โรงพยาบาลศรีสะเกษ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา
โรงพยาบาลศรีสะเกษ
Si Sa Ket Hospital
SiSaKetHospital Logo.jpg
ประเภทรัฐ (โรงพยาบาลศูนย์)
ที่ตั้งเลขที่ 0859 ถนนกสิกรรม ตำบลเมืองใต้ อำเภอเมืองศรีสะเกษ จังหวัดศรีสะเกษ 33000
ข้อมูลทั่วไป
ก่อตั้ง1 ธันวาคม พ.ศ. 2491
สังกัดกระทรวงสาธารณสุข
ผู้อำ-
นวยการ		แพทย์หญิงเพิ่มศิริ เลอมานุวรรัตน์
จำนวนเตียง974 เตียง[1]
แพทย์153 คน
บุคลากร1,300 คน
เว็บไซต์เว็บไซต์โรงพยาบาลศรีสะเกษ

โรงพยาบาลศรีสะเกษ เป็น โรงพยาบาลศูนย์ ระดับโรงพยาบาลขนาดใหญ่ อยู่ในจังหวัดศรีสะเกษ สังกัดกระทรวงสาธารณสุข ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2451 ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว โดยการริเริ่มของ ขุนเวชการบริรักษ์ ผู้ดำรงตำแหน่งสาธารณสุขจังหวัดขุขันธ์ ตั้งแต่เมื่อครั้งจังหวัดศรีสะเกษ ยังใช้ชื่อเดิมว่า "จังหวัดขุขันธ์" ก่อนที่จะเปลี่ยนชื่อมาเป็น "จังหวัดศรีสะเกษ" ใน พ.ศ. 2481 หลังจากนั้นโรงพยาบาลประจำจังหวัดศรีสะเกษจึงใช้ชื่อว่า "โรงพยาบาลศรีสะเกษ" ตามชื่อจังหวัดที่มีการเปลี่ยนแปลงใหม่ [2] [3]

ปัจจุบัน โรงพยาบาลตั้งอยู่ในเขตเทศบาลเมืองศรีสะเกษ ท้องที่ตำบลเมืองใต้ อำเภอเมืองศรีสะเกษ จังหวัดศรีสะเกษ บนเนื้อที่ 41 ไร่ บริเวณริมฝั่งลำน้ำห้วยสำราญ อันเป็นลำน้ำสาขาของแม่น้ำมูล เป็นศูนย์กลางแห่งการเรียนรู้ด้านสุขภาพของประชาชน เพื่อให้บริการในการส่งเสริมสุขภาพ การป้องกัน ฟื้นฟู และรักษาโรค แก่ชาวจังหวัดศรีสะเกษและจังหวัดใกล้เคียงในภูมิภาคอีสานใต้ ตลอดจนผุ้ป่วยจากประเทศเพื่อนบ้าน [3] นอกจากนั้น ยังเป็นสถาบันการผลิตแพทย์ หลักสูตรแพทยศาสตรบัณฑิต ในฐานะศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง

ประวัติ[แก้]

โรงพยาบาลศูนย์ศรีสะเกษ

โรงพยาบาลศรีสะเกษ ได้รับการริเริ่มขึ้นใน พ.ศ. 2451 [4] โดยขุนเวชการบริรักษ์ ผู้ดำรงตำแหน่งสาธารณสุขจังหวัดขุขันธ์ ในลักษณะอาคารไม้ชั้นเดียว บริเวณถนนปลัดมณฑลและถนนศรีวิเศษ (ที่ตั้งบ้านพักนายแพทย์สาธารณสุขจังหวัดศรีสะเกษในปัจจุบัน)

