ข้ามไปเนื้อหา

จักรพรรดิมูรากามิ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จักรพรรดิมูรากามิ
村上天皇
จักรพรรดิแห่งญี่ปุ่น
ครองราชย์23 พฤษภาคม ค.ศ. 946 – 5 กรกฎาคม ค.ศ. 967
ราชาภิเษก31 พฤษภาคม ค.ศ. 946
ก่อนหน้าซูซากุ
ถัดไปเรเซ
ประสูติ14 กรกฎาคม ค.ศ. 924
เฮอังเกียว (เกียวโต)
สวรรคต5 กรกฎาคม ค.ศ. 967(967-07-05) (42 ปี)
เซเรียวเด็งแห่งเฮอังเกียว
ฝังพระศพมูรากามิ โนะ มิซาซางิ (村上陵; เกียวโต)
คู่อภิเษกฟูจิวาระ โนะ อันชิ
พระราชบุตร
และพระองค์อื่น...
พระสมัญญานาม
สึอิโง:
จักรพรรดิมูรากามิ (村上天皇)
ราชสกุลราชวงศ์ญี่ปุ่น
พระราชบิดาจักรพรรดิไดโงะ
พระราชมารดาฟูจิวาระ โนะ อนชิ

จักรพรรดิมูรากามิ ( ญี่ปุ่น: 村上天皇โรมาจิMurakami-tennō; 14 กรกฎาคม ค.ศ. 924 – 5 กรกฎาคม ค.ศ. 967) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 62[1]ตามที่ได้บันทึกไว้ในลำดับการสืบราชบัลลังก์แบบดั้งเดิม[2]

รัชสมัยของมูรากามิอยู่ในช่วง ค.ศ. 946 จนกระทั่งสวรรคตใน ค.ศ. 967[3]

พระราชประวัติ

[แก้]

ก่อนขึ้นครองราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ มูรากามิมีพระนามส่วนพระองค์ (อิมินะ) ว่า นาริอากิระ-ชินโน (ญี่ปุ่น: 成明親王โรมาจิNariakira-shinnō) [4]

นาริอากิระ-ชินโนเป็นพระราชโอรสองค์ที่ 14 ใน จักรพรรดิไดโงะ และเป็นพระราชอนุชาต่างพระราชมารดาของจักรพรรดิซูซากุ[5]

มูรากามิมีจักรพรรดินีรวม 10 พระองค์ และพระราชโอรสธิดารวม 19 พระองค์[6]

เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของจักรพรรดิมูรากามิ

[แก้]

ใน ค.ศ. 944 พระองค์ได้รับการแต่งตั้งเป็นมกุฎราชกุมารและขึ้นครองราชย์ในสองปีต่อมา

  • 16 พฤษภาคม ค.ศ. 946 (ปีเท็งเงียวที่ 9, วันที่ 13 เดือน 4): ในที่ 16 ในรัชสมัยจักรพรรดิซูซากุ (朱雀天皇十六年) พระองค์สละราชบัลลังก์ให้กับนาริอากิระ-ชินโน พระราชอนุชา[7]
  • 31 พฤษภาคม ค.ศ. 946 (ปีเท็งเงียวที่ 9, วันที่ 28 เดือน 4): หลังจากนั้นไม่นาน จักรพรรดิมูรากามิขึ้นสืบราชบัลลังก์ด้วยพระชนมพรรษา 21 พรรษา[8]

ในช่วง ค.ศ. 946 - 949 พระมาตุลา (ลุง) ของพระองค์คือ ฟูจิวาระ โนะ ทาดาฮิระ ได้กลับมาเป็นเซ็สโซอีกครั้งหลังเคยดำรงตำแหน่งนี้มาแล้วในรัชสมัยจักรพรรดิซูซากุ หลังการอสัญกรรมของทาดาฮิระเมื่อ ค.ศ. 949 จักรพรรดิมูรากามิทรงบริหารราชการแผ่นดินด้วยพระองค์เอง แต่ในความเป็นจริงแล้ว ตระกูลฟูจิวาระได้แผ่อำนาจและปกครองประเทศโดยมีสองพี่น้องคือ ฟูจิวาระ โนะ ซาเนโยริ และ ฟูจิวาระ โนะ โมโรซูเกะ บุตรชายทั้งสองของทาดาฮิระเป็นผู้ปกครองประเทศโดยพฤตินัย

  • 23 ตุลาคม ค.ศ. 949 (ปีเท็นเรียกุที่ 3, วันที่ 29 เดือน 9): อดีตจักรพรรดิโยเซสวรรคตเมื่อพระชนมายุได้ 82 พรรษา[9]
  • ค.ศ. 951 (ปีเท็นเรียกุที่ 5): องค์จักรพรรดิทรงมีพระราชกระแสรับสั่งให้รวบรวมโกเซ็งวากาชู; ผลงานนี้ดำเนินการโดยนาชิตสึโบะ โนะ โกนิงในพระบรมราชูปถัมภ์
  • 6 กันยายน ค.ศ. 952 (ปีเท็นเรียกุที่ 6, วันที่ 15 เดือน 8): อดีตจักรพรรดิซูซากุสวรรคตเมื่อพระชนมายุเพียง 30 พรรษา[10]
  • 16 ตุลาคม ค.ศ. 960 (ปีเท็นโกกุที่ 4, วันที่ 23 เดือน 9): พระราชวังหลวงถูกเพลิงไหม้เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ย้ายเมืองหลวงจากนาระไปยังเฮอังเกียวใน ค.ศ. 794[11]

พระองค์มีพระปรีชาสามารถในการเล่นเครื่องดนตรีโบราณของญี่ปุ่นประเภทดีดที่เรียกว่า เค็งโจ

  • 5 กรกฎาคม ค.ศ. 967 (ปีโคโฮที่ 4, วันที่ 25 เดือน 5): อดีตจักรพรรดิมูรากามิสวรรคตเมื่อพระชนมายุเพียง 42 พรรษา[11]

รัชสมัยของมูรากามิ

[แก้]

ปีในรัชสมัยของมูรากามิมีมากกว่าหนึ่งชื่อศักราชหรือเน็งโง[12]

พระมเหสีและพระราชโอรสธิดา

[แก้]

พระราชพงศาวลี

[แก้]

[13]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Imperial Household Agency (Kunaichō): 村上天皇 (62)
  2. Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, pp. 70–71.
  3. Brown, Delmer et al. (1979). Gukanshō, pp. 295–298; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki, pp. 183–190; Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du japon, pp. 139–142., p. 139, ที่กูเกิล หนังสือ
  4. Titsingh, p. 139; Varley, p. 183; Brown, p. 264; prior to Emperor Jomei, the personal names of the emperors (their imina) were very long and people did not generally use them. The number of characters in each name diminished after Jomei's reign.
  5. Varley, p. 183.
  6. Brown, p. 28.
  7. Brown, p. 295; Varley, p. 44; a distinct act of senso is unrecognized prior to Emperor Tenji; and all sovereigns except Jitō, Yōzei, Toba II, and Fushimi have senso and sokui in the same year until the reign of Emperor Go-Murakami.
  8. Titsingh, p. 139; Varley, p. 44.
  9. Brown, p. 296.
  10. Brown, pp. 296–297.
  11. 11.0 11.1 Brown, p. 297.
  12. Titsingh, p. 139.
  13. "Genealogy". Reichsarchiv (ภาษาญี่ปุ่น). 30 April 2010. สืบค้นเมื่อ 14 February 2018.

ข้อมูล

[แก้]

ดูเพิ่ม

[แก้]