พญาเกียรติ์

สำหรับความหมายอื่น ดูที่ พญาเกียรติ์ (แก้ความกำกวม)

พญาเกียรติ์ ဗညားကျန်း
กษัตริย์แห่งหงสาวดี
ครองราชย์	30 พฤษภาคม ค.ศ. 1451 – ป. มิถุนายน ค.ศ. 1453
ก่อนหน้า	พญาพะโร
ต่อไป	มะมุดตาว
ประสูติ	ป. ค.ศ. 1420
สวรรคต	ป. มิถุนายน ค.ศ. 1453 พะโค
พระราชบิดา	พญาธรรมราชา
ศาสนา	พุทธเถรวาท

พญาเกียรติ์ (พม่า: ဗညားကျန်း, ออกเสียง: [bəɲá t͡ɕáɰ̃] บะญาจ้าน; ประมาณ 1420 – 1453) พงศาวดารมอญพม่าเรียกว่า พระยาทาสราชา เป็นพระราชโอรสของพญาธรรมราชา พระเจ้าหงสาวดีรัชกาลที่ 10 ได้ขึ้นสืบราชบัลลังก์เป็นพระเจ้าหงสาวดีรัชกาลที่ 13 หลังจากปลงพระชนม์พญาพะโร กษัตริย์รัชกาลที่ 12 เมื่อ ค.ศ. 1451 ครองราชสมบัติถึง 1453 หนึ่งในโครงการที่พระองค์ตั้งพระทัยไว้คือบูรณะปฏิสังขรณ์เจดีย์ชเวดากองให้สูงขึ้นจาก 20 เมตร (66 ฟุต) เป็น 92 เมตร (302 ฟุต) แต่ก็ยังไม่ทันได้เริ่มลงมือก็ถูกมะมุดตาวพระราชโอรสของพญารามที่ 1 ปลงพระชนม์เมื่อ ค.ศ. 1453 มะมุดตาวนับเป็นเชื้อพระวงศ์ฝ่ายชายองค์สุดท้ายที่สืบเชื้อสายจากพระเจ้าราชาธิราช