ข้ามไปเนื้อหา

พระเจ้านรปติสี่ตู่

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเจ้านรปติสี่ตู่
နရပတိ စည်သူ
สี่ตู่ที่ 2
กษัตริย์แห่งพม่า
ครองราชย์ป. พฤษภาคม ค.ศ. 1174 – 18 สิงหาคม ค.ศ. 1211
ก่อนหน้าพระเจ้านรสิงขะ
ต่อไปพระเจ้าไชยสิงขะ
ประสูติ8 ตุลาคม ค.ศ. 1150
วันอาทิตย์ แรม 1 ค่ำ เดือนThadingyut 512 ME
พุกาม
สวรรคต18 สิงหาคม ค.ศ. 1211[1] (60 พรรษา)
วันพฤหัสบดี ขึ้น 10 ค่ำ เดือนTawthalin 573 ME[2]
พุกาม
ชายาWeluwaddy
Min Aung Myat
Saw Lat
Saw Ahlwan
Taung Pyinthe
Myauk Pyinthe
Wadanthika
Saw Mya Kan
พระราชบุตรZeya Thura
Yaza Thura
Ginga Thura
Pyanchi
พระเจ้าไชยสิงขะ[3]
พระรัชกาลนาม
ศรีตรีภูวนาทิตยบวรธัมมราชา
ราชวงศ์พุกาม
พระราชบิดาพระเจ้านะระตู
พระราชมารดาMyauk Pyinthe
ศาสนาพุทธเถรวาท

พระเจ้านรปติสี่ตู่ (พม่า: နရပတိ စည်သူ, 8 ตุลาคม 1693-18 สิงหาคม 1754) เป็นกษัตริย์แห่งราชวงศ์พุกาม พระราชนัดดาของพระเจ้านรถุได้ขึ้นครองราชสมบัติต่อมา ทรงพระนามว่า พระเจ้านรปติสี่ตู่ (พ.ศ. 1717-1754) หรือพระนามภาษาสันสกฤตว่า ศรีตรีภูวนาทิตยบวรธัมมราชา ส่วนพระนามในจารึกคือ สี่ตู่ เช่นเดียวกับพระอัยกาของพระองค์

ในรัชกาลนี้ พระเจ้านรปติสี่ตู่ทรงสร้างรูปแบบอารยธรรมที่เป็นพม่าชัดเจนขึ้นมา และส่งต่อวัฒนธรรมดังกล่าวให้แก่ชนชาติต่างๆโดยรอบ รวมถึงชาวมอญเจ้าของอารยธรรมเดิม นอกจากนี้ ยังทรงรับเอาพุทธศาสนาลัทธิลังกาวงศ์เข้ามายังพุกาม มีการแต่งตำราทางพุทธศาสนา สร้างวัด และเจติยวิหาร และกัลปนาข้าทาส ที่ดิน ให้แก่วัดเป็นจำนวนมาก

ยิ่งไปกว่านั้นการสร้างศาสนสถานด้วยสถาปัตยกรรมแบบพุกามของพระองค์ ในดินแดนห่างไกลต่าง ๆ ยังเป็นการแผ่ขยายอำนาจของอาณาจักรออกไปภายนอก ซึ่งทำให้ฐานการผลิตของอาณาจักรพุกามกว้างขวางขึ้นอีกด้วย นับได้ว่าเป็นยุคที่มีความมั่นคงและมั่งคั่งสุดในประวัติศาสตร์พุกาม

อ้างอิง

[แก้]
  1. Than Tun 1964: 129
  2. Luce 1970: 336
  3. Hmannan Vol. 1 2003: 328
ก่อนหน้า พระเจ้านรปติสี่ตู่ ถัดไป
พระเจ้านรเถขะ พระมหากษัตริย์พม่า
(อาณาจักรพม่ายุคที่ 1)

(พ.ศ. 1717 - พ.ศ. 1754)
พระเจ้าไชยสิงขะ