ต่อมา ใน พ.ศ. 2477 ขุนสุขวิชวรการ สาธารณสุขจังหวัดขุขันธ์ คนใหม่ ได้ดำเนินการก่อสร้างสุขศาลาชั้นหนึ่งขึ้นเพื่อขยายบริการด้านสาธารณสุข ในบริเวณวังเจ้าเมืองเดิมท่าลี่ ริมฝั่งห้วยสำราญ ใกล้แนวทางรถไฟสายตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งได้ขยายการก่อสร้างมาถึงตัวเมืองจังหวัดศรีสะเกษ ระหว่าง พ.ศ. 2468 - พ.ศ. 2472 บนพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 24 ไร่ เศษ (ที่ตั้งของโรงพยาบาลศรีสะเกษในปัจจุบัน) สุขศาลาแห่งนี้มีลักษณะเป็นอาคารไม้ชั้นเดียวยกพื้นสูง มีห้องทำงานรวม 6 ห้อง เปิดให้บริการแก่ประชาชนทั่วไป

พ.ศ. 2481 ได้มีการเปลี่ยนชื่อจังหวัดขุขันธ์เป็นจังหวัดศรีสะเกษ "สาธารณสุขจังหวัดขุขันธ์" จึงเปลี่ยนชื่อเป็น "สาธารณสุขจังหวัดศรีสะเกษ" และ "สุขศาลาจังหวัดขุขันธ์" ก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็น "สุขศาลาจังหวัดศรีสะเกษ" หลังจากนั้นระหว่าง พ.ศ. 2484 - พ.ศ. 2485 เกิดสงครามอินโดจีนและสงครามมหาเอเชียบูรพาขึ้น จังหวัดศรีสะเกษได้รับการกำหนดให้เป็นเป้าหมายทางยุทธศาสตร์ที่สำคัญแห่งหนึ่ง จึงได้มีการก่อสร้างฐานบินและสนามบินทหารขึ้น (บริเวณที่ตั้งโรงเรียนศรีสะเกษวิทยาลัย ในปัจจุบันและพื้นที่โดยรอบ) บริเวณสุขศาลาจังหวัดศรีสะเกษได้เป็นสถานที่เก็บน้ำมันเชื้อเพลิงของกองทัพอากาศและที่พักของหน่วยทหาร สุขศาลาจังหวัดศรีสะเกษจึงมีบทบาทมากขึ้นเป็นลำดับในการรักษาผู้เจ็บป่วยทั้งทางทหารและพลเรือนตลอดช่วงภาวะสงคราม

พ.ศ. 2491 นายแพทย์ขุนวิชิตภัยพยาธิ (นายแพทย์วิชิต โพธิปักษ์) ได้ย้ายมารับราชการที่จังหวัดศรีสะเกษ และได้แบ่งส่วนงานสาธารณสุขออกเป็นกรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข ส่วนขุนสุขวิชวรการ ได้ไปดำรงตำแหน่งอนามัยจังหวัดศรีสะเกษ สังกัดกรมอนามัย "สุขศาลาจังหวัดศรีสะเกษ" ได้รับการเปลี่ยนชื่อเป็น "โรงพยาบาลศรีสะเกษ" เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2491 ซึ่งถือเป็นวันสถาปนาโรงพยาบาลศรีสะเกษขึ้นอย่างเป็นทางการ โดยมีนายแพทย์วิชิต โพธิปักษ์ ดำรงตำแหน่งนายแพทย์ผู้อำนวยการคนแรกของโรงพยาบาลแห่งนี้ [2] [3]

สภาพพื้นที่ภายในโรงพยาบาลศูนย์ศรีสะเกษ
อาคารศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก และอาคารอำนวยการ โรงพยาบาลศูนย์ศรีสะเกษ

