โรงพยาบาลศรีสะเกษ
| โรงพยาบาลศรีสะเกษ | |
|---|---|
| Si Sa Ket Hospital | |
 | |
| ประเภท | รัฐ (โรงพยาบาลศูนย์) |
| ที่ตั้ง | เลขที่ 0859 ถนนกสิกรรม ตำบลเมืองใต้ อำเภอเมืองศรีสะเกษ จังหวัดศรีสะเกษ 33000 |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ก่อตั้ง | 1 ธันวาคม พ.ศ. 2491 |
| สังกัด | กระทรวงสาธารณสุข |
| ผู้อำนวยการ | นายแพทย์ชลวิทย์ หลาวทอง |
| จำนวนเตียง | 974 เตียง[1] |
| แพทย์ | 153 คน |
| บุคลากร | 1,300 คน |
| เว็บไซต์ | เว็บไซต์โรงพยาบาลศรีสะเกษ |
โรงพยาบาลศรีสะเกษ เป็นโรงพยาบาลศูนย์ ระดับโรงพยาบาลขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ในจังหวัดศรีสะเกษ สังกัดกระทรวงสาธารณสุข ก่อตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2451 ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยการริเริ่มของ ขุนเวชการบริรักษ์ ผู้ดำรงตำแหน่งสาธารณสุขจังหวัดขุขันธ์ ตั้งแต่เมื่อครั้งจังหวัดศรีสะเกษ ยังใช้ชื่อเดิมว่า "จังหวัดขุขันธ์" ก่อนที่จะเปลี่ยนชื่อมาเป็น "จังหวัดศรีสะเกษ" ในปี พ.ศ. 2481 หลังจากนั้นโรงพยาบาลประจำจังหวัดศรีสะเกษจึงใช้ชื่อว่า "โรงพยาบาลศรีสะเกษ" ตามชื่อจังหวัดที่มีการเปลี่ยนแปลงใหม่[2][3]
ปัจจุบัน โรงพยาบาลตั้งอยู่ในเขตเทศบาลเมืองศรีสะเกษ ท้องที่ตำบลเมืองใต้ อำเภอเมืองศรีสะเกษ จังหวัดศรีสะเกษ บนเนื้อที่ 41 ไร่ บริเวณริมฝั่งลำน้ำห้วยสำราญ อันเป็นลำน้ำสาขาของแม่น้ำมูล เป็นศูนย์กลางแห่งการเรียนรู้ด้านสุขภาพของประชาชน เพื่อให้บริการในการส่งเสริมสุขภาพ การป้องกัน ฟื้นฟู และรักษาโรค แก่ชาวจังหวัดศรีสะเกษและจังหวัดใกล้เคียงในภูมิภาคอีสานใต้ ตลอดจนผู้ป่วยจากประเทศเพื่อนบ้าน[3] นอกจากนั้น ยังเป็นสถาบันการผลิตแพทย์ หลักสูตรแพทยศาสตรบัณฑิต ในฐานะศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง
ประวัติ[แก้]
โรงพยาบาลศรีสะเกษ ได้รับการริเริ่มขึ้นในปี พ.ศ. 2451[4] โดยขุนเวชการบริรักษ์ ผู้ดำรงตำแหน่งสาธารณสุขจังหวัดขุขันธ์ ในลักษณะอาคารไม้ชั้นเดียว บริเวณถนนปลัดมณฑลและถนนศรีวิเศษ (ที่ตั้งบ้านพักนายแพทย์สาธารณสุขจังหวัดศรีสะเกษในปัจจุบัน)
ต่อมาในปี พ.ศ. 2477 ขุนสุขวิชวรการ สาธารณสุขจังหวัดขุขันธ์ คนใหม่ ได้ดำเนินการก่อสร้างสุขศาลาชั้นหนึ่งขึ้นเพื่อขยายบริการด้านสาธารณสุข ในบริเวณวังเจ้าเมืองเดิมท่าลี่ ริมฝั่งห้วยสำราญ ใกล้แนวทางรถไฟสายตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งได้ขยายการก่อสร้างมาถึงตัวเมืองจังหวัดศรีสะเกษระหว่าง พ.ศ. 2468 – พ.ศ. 2472 บนพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 24 ไร่เศษ (ที่ตั้งของโรงพยาบาลศรีสะเกษในปัจจุบัน) สุขศาลาแห่งนี้มีลักษณะเป็นอาคารไม้ชั้นเดียวยกพื้นสูง มีห้องทำงานรวม 6 ห้อง เปิดให้บริการแก่ประชาชนทั่วไป
พ.ศ. 2481 ได้มีการเปลี่ยนชื่อจังหวัดขุขันธ์เป็นจังหวัดศรีสะเกษ "สาธารณสุขจังหวัดขุขันธ์" จึงเปลี่ยนชื่อเป็น "สาธารณสุขจังหวัดศรีสะเกษ" และ "สุขศาลาจังหวัดขุขันธ์" ก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็น "สุขศาลาจังหวัดศรีสะเกษ" หลังจากนั้นระหว่าง พ.ศ. 2484 – พ.ศ. 2485 เกิดสงครามอินโดจีนและสงครามมหาเอเชียบูรพาขึ้น จังหวัดศรีสะเกษได้รับการกำหนดให้เป็นเป้าหมายทางยุทธศาสตร์ที่สำคัญแห่งหนึ่ง จึงได้มีการก่อสร้างฐานบินและสนามบินทหารขึ้น (บริเวณที่ตั้งโรงเรียนศรีสะเกษวิทยาลัย ในปัจจุบันและพื้นที่โดยรอบ) บริเวณสุขศาลาจังหวัดศรีสะเกษได้เป็นสถานที่เก็บน้ำมันเชื้อเพลิงของกองทัพอากาศและที่พักของหน่วยทหาร สุขศาลาจังหวัดศรีสะเกษจึงมีบทบาทมากขึ้นเป็นลำดับในการรักษาผู้เจ็บป่วยทั้งทางทหารและพลเรือนตลอดช่วงภาวะสงคราม
พ.ศ. 2491 นายแพทย์ขุนวิชิตภัยพยาธิ (นายแพทย์วิชิต โพธิปักษ์) ได้ย้ายมารับราชการที่จังหวัดศรีสะเกษ และได้แบ่งส่วนงานสาธารณสุขออกเป็นกรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข ส่วนขุนสุขวิชวรการ ได้ไปดำรงตำแหน่งอนามัยจังหวัดศรีสะเกษ สังกัดกรมอนามัย "สุขศาลาจังหวัดศรีสะเกษ" ได้รับการเปลี่ยนชื่อเป็น "โรงพยาบาลศรีสะเกษ" เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2491 ซึ่งถือเป็นวันสถาปนาโรงพยาบาลศรีสะเกษขึ้นอย่างเป็นทางการ โดยมีนายแพทย์วิชิต โพธิปักษ์ ดำรงตำแหน่งนายแพทย์ผู้อำนวยการคนแรกของโรงพยาบาลแห่งนี้[2][3]
ปัจจุบันนอกจากบทบาทในการเป็นศูนย์กลางการให้บริการทางการแพทย์แก่ชาวจังหวัดศรีสะเกษและจังหวัดใกล้เคียงแล้ว โรงพยาบาลศรีสะเกษ เป็นสถาบันการศึกษาและฝึกปฏิบัติการวิชาชีพทางการแพทย์ แก่นักศึกษาแพทย์ หลักสูตรแพทยศาสตรบัณฑิต โดยเป็นสถาบันสมทบร่วมผลิตแพทย์กับวิทยาลัยแพทยศาสตร์และการสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี มีศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก โรงพยาบาลศรีสะเกษ ทำหน้าที่เป็นสถาบันการศึกษาด้านการแพทย์ดังกล่าว ซึ่งก่อตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2541 เพื่อจัดการเรียนการสอนให้กับนักศึกษาแพทย์ในระดับชั้นคลินิก (ชั้นปี 4 – 6) ตามโครงการร่วมผลิตแพทย์เพิ่มเพื่อชาวชนบท ของสำนักงานบริหารโครงการร่วมผลิตแพทย์เพิ่มเพื่อชาวชนบท (สบพช.) กระทรวงสาธารณสุข
