จักรพรรดิมมมุ

จักรพรรดิมมมุ (ญี่ปุ่น: 文武天皇; โรมาจิ: Monmu-tennō) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 42 แห่ง ราชวงศ์ญี่ปุ่น^[1] อ้างอิงจากการสืบราชสันตติวงศ์ตามประเพณี^[2]

จักรพรรดิมมมุครองสิริราชสมบัติทอดยาวจากปี ค.ศ. 697 - ค.ศ. 707^[3]

พระราชประวัติ[แก้]

ผังการสืบราชบัลลังก์

ก่อนจะขึ้นสืบ ราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ จักรพรรดิมมุมีพระนามเดิมว่า เจ้าชายคะรุ (ญี่ปุ่น: 珂瑠親王; โรมาจิ: Karu-shinnō)

พระองค์เป็นพระราชนัดดาใน จักรพรรดิเท็มมุ และ จักรพรรดินีจิโต โดยพระองค์เป็นพระโอรสองค์ที่ 2 ใน เจ้าชายคุซะกะเบะ พระราชโอรสในจักรพรรดิเท็มมุและจักรพรรดินีจิโตขณะที่พระมารดาได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อจากพระองค์เป็น จักรพรรดินีเก็มเม^[4]

เจ้าชายคะรุขณะพระชนมายุเพียง 6 พรรษาพระบิดาคือ เจ้าชายรัชทายาทคุซะกะเบะ ก็สิ้นพระชนม์

22 สิงหาคม พ.ศ. 1240 (วันที่ 1 เดือน 8 ปีมมมุ): ในปีที่ 10 ของรัชสมัยจักรพรรดินีจิโต (持統天皇十年) จักรพรรดินีสละราชบัลลังก์ และได้รับการสืบทอดตำแหน่งโดยพระราชนัดดาของ จักรพรรดิเท็มมุ หลังจากนั้นไม่นาน จักรพรรดิมมมุได้ขึ้นเสด็จขึ้นครองสิริราชสมบัติ^[5]

จักรพรรดิมมมุปกครองจนเสด็จสวรรคตในปี พ.ศ. 1250 เมื่อถึงจุดนั้นพระองค์ก็ถูกสืบทอดตำแหน่งโดยพระราชมารดาของพระองค์ จักรพรรดินีเก็มเม

รัชสมัยของจักรพรรดิมมมุอยู่ได้ 10 ปี พระองค์สวรรคตเมื่อพระชนมายุ 25 พรรษา^[6]

↑ Imperial Household Agency (Kunaichō): 文武天皇 (42); retrieved 2013-8-22.
↑ Ponsonby-Fane, Richard. (1959). The Imperial House of Japan, p. 55.
↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 60–63, p. 63, ที่ Google BooksBrown, Delmer M. (1979). Gukanshō, pp. 270–271; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki. pp. 137–140.
↑ Varley, p. 138.
↑ Titsingh, p. 60; Brown, p. 270; Varley, pp. 44, 137–138; a distinct act of senso is unrecognized prior to Emperor Tenji; and all sovereigns except Jitō, Yōzei, Go-Toba, and Fishimi have senso and sokui in the same year until the reign of Emperor Go-Murakami.
↑ Varley, p. 140.