพระองค์

เหตุการณ์ในพระชนมชีพของจักรพรรดิซูโก

จักรพรรดิซูโกครอง ราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ ระหว่างวันที่ 18 พฤศจิกายน ค.ศ. 1348 - 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 1351

• 25 พฤษภาคม ค.ศ. 1334 (วันที่ 22 เดือน 4 ปี เก็งมู ที่ 1) : ปีที่ 1 ในรัชสมัยจักรพรรดิโคงงเจ้าชายโอะกิฮิโตะประสูติ ณ พระราชวังหลวงเคียวโตะ

• ค.ศ. 1348 (ปี โชเฮ ที่ 3) : จักรพรรดิโคเมียว สถาปนาเจ้าชายโอะกิฮิโตะเป็นรัชทายาทและผู้สืบราชบัลลังก์

• 18 พฤศจิกายน ค.ศ. 1348 (วันที่ 27 เดือน 10 ปี โชเฮ ที่ 3) : ปีที่ 12 ในรัชสมัยจักรพรรดิโคเมียวสละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายโอะกิฮิโตะขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น จักรพรรดิซูโก หลังจากนั้นไม่นานจึงได้มีการจัดพระราชพิธีราชาภิเษกจักรพรรดิโอะกิฮิโตะที่ พระราชวังหลวงเคียวโตะ แต่เนื่องจากจักรพรรดิซูโกยังพระเยาว์ทำให้อดีตจักรพรรดิโคงงพระราชบิดาของจักรพรรดิซูโกได้เป็น ไดโจโฮโอ (มหาธรรมราชา) กุมพระราชอำนาจในพระนามของพระราชโอรสไว้ตลอดรัชสมัย

แต่ในระหว่างนั้นได้เกิดความขัดแย้งขึ้นใน รัฐบาลโชกุนอะชิกะงะ ระหว่าง โชกุน อะชิกะงะ ทะกะอุจิ และน้องชายคือ อะชิกะงะ ทะดะโยะชิ จนนำไปสู่เหตุการณ์ ความวุ่นวายปีคังโน ซึ่งทำให้รัฐบาลโชกุนแบ่งเป็น 2 ฝ่ายคือฝ่ายทะดะโยะชิที่สนับสนุน ราชสำนักใต้ และฝ่ายโชกุนทะกะอุจิที่สนับสนุน ราชสำนักเหนือ

• 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 1351 (วันที่ 7 เดือน 11 ปี โชเฮ ที่ 3) : ปีที่ 3 ในรัชสมัยกองทัพราชสำนักเหนือที่นำโดยโชกุนทะกะอุจิบุกเข้ายึด นครหลวงเคียวโตะ คืนจากกองทัพราชสำนักใต้และบีบบังคับให้จักรพรรดิซูโกสละราชบัลลังก์และโชกุนทะกะอุจิได้สถาปนาเจ้าชายอิยะฮิโตะพระราชอนุชาของอดีตจักรพรรดิซูโกขึ้นเป็น จักรพรรดิโกะ-โคงง หลังจากนั้นไม่นานกองทัพราชสำนักใต้ได้บุกเข้ายึดนครหลวงเคียวโตะคืนจากฝ่ายราชสำนักเหนือ

• เมษายน ค.ศ. 1352 (เดือน 2 ปี โชเฮ ที่ 4) : กองทัพราชสำนักเหนือได้บุกเข้ายึดนครหลวงเคียวโตะทำให้กองทัพราชสำนักใต้ได้นำตัวอดีต จักรพรรดิโคงง , อดีต จักรพรรดิโคเมียว และอดีต จักรพรรดิซูโก พร้อมกับ เจ้าชายทะดะฮิโตะ อดีตรัชทายาทพระราชโอรสของอดีตจักรพรรดิซูโกอพยพลงใต้ไปจำคุกที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งในเขตอำนาจของราชสำนักใต้อยู่นานถึง 5 ปีเศษทั้งสองราชสำนักจึงได้เจรจากันจนปล่อยตัวทั้ง 4 พระองค์ออกมาและได้กลับไปประทับที่เคียวโตะ

เมื่อเสด็จกลับสู่เคียวโตะอดีตจักรพรรดิซูโกพยายามเสนอชื่อ เจ้าชายโยะชิฮิโตะ พระราชโอรสขึ้นเป็นรัชทายาทแต่ได้รับการปฏิเสธจากทางรัฐบาลเนื่องจากโชกุนทะกะอุจิได้เลือกพระราชโอรสของ จักรพรรดิโกะ-โคงง คือ เจ้าชายโอะฮิโตะ (ต่อมาคือ จักรพรรดิโกะ-เอ็งยู ) เป็นรัชทายาท

• 25 กันยายน ค.ศ. 1352 (วันที่ 17 เดือน 8 ปี โชเฮ ที่ 4) : ได้มีการจัดพระราชพิธีราชาภิเษกจักรพรรดิโกะ-โคงงที่ พระราชวังหลวงเคียวโตะ

• 31 มกราคม ค.ศ. 1398 (วันที่ 13 เดือน 1 ปี โอเอะ ที่ 5) : อดีตจักรพรรดิซูโกสวรรคตเมื่อพระชนมายุได้ 63 พรรษา

ในปี ค.ศ. 1428 หรือ 30 ปีหลังจากการสวรรคตของจักรพรรดิซูโกเจ้าชายฮิโกะฮิโตะจากสายราชสกุล ฟุชิมิ โนะ มิยะ ซึ่งเป็นสาขาหนึ่งของราชสกุล จิเมียวอิง พระราชปนัดดา (เหลน) ของจักรพรรดิซูโกได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็น จักรพรรดิโกะ-ฮะนะโซะโนะ ภายหลังการสวรรคตของ จักรพรรดิโชโก ที่สืบเชื้อสายจาก จักรพรรดิโกะ-โคงง เป็นการเติมเต็มพระราชประสงค์ของจักรพรรดิซูโก

พงศาวลี

Ancestors of จักรพรรดิซูโก

16. จักรพรรดิโกะ-ฟูกากูซะ (1243-1304) 8. จักรพรรดิฟูชิมิ (1265-1317) 17. โทอิง อินชิ (1246-1329) 4. จักรพรรดิโกะ-ฟูชิมิ (1288-1336) 18. อิตสึตสึจิ สึเนแจิ 9. อิตสึตสึจิ สึเนโกะ (สวรรคต ค.ศ. 1324) 2. จักรพรรดิโคงง (1313-1364) 20. ไซอนจิ ซาเนกาเนะ (1249-1322) 10. ไซอนจิ คิฮิระ (1264-1315) 21. นากาโนอิง อากิโกะ 5. ไซอนจิ เนชิ/ยาซูโกะ (1292-1357) 22. ฟูจิวาระ มิตสึยาซุ 11. ฟูจิวาระ คาเนโกะ 1. จักรพรรดิซูโก 24. โองิมาจิซันโจ คินสึระ (1238-1315) 12. โองิมาจิซันโจ ซาเนมิ (1264-?) 25. ฟูจิวาระ 6. โองิมาจิซันโจ คินฮิเดะ (1285-1363) 26. เซไก 13. เซไก 3. โองิมาจิซันโจ ฮิเดโกะ (1311-1353)

ข้อมูล

• Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
• Titsingh, Isaac, ed. (1834). [Siyun-sai Rin-siyo/Hayashi Gahō, 1652], Nipon o daï itsi ran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland.