พระเจ้าโม่ญี่นตะโด้
พระเจ้าโม่ญี่นตะโด้ | |||||
---|---|---|---|---|---|
กษัตริย์แห่งอังวะ | |||||
ครองราชย์ | 16 พฤษภาคม ค.ศ. 1426 – พฤษภาคม ค.ศ. 1439 | ||||
ราชาภิเษก | 20 พฤษภาคม ค.ศ. 1426 | ||||
ก่อนหน้า | พระเจ้ากะเล่เจ้ตองโญ | ||||
ต่อไป | มังรายกะยอชวาที่ 1 แห่งอังวะ | ||||
ประสูติ | 20 ตุลาคม ค.ศ. 1379 วันพฤหัสบดี ขึ้น 9 ค่ำ เดือน Tazaungmon 741 ME[1] ญองย่าน[2] | ||||
สวรรคต | พฤษภาคม ค.ศ. 1439 (59 พรรษา) [2] อังวะ | ||||
ชายา | Shin Myat Hla พระนางชีนโบ่แม พระนางเชงสอบู | ||||
พระราชบุตร | มังรายกะยอชวาที่ 1 แห่งอังวะ[3] พระเจ้านรปติที่ 1 แห่งอังวะ Shin Hla Myat of Pakhan Saw Hla Htut of Pagan Ottama Thiri Zeya Nawrahta | ||||
| |||||
พระราชบิดา | Saw Diga of Mye-Ne [4] | ||||
พระราชมารดา | Saw Pale of Nyaungyan | ||||
ศาสนา | พุทธเถรวาท |
พระเจ้าโม่ญี่นตะโด้ (พม่า: မိုးညှင်းသတိုး, ออกเสียง: [móɲ̥ɪ́ɰ̃ ðədó]; ค.ศ. 1379–1439) เป็นกษัตริย์พระองค์ที่ 8 แห่งอาณาจักรอังวะ ระหว่าง ค.ศ. 1426–1439 พระองค์เป็นเชื้อสายเจ้าฟ้าจากเมืองโม่ญี่น (ปัจจุบันอยู่ในรัฐกะชีน ประเทศพม่า) พระองค์ขึ้นสู่พระราชอำนาจภายหลังจากโค่นล้มราชบัลลังก์ของพระเจ้ากะเล่เจ้ตองโญ กษัตริย์พระองค์ที่ 7 และพระนางชีนโบ่แม พระมเหสี เมื่อ ค.ศ. 1426 รัชสมัยของพระองค์เป็นจุดเริ่มต้นแห่งการเสื่อมอำนาจของอังวะหลังจากสิ้นสุดสงครามสี่สิบปีกับอาณาจักรหงสาวดีที่อยู่ทางใต้และสงครามที่ดำเนินมาอย่างยาวนานกับไทใหญ่ที่อยู่ทางเหนือ ทำให้อาณาจักรอังวะไม่อาจขยายอาณาเขตออกไปได้ ตลอด 12 ปีในรัชสมัยพระเจ้าโม่ญี่นตะโด้จึงปกครองบริเวณอังวะให้เป็นปึกแผ่นเท่านั้น และพระองค์ไม่เคยได้ปกครองตองอูอย่างเต็มที่ พระองค์มักยอมให้ผู้ปกครองเมืองเหล่านั้นซึ่งอาวุโสกว่าปกครองเมืองอย่างอิสระ ทำให้อาณาจักรหงสาวดีได้สนับสนุนตองอูก่อกบฏขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1426 และยึดครองดินแดนแถบนี้ในปี ค.ศ. 1436 แต่ตองอูและอังวะยังไม่ทำสงครามกันแบบเต็มรูปแบบ
พระเจ้าโม่ญี่นตะโด้สวรรคตเมื่อเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1439 ที่อังวะ ขณะพระชนมายุได้ 59 พรรษา พระเจ้าอลองพญา (ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์อลองพญา) ได้อ้างว่าพระองค์สืบเชื้อสายจากพระเจ้าโม่ญี่นตะโด้