โรงพยาบาลศรีสะเกษเป็นโรงพยาบาลศูนย์ ที่มีศักยภาพและขีดความสามารถในการให้บริการที่สอดคล้องกับจำนวนประชากรผู้มารับบริการ ทั้งจากภายในจังหวัดศรีสะเกษ จังหวัดใกล้เคียง และประเทศเพื่อนบ้าน
รายนามหัวหน้าสุขศาลาและผู้อำนวยการโรงพยาบาลศรีสะเกษ[แก้]
| รายนาม | ปีที่ดำรงตำแหน่ง |
| 1. ขุนเวชการบริรักษ์ | พ.ศ. 2450 – พ.ศ. 2477
(ปี พ.ศ. 2451 เริ่มก่อตั้ง โดยใช้ชื่อ"สาธารณสุขจังหวัดขุขันธ์") |
| 2. ขุนสุขวิชวรการ | พ.ศ. 2477 – พ.ศ. 2491
(ก่อนปี พ.ศ. 2481 ใช้ชื่อ"สุขศาลาจังหวัดขุขันธ์" / ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2481 เปลี่ยนชื่อเป็น"สุขศาลาจังหวัดศรีสะเกษ") |
| 3. นายแพทย์ขุนวิชิตภัยพยาธิ (นายแพทย์วิชิต โพธิปักษ์) | 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2491 – 31 ตุลาคม พ.ศ. 2504
(1 ธันวาคม พ.ศ. 2491 เริ่มใช้ชื่อ"โรงพยาบาลศรีสะเกษ") |
| 4. นายแพทย์นุกูล ตันสิทธิแพทย์ | 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2504 – 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2513 |
| 5. นายแพทย์สุรศักดิ์ บุญยะประภัศร | 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2513 – 26 มีนาคม พ.ศ. 2517 |
| 6. นายแพทย์วรา โรจนหัสดินทร์ | 27 มีนาคม พ.ศ. 2517 – 20 ตุลาคม พ.ศ. 2518 |
| 7. นายแพทย์สละ สุขตระกูล | 21 ตุลาคม พ.ศ. 2518 – 30 กันยายน พ.ศ. 2525 |
| 8. นายแพทย์เจตน์ อจลพงศ์ | 1 ตุลาคม พ.ศ. 2525 – 4 ตุลาคม พ.ศ. 2526 |
| 9. นายแพทย์รัตน์ ปาลิวนิช | 5 ตุลาคม พ.ศ. 2526 – 30 กันยายน พ.ศ. 2529 |
| 10. นายแพทย์สนั่น ประเสริฐศิลป์ | 1 ตุลาคม พ.ศ. 2529 – 30 กันยายน พ.ศ. 2532 |
| 11. นายแพทย์ศุภชัย คุณารัตนพฤกษ์ | 1 ตุลาคม พ.ศ. 2532 – 30 กันยายน พ.ศ. 2534 |
| 12. นายแพทย์เฉลิมชัย เหล่าพูลสุข | 1 ตุลาคม พ.ศ. 2534 – 13 ตุลาคม พ.ศ. 2542 |
| 13.นายแพทย์อนุศักดิ์ ตั้งไพบูลย์ | 14 ตุลาคม พ.ศ. 2542 – 23 ธันวาคม พ.ศ. 2545 |
| 14. นายแพทย์ชาย ธีระสุต | 23 ธันวาคม พ.ศ. 2545 – 30 กันยายน พ.ศ. 2555 |
| 15. นายแพทย์อุดม เพชรภูวดี | 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 – 30 กันยายน พ.ศ. 2559 |
| 16. แพทย์หญิงเพิ่มศิริ เลอมานุวรรัตน์ | 1 ตุลาคม พ.ศ. 2559 – 9 ตุลาคม พ.ศ. 2563 |
| 17. นายแพทย์ชลวิทย์ หลาวทอง | 10 ตุลาคม พ.ศ. 2563 – ปัจจุบัน |
หน่วยงานภายใน[แก้]
