จักรพรรดิโชโก
| จักรพรรดิโชโก | |
|---|---|
| จักรพรรดิแห่งญี่ปุ่น องค์ที่ 101 | |
| ครองราชย์ 5 ตุลาคม 1412 - 30 สิงหาคม 1428 | |
| พิธีราชาภิเษก | 29 มกราคม ค.ศ. 1415 |
| รัชศก | โอะเอะ โชโช |
| รัชกาลก่อนหน้า | โกะ-โคมัตสึ |
| รัชกาลถัดไป | โกะ-ฮานาโซโนะ |
| ประสูติ | 12 พฤษภาคม ค.ศ. 1401 พระราชวังหลวงเกียวโต |
| สวรรคต | 30 สิงหาคม ค.ศ. 1428 พระราชวังหลวงเกียวโต |
| พระราชบิดา | จักรพรรดิโกะ-โคมัตสึ |
| พระราชมารดา | ฮิโนะนิชิ โมะโตะโกะ |
| ลายพระอภิไธย |  |
จักรพรรดิโชโก (ญี่ปุ่น: 称光天皇; โรมาจิ: Shōkō-tennō) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 101 แห่ง ราชวงศ์ญี่ปุ่น ตามธรรมเนียมการสืบราชสันตติวงศ์[1] รัชสมัยของพระองค์กินเวลาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1412 ถึง ค.ศ. 1428[2] พระองค์สวรรคตโดยไร้รัชทายาท
พระราชประวัติ[แก้]
จักรพรรดิโชโก มีพระนามเดิมว่า เจ้าชายมิฮิโตะ (ตอนแรกเขียนเป็น 躬仁 ต่อมาเขียนเป็น 実仁) พระองค์เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ใน จักรพรรดิโกะ-โคมัตสึ จักรพรรดิองค์ที่ 100 และองค์แรกหลังจาก ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ พระราชมารดาของพระองค์คือ ฮิโนนิชิ โมโตโกะ (日野西資子) บุตรสาวของ ฮิโน ซูเกกูนิ (日野資国) พระองค์ไม่มีทายาท และสืบทอดราชบัลลังก์โดยพระญาติชั้นที่สามของพระองค์ จักรพรรดิโกะ-ฮานาโซโนะ พระราชปนัดดาของจักรพรรดิผู้อ้างสิทธิ์ จักรพรรดิซุโก
พระนาม โชโก (称光) เกิดจากการนำอักษรคันจิจากพระนามของจักรพรรดิองค์ที่ 48 และ 49 คือ จักรพรรดินีโชโตะกุ (称徳) และ จักรพรรดิโคนิง (光仁) มารวมกัน
- จักรพรรดินีโชโตะกุ (称徳)
- ↓
- "Shōkō" (称光)
- ↑
- จักรพรรดิโคนิง (光仁)
- จักรพรรดินีโชโตะกุ (称徳)
เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของจักรพรรดิโชโก[แก้]
พระองค์ครองสิริราชสมบัติตั้งแต่วันที่ 5 ตุลาคม ค.ศ. 1412 จนกระทั่งพระองค์เสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 30 สิงหาคม ค.ศ. 1428
- 5 ตุลาคม ค.ศ. 1412 (วันที่ 18 เดือน 9 ปี โอเอะ ที่ 18) : ปีที่ 30 ในรัชสมัยของ จักรพรรดิโกะ-โคะมะสึ องค์จักรพรรดิสละราชบัลลังก์ให้กับ เจ้าชายมิฮิโตะ พระชนมายุเพียง 11 พรรษาขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมา[3]
โดยอดีตจักรพรรดิโกะ-โคะมะสึได้เป็น ไดโจโฮโอ (มหาธรรมราชา) กุมพระราชอำนาจไว้ตลอดรัชกาลของพระราชโอรส
- 29 มกราคม ค.ศ. 1415 (วันที่ 19 เดือน 12 ปี โอเอะ ที่ 21) : ปีที่ 3 ในรัชสมัยองค์จักรพรรดิประกอบพระราชพิธีบรมราชาภิเษก ณ พระราชวังหลวงเฮอัง ขณะพระชนมายุเพียง 13 พรรษา
- 30 สิงหาคม ค.ศ. 1428 (วันที่ 20 เดือน 7 ปี โชโช ที่ 1) : ปีที่ 16 ในรัชสมัยจักรพรรดิโชโกพระประชวรและสวรรคตอย่างกระทันหันโดยไร้รัชทายาทขณะมีพระชนมายุเพียง 27 พรรษา
อดีตจักรพรรดิโกะ-โคะมะสึจึงสถาปนา เจ้าชายฮิโกะฮิโตะ พระราชโอรสบุญธรรมขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อมาเมื่อวันที่ 7 กันยายน ค.ศ. 1428 (วันที่ 27 เดือน 7 ปี โชโช ที่ 1)
ศักราชในรัชสมัยโชโก[แก้]
ศักราชในรัชสมัยของโชโกมีมากกว่าหนึ่งชื่อศักราชหรือ เน็งโง[3]
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Imperial Household Agency (Kunaichō): 称光天皇 (101); retrieved 2013-8-28.
- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 327–331.
- ↑ 3.0 3.1 Titsingh, p. 327.
บรรณานุกรม[แก้]
- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- ___________. (1962). Studies in Shinto and Shrines. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 3994492
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Odai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
| ก่อนหน้า | จักรพรรดิโชโก | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| จักรพรรดิโกะ-โคะมะสึ | 
|
 จักรพรรดิญี่ปุ่น (1955 - 1971) |
|
จักรพรรดิโกะ-ฮะนะโซะโนะ |
| ตำนาน |
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ยามาโตะ |
| ||||||||
| นาระ |
| ||||||||
| เฮอัง |
| ||||||||
| คามากูระ |
| ||||||||
| ราชสำนักเหนือ |
| ||||||||
| มูโรมาจิ |
| ||||||||
| อาซูจิ–โมโมยามะ |
| ||||||||
| เอโดะ |
| ||||||||
| จักรวรรดิญี่ปุ่น |
| ||||||||
| รัฐญี่ปุ่น |
| ||||||||
 ปีในนี้เรียงตาม ค.ศ. * ตามธรรมเนียมไม่นับจักรพรรดินีจิงงู | |||||||||