ปัจจุบันนอกจากบทบาทในการเป็นศูนย์กลางการให้บริการทางการแพทย์แก่ชาวจังหวัดศรีสะเกษและจังหวัดใกล้เคียงแล้ว โรงพยาบาลศรีสะเกษ เป็นสถาบันการศึกษาและฝึกปฏิบัติการวิชาชีพทางการแพทย์ แก่นักศึกษาแพทย์ หลักสูตรแพทยศาสตรบัณฑิต โดยเป็นสถาบันสมทบร่วมผลิตแพทย์กับวิทยาลัยแพทยศาสตร์และการสาธารณสุข มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี มีศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก โรงพยาบาลศรีสะเกษ ทำหน้าที่เป็นสถาบันการศึกษาด้านการแพทย์ดังกล่าว ซึ่งก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2541 เพื่อจัดการเรียนการสอนให้กับนักศึกษาแพทย์ในระดับชั้นคลินิก (ชั้นปี 4 - 6) ตามโครงการร่วมผลิตแพทย์เพิ่มเพื่อชาวชนบทของสำนักงานบริหารโครงการร่วมผลิตแพทย์เพิ่มเพื่อชาวชนบท (สบพช) กระทรวงสาธารณสุข

โรงพยาบาลศรีสะเกษเป็นโรงพยาบาลศูนย์ ที่มีศักยภาพและขีดความสามารถในการให้บริการที่สอดคล้องกับจำนวนประชากรผู้มารับบริการทั้งจากภายในจังหวัดศรีสะเกษ จังหวัดใกล้เคียง และประเทศเพื่อนบ้าน

รายนามหัวหน้าสุขศาลาและผู้อำนวยการโรงพยาบาลศรีสะเกษ[แก้]

รายนาม
ปีที่ดำรงตำแหน่ง
1. ขุนเวชการบริรักษ์ พ.ศ. 2450 – พ.ศ. 2477

(ปี พ.ศ. 2451 เริ่มก่อตั้ง โดยใช้ชื่อ"สาธารณสุขจังหวัดขุขันธ์")

2. ขุนสุขวิชวรการ พ.ศ. 2477 – พ.ศ. 2491

(ก่อนปี พ.ศ. 2481 ใช้ชื่อ"สุขศาลาจังหวัดขุขันธ์" / ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2481 เปลี่ยนชื่อเป็น"สุขศาลาจังหวัดศรีสะเกษ")

3. นายแพทย์ขุนวิชิตภัยพยาธิ (นายแพทย์วิชิต โพธิปักษ์) 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2491 – 31 ตุลาคม พ.ศ. 2504

(1 ธันวาคม พ.ศ. 2491 เริ่มใช้ชื่อ"โรงพยาบาลศรีสะเกษ")

4. นายแพทย์นุกูล ตันสิทธิแพทย์ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2504 - 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2513
5. นายแพทย์สุรศักดิ์ บุญยะประภัศร 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2513 - 26 มีนาคม พ.ศ. 2517
6. นายแพทย์วรา โรจนหัสดินทร์ 27 มีนาคม พ.ศ. 2517 - 20 ตุลาคม พ.ศ. 2518
7. นายแพทย์สละ สุขตระกูล 21 ตุลาคม พ.ศ. 2518 - 30 กันยายน พ.ศ. 2525
8. นายแพทย์เจตน์ อจลพงศ์ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2525 - 4 ตุลาคม พ.ศ. 2526
9. นายแพทย์รัตน์ ปาลิวนิช 5 ตุลาคม พ.ศ. 2526 - 30 กันยายน พ.ศ. 2529
10. นายแพทย์สนั่น ประเสริฐศิลป์ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2529 - 30 กันยายน พ.ศ. 2532
11. นายแพทย์ศุภชัย คุณารัตนพฤกษ์ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2532 - 30 กันยายน พ.ศ. 2534
12. นายแพทย์เฉลิมชัย เหล่าพูลสุข 1 ตุลาคม พ.ศ. 2534 - 13 ตุลาคม พ.ศ. 2542
13.นายแพทย์อนุศักดิ์ ตั้งไพบูลย์ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2542 - 23 ธันวาคม พ.ศ. 2545
14. นายแพทย์ชาย ธีระสุต 23 ธันวาคม พ.ศ. 2545 - 30 กันยายน พ.ศ. 2555
15. นายแพทย์อุดม เพชรภูวดี 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555 - 30 กันยายน พ.ศ. 2559
16. แพทย์หญิงเพิ่มศิริ เลอมานุวรรัตน์ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2559 - ปัจจุบัน