โรงพยาบาลศรีสะเกษ มีการแบ่งส่วนราชการ ดังต่อไปนี้ [2]
- ศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก
- กลุ่มงานอายุรกรรม
- กลุ่มงานศัลยกรรม
- กลุ่มงานสูติ-นรีเวชกรรมฯ
- กลุ่มงานกุมารเวชกรรม
- กลุ่มงานศัลยกรรมกระดูกและออร์โธปิดิกส์
- กลุ่มงานจักษุวิทยา
- กลุ่มงานโสต ศอ นาสิก ลาริงซ์วิทยา
- กลุ่มงานวิสัญญีวิทยา
- กลุ่มงานรังสีวิทยา
- กลุ่มงานเวชกรรมฟื้นฟู
- กลุ่มงานพยาธิวิทยา
- กลุ่มงานเภสัชกรรม
- กลุ่มงานทันตกรรม
- กลุ่มงานการพยาบาล
- กลุ่มงานจิตเวช [5]
- กลุ่มงานเวชกรรมสังคม
- กลุ่มงานอุบัติเหตุและฉุกเฉิน
- กลุ่มงานผู้ป่วยนอก
- กลุ่มงานฝ่ายการเจ้าหน้าที่
- กลุ่มงานพัฒนาระบบบริการสุขภาพ
- ศูนย์พัฒนาคุณภาพ
- ศูนย์สิทธิประโยชน์
- ศูนย์จำหน่ายผลิตภัณฑ์และเครื่องมือทางการแพทย์
- ฝ่ายธุรการ
- ฝ่ายการเงินและบัญชี
- ฝ่ายพัสดุและบำรุงรักษา
- ฝ่ายโภชนาการ
- ฝ่ายสุขศึกษา
ศูนย์ความเชี่ยวชาญทางการแพทย์[แก้]
ปัจจุบันโรงพยาบาลศูนย์ศรีสะเกษ ประกอบด้วยศูนย์เชี่ยวชาญทางการแพทย์ (ระดับตติยภูมิ) ใน 7 สาขาดังนี้
- ศูนย์โรคหัวใจและหลอดเลือด เปิดบริการสวนหัวใจ ผ่าตัดหัวใจ (ระดับ 2) เตรียมยกระดับเป็นระดับ 1
- ศูนย์โรคมะเร็งและรังสีวินิจฉัย (ระดับ 2) เตรียมยกระดับเป็นระดับ 1
- ศูนย์โรคไต (ระดับ 2) เตรียมยกระดับเป็นระดับ 2+
- ศูนย์เด็กและทารกแรกเกิด (ระดับ 2) เตรียมยกระดับเป็นระดับ 1
- ศูนย์อุบัติเหตุและฉุกเฉิน (ระดับ 2) เตรียมยกระดับเป็นระดับ 1
- ศูนย์ตา (ระดับ 1)
- ปลูกถ่ายอวัยวะ (ระดับ 3) เตรียมยกระดับเป็นระดับ 2
ศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก[แก้]
ศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก โรงพยาบาลศรีสะเกษ มีการเรียนการสอนและการฝึกปฏิบัติการทางการแพทย์ แก่นักศึกษาแพทย์หลักสูตรแพทยศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ภายใต้การดูแลของอาจารย์แพทย์รวม 102 ท่าน ใน 20 สาขาดังนี้[6]
- สาขาอายุรศาสตร์
- สาขาอายุรศาสตร์โรคไต
- สาขาอายุรศาสตร์โรคหัวใจ
- สาขาอายุรศาสตร์ประสาทวิทยา
- สาขาอายุรศาสตร์ต่อมไร้ท่อและเมตตะบอลิสม
- สาขาอายุรศาสตร์โรคติดเชื้อ
- สาขาอายุรศาสตร์มะเร็งวิทยา
- สาขาอายุรศาสตร์โรคระบบหายใจและภาวะวิกฤตโรคระบบการหายใจ
- สาขาอายุรศาสตร์โรคระบบทางเดินอาหาร
- สาขาศัลยศาสตร์
- สาขาศัลยศาสตร์มะเร็ง
- สาขาออร์โธปิดิกส์
- สาขาศัลยศาสตร์ยูโรวิทยา
- สาขาประสาทศัลยศาสตร์
- สาขาศัลยศาสตร์ทรวงอก
- สาขาสูติ-นารีเวชศาสตร์
- สาขากุมารเวชศาสตร์
- สาขากุมารเวชศาสตร์โรคเลือด
