จักรพรรดิอังโก

จักรพรรดิอังโก 安康天皇
จักรพรรดิญี่ปุ่น
ครองราชย์	ค.ศ. 453–456 (ตามธรรมเนียม)
ก่อนหน้า	อิงเงียว
ถัดไป	ยูเรียกุ
พระราชสมภพ	ค.ศ. 400 อานาโฮะ (穴穂)
สวรรคต	ค.ศ. 456 (56 พรรษา)
ฝังพระศพ	ซูงาวาระ โนะ ฟูชิมิ โนะ นิชิ มิซาซางิ (ญี่ปุ่น: 菅原伏見西陵; โรมาจิ: Sugawara no Fushimi no nishi misasagi; นาระ)
คู่อภิเษก	นากาชิ
พระสมัญญานาม ชิโงแบบจีน: จักรพรรดิอังโก (安康天皇) ชิโงแบบญี่ปุ่น: อานาโฮะ โนะ ซูเมรามิโกโตะ (穴穂天皇)
ราชสกุล	ราชวงศ์ญี่ปุ่น
พระราชบิดา	จักรพรรดิอิงเงียว
พระราชมารดา	โอชิซากะ โนะ โอนากัตสึฮิเมะ
ศาสนา	ชินโต

จักรพรรดิอังโก (ญี่ปุ่น: 安康天皇; โรมาจิ: Ankō-tennō; ค.ศ. 401 – 456) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 20 ตามลำดับการสืบทอด ครองสิริราชสมบัติระหว่าง 8 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 453 – 24 กันยายน ค.ศ. 456

เรื่องเล่ากึ่งก่อนประวัติศาสตร์

ในโคจิกิและนิฮงโชกิ ที่เรียกรวมกันเป็น คิกิ (ญี่ปุ่น: 記紀; โรมาจิ: Kiki) หรือ พงศาวดารญี่ปุ่น ระบุว่า พระองค์เสด็จพระราชสมภพในอิงเงียวกับโอชิซากะ โนะ โอนากัตสึฮิเมะ (ญี่ปุ่น: 忍坂大中姫; โรมาจิ: Oshisaka no Ōnakatsuhime) เมื่อช่วง ค.ศ. 400 และได้รับพระนามว่า อานาโฮะ (ญี่ปุ่น: 穴穂; โรมาจิ: Anaho)

สงครามระหว่างอานาโฮะกับคินาชิ

หลังจักรพรรดิอิงเงียวสวรรคตใน ค.ศ. 453 มกุฎราชกุมารคินาชิ โนะ คารุเผชิญกับปัญหาอันหนักอึ้ง ความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องกับเจ้าหญิงคารุ โนะ โออิรัตสึเมะทำให้สาธารณชนประณามพระองค์และบริวารไม่ยอมติดตามพระองค์ คารุจึงทำการสู้รบกับอานาโฮะ พระอนุชา เนื่องจากบริวารของคารุทำการจงรักภักดีต่อพระองค์แทน เจ้าชายอานาโฮะจึงตอบโต้ด้วยกำลังของตนเองซึ่งทำให้คารุหลบหนีไปหลบภัยที่บ้านพักของตระกูลขุนนาง ณ จุดนี้ เรื่องราวในคิกิจึงแยกจากกัน แต่มีผลลัพธ์เลวร้ายเดียวกัน โดยในนิฮงโชกิระบุว่า คินาชิ โนะ คารุ ยืนหยัดครั้งสุดท้ายในบ้านพัก ซึ่งพระองค์ทำการอัตวินิบาตกรรมเพื่อเกียรติยศ แต่ไม่ได้บอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าหญิงคารุ โนะ โออิรัตสึเมะ นอกจากว่าพระนางถูกจักรพรรดิอิงเงียวเทรเทศไปที่อิโยะฐานสมสู่ร่วมสายโลหิต ส่วนโคจิกิระบุว่า คินาชิ โนะ คารุยอมจำนนต่อพระอนุชาและถูกเนรเทศไปอิโยะ หลังจากนั้นคารุ โนะ โออิรัตสึเมะจึงเสด็จตามไปและทั้งสองทำการอัตวินิบาตกรรมด้วยกัน

การประเมินทางประวัติศาสตร์

มิซาซางิของจักรพรรดิอังโก

นักประวัติศาสตร์ถือว่าอังโกเป็นผู้ปกครองในช่วงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 5 ซึ่งการมีตัวตนอยู่เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าเป็นข้อเท็จจริง ฟรานซิล บริงก์ลีย์ นักวิชาการ จัดให้จักรพรรดิอังโกเป็น "กษัตริย์กึ่งก่อนประวัติศาสตร์" ที่รัชสมัยของพระองค์เป็น "หน้าประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นที่เสื่อมเสียชื่อเสียง" นักวิชาการคนอื่นระบุอังโกเข้ากับพระเจ้าโคใน ซ่งชู

อ่านเพิ่ม

• Aston, William George. (1896). Nihongi: Chronicles of Japan from the Earliest Times to A.D. 697. London: Kegan Paul, Trench, Trubner. OCLC 448337491
• Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida, eds. (1979). Gukanshō: The Future and the Past. Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-03460-0; OCLC 251325323
• Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
• Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
• Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842