หน่วยงานภายใน[แก้]

โรงพยาบาลศรีสะเกษ มีการแบ่งส่วนราชการ ดังต่อไปนี้ [2]

ศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก[แก้]

ศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก โรงพยาบาลศรีสะเกษ มีการเรียนการสอนและการฝึกปฏิบัติการทางการแพทย์ แก่นักศึกษาแพทย์ หลักสูตรแพทยศาสตรบัณฑิต มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ภายใต้การดูแลของอาจารย์แพทย์ รวม 102 ท่าน ใน 20 สาขา ดังนี้ [6]

ศูนย์ความเชี่ยวชาญทางการแพทย์[แก้]

ปัจจุบันโรงพยาบาลศูนย์ศรีสะเกษ ประกอบด้วยศูนย์เชี่ยวชาญทางการแพทย์ (ระดับตติยภูมิ) ใน 7 สาขาดังนี้

  • ศูนย์โรคหัวใจและหลอดเลือด (เปิดบริการสวนหัวใจ ผ่าตัดหัวใจ ในปี2563) (ระดับ2)
  • ศูนย์โรคมะเร็งและรังสีวินิจฉัย (ระดับ2) เตรียมยกระดับเป็นระดับ1
  • ศูนย์โรคไต (ระดับ2) เตรียมยกระดับเป็นระดับ2+
  • ศูนย์เด็กและทารกแรกเกิด (ระดับ2) เตรียมยกระดับเป็นระดับ1
  • ศูนย์อุบัติเหตุและฉุกเฉิน (ระดับ2) เตรียมยกระดับเป็นระดับ1
  • ศูนย์ตา (ระดับ1)
  • ปลูกถ่ายอวัยวะ (ระดับ3) เตรียมยกระดับเป็นระดับ2

สถานบันฝึกแพทย์ประจำบ้าน[แก้]

เป็นสถานบันฝึกอมรมแพทย์ประจำบ้าน สาขาเวชศาสตร์ครอบครัว

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ ระบบรายงานทรัพยากรสาธารณสุข
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 ประภา ปัญญาเพียร. คุณภาพบริการพยาบาลตามการจัดอัตรากำลังบุคลากรพยาบาลโรงพยาบาลศรีสะเกษ.วิทยานิพนธ์สาขาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 2545.ISBN 9746689746
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 วรัญญู ศิริวรรณ์.โครงการปรับปรุงโรงพยาบาล จังหวัดศรีสะเกษ.วิทยานิพนธ์หลักสูตรสถาปัตยกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสถาปัตยกรรม บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, 2541.
  4. ↑ ประวัติและพัฒนาการโรงพยาบาลศรีสะเกษ รวบรวมโดยโรงพยาบาลศรีสะเกษ เข้าถึงออนไลน์ทาง http://www.sskh.moph.go.th/main/modules.php?name=Content&pa=showpage&pid=1
  5. ↑ 5.0 5.1 ปรเมศร์ กลิ่นหอม.ผลของการฝึกวิปัสสนาแบบ "ปัญญาอบรมใจ" ต่อการลดความเครียด : กรณีศึกษาเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลศรีสะเกษ.วิทยานิพนธ์หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาการปรึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2547. ISBN 9743638528
  6. ↑ สาขาการเรียนการสอน ในศูนย์แพทยศาสตรศึกษาชั้นคลินิก โรงพยาบาลศรีสะเกษ เข้าถึงออนไลน์ทาง http://www.sskh.moph.go.th/mec/

ดูเพิ่ม[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

Flag of the Red Cross.svg
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=โรงพยาบาลศรีสะเกษ&oldid=9010792"