- สาขากุมารเวชศาสตร์โรคติดเชื้อ
- สาขากุมารเวชศาสตร์โรคหัวใจ
- สาขารังสีวินิจฉัย
- สาขารังสีรักษาและมะเร็งวิทยา
- สาขาจิตวิทยา [5]
- สาขาโสต นาสิก ลาริงซ์วิทยา
- สาขาเวชศาสตร์ฉุกเฉิน
- สาขาจักษุวิทยา
- สาขาจักษุจอประสาทตา
- สาขาเวชศาสตร์ครอบครัว และชุมชน
- สาขาเวชศาสตร์ครอบครัว เฉพาะทางแพทย์ทางเลือกและแพทย์แผนไทย
- สาขาเวชศาสตร์ทั่วไป
- สาขาเวชศาสตร์ฟื้นฟู
- สาขาเวชปฏิบัติ
- สาขาวิสัญญีวิทยา
- สาขาระบาดวิทยา
- สาขานิติเวชศาสตร์
- สาขาพยาธิวิทยากายวิภาค
- สาขาจิตเวชศาสตร์ เด็กและวัยรุ่น
สถาบันฝึกแพทย์ประจำบ้าน[แก้]
เป็นสถาบันฝึกอบรมแพทย์ประจำบ้าน สาขาเวชศาสตร์ครอบครัว
ดูเพิ่ม[แก้]
- ศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก โรงพยาบาลศรีสะเกษ
- กระทรวงสาธารณสุข
- วิทยาลัยแพทยศาสตร์และการสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ทรัพยากรสุขภาพ โรงพยาบาลศรีสะเกษ". กระทรวงสาธารณสุข. 1 ตุลาคม 2021.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 ประภา ปัญญาเพียร. คุณภาพบริการพยาบาลตามการจัดอัตรากำลังบุคลากรพยาบาลโรงพยาบาลศรีสะเกษ. วิทยานิพนธ์สาขาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 2545. ISBN 974-668-974-6.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 วรัญญู ศิริวรรณ์. โครงการปรับปรุงโรงพยาบาล จังหวัดศรีสะเกษ. วิทยานิพนธ์หลักสูตรสถาปัตยกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสถาปัตยกรรม บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2541.
- ↑ ประวัติและพัฒนาการโรงพยาบาลศรีสะเกษ รวบรวมโดยโรงพยาบาลศรีสะเกษ เข้าถึงออนไลน์ทาง http://www.sskh.moph.go.th/main/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=1 Archived 2 กุมภาพันธ์ 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ 5.0 5.1 ปรเมศร์ กลิ่นหอม. ผลของการฝึกวิปัสสนาแบบ "ปัญญาอบรมใจ" ต่อการลดความเครียด : กรณีศึกษาเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลศรีสะเกษ. วิทยานิพนธ์หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาการปรึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2547. OCLC 1281261471.
- ↑ สาขาการเรียนการสอน ในศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก โรงพยาบาลศรีสะเกษ เข้าถึงออนไลน์ทาง http://www.sskh.moph.go.th/mec/ Archived 28 ธันวาคม 2011 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
