หมู่เกาะรีวกีว

หมู่เกาะรีวกีว ชื่อท้องถิ่น: 琉球諸島 (รีวกีว-โชะโต) หมู่เกาะนันเซ (南西諸島 นันเซ-โชะโต)
ภูมิศาสตร์
ที่ตั้ง	ทะเลจีนตะวันออก
พิกัด	26°19′58″N 127°44′56″E
เกาะทั้งหมด	มากกว่า 100 เกาะ
เกาะหลัก	โอะกินะวะ
การปกครอง
ประเทศญี่ปุ่น
จังหวัด	หมู่เกาะซะสึนัง , จังหวัดคะโงะชิมะ และ รีวกีวโชะโต, จังหวัดโอะกินะวะ

หมู่เกาะรีวกีว (ญี่ปุ่น: 琉球諸島 รีวกีวโชะโต; โอะกินะวะ: ルーチュー รูชู) หรือ หมู่เกาะนันเซ (ญี่ปุ่น: 南西諸島 Nansei-shotō แปลตามตัวอักษรคือ หมู่เกาะตะวันตกเฉียงใต้) เป็นหมู่เกาะยาวรูปโซ่ในแปซิฟิกตะวันตก อยู่สุดขอบทางตะวันออกของทะเลจีนตะวันออก และอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะคีวชูในประเทศญี่ปุ่น จากประมาณปี ค.ศ. 1829 จนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 หมู่เกาะรีวกีวมีชื่อเรียกอื่นอีกคือ Luchu, Loochoo, หรือ Lewchew ซึ่งภาษาจีนกลางออกเสียงว่า Liuqiu หมู่เกาะวางทอดตัวยาวไปทางตะวันตกเฉียงใต้จากเกาะคีวชูของญี่ปุ่นไปถึงเกาะไต้หวัน

หมู่เกาะแบ่งการปกครองออกเป็นหมู่เกาะซะสึนัง (Satsunan Islands) ที่อยู่ทางเหนือเป็นของจังหวัดคะโงะชิมะ และรีวกีวโชะโต (Ryūkyū Shotō) ที่อยู่ทางใต้เป็นของจังหวัดโอะกินะวะของประเทศญี่ปุ่น เกาะโยะรง (Yoron) เป็นเกาะใต้สุดของหมู่เกาะซะสึนัง และ โยะนะกุนิ (Yonaguni) เป็นเกาะใต้สุดของหมู่เกาะรีวกีว เกาะขนาดใหญ่ที่สุดคือเกาะโอะกินะวะ (ญี่ปุ่น: 沖縄本島 โอะกินะวะ-ฮนโต)

หมู่เกาะมีภูมิอากาศแบบถึ่งเขตร้อนซึ่งมีฤดูหนาวเย็นสบายและอากาศร้อนในฤดูร้อน มีหยาดน้ำฟ้าสูงมาก และรับผลกระทบจากฤดูฝนและไต้ฝุ่น

มีภาษาท้องถิ่นคือภาษารีวกีว ซึ่งแตกต่างจากเกาะอื่นๆและภาษาอื่น

บรรณานุกรม

• This article incorporates text from the 1878 edition of the Globe Encyclopaedia of Universal Information, a work in the public domain

แหล่งข้อมูลอื่น

• Nansei Islands subtropical evergreen forests (World Wildlife Fund)
• A Brief History of the Uchinanchu (Okinawans)
• National Archives of Japan: Ryukyu Chuzano ryoshisha tojogyoretsu, scroll illustrating procession of Ryuku emissary to Edo, Hōei 7 (1710)