จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จักรพรรดิโคเมียว (ญี่ปุ่น: 光明天皇; โรมาจิ: Kōmyō-tennō) จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิใน ราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ พระองค์ที่ 2 จาก ราชสำนักเหนือ ตามที่ได้บันทึกไว้ใน รายพระนามจักรพรรดิญี่ปุ่น โดยครองสิริราชสมบัติระหว่างปี ค.ศ. 1336 - ค.ศ. 1348
พระราชประวัติ[แก้]
ก่อนจะขึ้นมาอ้างสิทธิใน ราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ จักรพรรดิโคเมียวมีพระนามเดิมว่า เจ้าชายยูตะฮิโตะ (อังกฤษ: Imperial Prince Yutahito , ญี่ปุ่น: 茂仁親王; โรมาจิ: Yutahito-shinnō) เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 9 ใน จักรพรรดิโกะ-ฟุชิมิ สืบเชื้อสายจากราชสกุล จิเมียวอิง
เหตุการณ์ในพระชนมชีพของจักรพรรดิโคเมียว[แก้]
หลังจาก อะชิกะงะ ทะกะอุจิ ก่อกบฏโค่นพระราชอำนาจของ จักรพรรดิโกะ-ไดโงะ สิ้นสุด การฟื้นฟูเก็งมู ทะกะอุจิก็ได้สถาปนาเจ้าชายยูตะฮิโตะขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมา
- 18 พฤศจิกายน ค.ศ. 1348 (วันที่ 27 เดือน 10 ปี โชเฮ ที่ 3) : ปีที่ 12 ในรัชสมัยสละราชบัลลังก์ให้กับ เจ้าชายโอะกิฮิโตะ พระราชโอรสองค์ใหญ่ของ จักรพรรดิโคงง พระชนมายุเพียง 14 พรรษาขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเป็น จักรพรรดิซุโก
- 26 กรกฎาคม ค.ศ. 1380 (วันที่ 24 เดือน 6 ปี เท็งจู ที่ 6) : อดีตจักรพรรดิโคเมียวสวรรคตเมื่อพระชนมายุ 58 พรรษา
ดูเพิ่ม[แก้]
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
