จักรพรรดิคิมเม

พระสมัญญานาม
	ชิโงแบบจีน:; จักรพรรดิคิมเม (欽明天皇); ; ชิโงแบบญี่ปุ่น:; อาเมกูนิ-โอชิฮารากิ-ฮิโรนิวะ โนะ ซูเมรามิโกโตะ (天国排開広庭天皇)

จักรพรรดิคิมเม
欽明天皇
จักรพรรดิคิมเม; 欽明天皇
จักรพรรดิญี่ปุ่น
ครองราชย์	5 ธันวาคม ค.ศ. 539 – 15 เมษายน ค.ศ. 571
ก่อนหน้า	เซ็งกะ
ถัดไป	บิดัตสึ
พระราชสมภพ	ค.ศ. 509; ญี่ปุ่น
สวรรคต	15 เมษายน ค.ศ. 571 (62 ปี); อาซูกะ ยามาโตะ
ฝังพระศพ	ฮิโนกูมะ โนะ ซากิ ไอ โนะ มิซาซางิ (ญี่ปุ่น: 檜隈坂合陵; โรมาจิ: Hinokuma no saki Ai no misasagi; นาระ)
คู่อภิเษก	อิชิ-ฮิเมะ
พระราชบุตร; และพระองค์อื่น ๆ...	จักรพรรดิซูชุง; จักรพรรดิบิดัตสึ; จักรพรรดิโยเม; จักรพรรดินีซูอิโกะ;
พระสมัญญานาม
	ชิโงแบบจีน:; จักรพรรดิคิมเม (欽明天皇); ; ชิโงแบบญี่ปุ่น:; อาเมกูนิ-โอชิฮารากิ-ฮิโรนิวะ โนะ ซูเมรามิโกโตะ (天国排開広庭天皇)
ราชวงศ์	ราชวงศ์ญี่ปุ่น
พระราชบิดา	จักรพรรดิเคไต
พระราชมารดา	เจ้าหญิงทาชิรากา
ศาสนา	ชินโต

จักรพรรดิคิมเม (ญี่ปุ่น: 欽明天皇; โรมาจิ: Kinmei-tennō; ค.ศ. 509–571) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 29^[1]ตามลำดับการสืบทอด^[2]^[3] กล่าวกันว่ารัชสมัยของพระองค์อยู่ในช่วง ค.ศ. 539 ถึง 571 นักประวัติศาสตร์บางคนถือว่าคิมเมเป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์แรกที่ที่ได้รับการยืนยันทางประวัติศาสตร์ที่ตรวจสอบได้^[4]^[3]

อ้างอิง

↑ Imperial Household Agency (Kunaichō): 欽明天皇 (29); retrieved 2013-8-22.
↑ Titsingh, Isaac. (1834). pp. 34–36; Brown, Delmer. (1979). Gukanshō, pp. 261–262; H. Paul Varley|Varley, H. Paul. (1980). pp. 123–124; Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 45.
↑ ^3.0 ^3.1 Josh Dehaas (April 29, 2019). "5 things to know as Japan's Emperor Akihito steps down". CTV News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 25, 2020.
↑ Hoye, Timothy. (1999). Japanese Politics: Fixed and Floating Worlds, p. 78; excerpt, "According to legend, the first Japanese Emperor was Jimmu. Along with the next 13 Emperors, Jimmu is not considered an actual, historical figure. Historically verifiable Emperors of Japan date from the early sixth century with Kimmei.

ข้อมูล

Aston, William George. (1896). Nihongi: Chronicles of Japan from the Earliest Times to A.D. 697. London: Kegan Paul, Trench, Trubner. OCLC 448337491
Brown, Delmer M. and Ichirō Ishida, eds. (1979). Gukanshō: The Future and the Past. Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-03460-0; OCLC 251325323
Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 59145842

[kunaicho-1] Imperial Household Agency (Kunaichō): 欽明天皇 (29); retrieved 2013-8-22.

[Titsingh_pp._34-36-2] Titsingh, Isaac. (1834). pp. 34–36; Brown, Delmer. (1979). Gukanshō, pp. 261–262; H. Paul Varley|Varley, H. Paul. (1980). pp. 123–124; Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 45.

[ctv-3] 3.0 ^3.1 Josh Dehaas (April 29, 2019). "5 things to know as Japan's Emperor Akihito steps down". CTV News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 25, 2020.

[4] Hoye, Timothy. (1999). Japanese Politics: Fixed and Floating Worlds, p. 78; excerpt, "According to legend, the first Japanese Emperor was Jimmu. Along with the next 13 Emperors, Jimmu is not considered an actual, historical figure. Historically verifiable Emperors of Japan date from the early sixth century with Kimmei.

[1]

[2]

[3]

[4]