แกงกะหรี่ญี่ปุ่น

แกงกะหรี่ญี่ปุ่น
ประเภท	แกงกะหรี่
แหล่งกำเนิด	ญี่ปุ่น
ส่วนผสมหลัก	ผัก (หอมใหญ่ แคร์รอต มันฝรั่ง), เนื้อสัตว์ (เนื้อวัว เนื้อหมู เนื้อไก่)
รูปแบบอื่น	ข้าวแกงกะหรี่ อูดงแกงกะหรี่ ขนมปังแกงกะหรี่
	ตำราอาหาร: แกงกะหรี่ญี่ปุ่น; สื่อ: แกงกะหรี่ญี่ปุ่น;

แกงกะหรี่ญี่ปุ่น (ญี่ปุ่น: カレー; โรมาจิ: karē) เป็นหนึ่งในอาหารที่นิยมในประเทศญี่ปุ่น โดยทั่วไปจะเสิร์ฟในสามรูปแบบหลักคือ ข้าวแกงกะหรี่ (แกงกะหรี่ที่ราดบนข้าว) อูดงแกงกะหรี่ (แกงกะหรี่ที่ราดบนเส้น) และขนมปังแกงกะหรี่ (แกงกะหรี่ที่มีไส้ในขนมปัง) ข้าวแกงกะหรี่โดยทั่วไปจะเรียกสั้น ๆ ว่าแกงกะหรี่ (カレー)

การทำแกงกะหรี่ญี่ปุ่นมีผักและเนื้อสัตว์ใช้แตกต่างกัน ผักพื้นฐานคือ หอมใหญ่ แคร์รอต และมันฝรั่ง สำหรับเนื้อสัตว์ได้แก่เนื้อวัว เนื้อหมู และเนื้อไก่ซึ่งเป็นนิยม คัตสึกาเรเป็นทงกัตสึที่ราดซอสแกงกะหรี่

แกงกะหรี่เข้าสู่ประเทศญี่ปุ่นในช่วงยุคเมจิ (ค.ศ. 1868–1912) ที่นำเข้ามาจากอังกฤษในช่วงที่อินเดียอยู่ภายใต้การปกครองของอังกฤษ แกงกะหรี่กลายเป็นที่นิยมและมีขายในซูเปอร์มาร์เก็ตและร้านอาหารในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1960 ได้มีปรับปรุงมากขึ้นตั้งแต่มีการเผยแพร่ในประเทศญี่ปุ่นและมีการบริโภคกันอย่างแพร่หลายจนได้รับการขนานนามว่าเป็นอาหารประจำชาติ^[1]

เปิดตัวแกงกะหรี่ก้อนสำเร็จรูป

การเปิดตัวแกงกะหรี่ก้อนสำเร็จรูปที่แท้จริงในญี่ปุ่นเกิดขึ้นในปีค.ศ. 1950 แกงกะหรี่สำเร็จรูปเหล่านี้ทำให้ทุกคนสามารถทำแกงกะหรี่ที่บ้านได้ง่ายอย่างน่าเหลือเชื่อ แกงกะหรี่แบบสำเร็จรูปเหล่านี้เป็นที่นิยมจนมีรสชาติและระดับเครื่องเทศหลากหลาย มีส่วนผสมของผงกะหรี่ แป้ง น้ำมัน และเครื่องปรุงอื่นๆ รวมกันแล้วกลายเป็นซอสข้นที่รสชาติเข้มข้นลงตัวเมื่อผสมรวมกับน้ำหรือน้ำซุป^[2]

อ้างอิง

↑ 『カレーライス』に関するアンケート (ภาษาญี่ปุ่น). ネットリサーチディムスドライブ. สืบค้นเมื่อ 2008-10-16.
↑ "แกงกะหรี่ญี่ปุ่น".

[curry_rice_research-1] 『カレーライス』に関するアンケート (ภาษาญี่ปุ่น). ネットリサーチディムスドライブ. สืบค้นเมื่อ 2008-10-16.

[2] "แกงกะหรี่ญี่ปุ่น".

[1]

[2]

ด ค ก อาหารและเครื่องดื่มญี่ปุ่น
อาหารจานหลัก	กีวดง เกี๊ยวซ่า แกงกะหรี่ คัตสึกาเร ข้าว ข้าวกล้องงอก ข้าวเหนียว โจ๊ก เซกิฮัง โซซูอิ ทากิโกมิโงฮัง ข้าวฮายาชิ ไข่อนเซ็ง คากูนิ คาราอาเงะ คูชิกัตสึ ชาบูชาบู ชาฮัง ชิราตากิ ซาชิมิ ฟูงุ ซูชิ ประวัติศาสตร์ ซูชิยั่งยืน โซกิ ฟูงุ ดมบูริ คัตสึดง ชูกาดง เท็กกาดง เท็นชินดง อูนาดง โอยาโกดง ทงกัตสึ ทาโกยากิ ทามาโงยากิ เท็มปูระ โทโกโรเต็ง นาเบโมโนะ นิกูจางะ บะหมี่ โซบะ โซบะโอกินาวะ โซกิ โซเม็ง สลัดโซเม็ง ราเม็ง กระดูกหมู แกงกะหรี่มูโรรัง คาโงชิมะ ชัมปง ฮิยาชิจูกะ สึเกเม็ง ยากิโซบะ วุ้นเส้น อูดง ยากิอูดง โฮโต เบ็นโต เคียราเบ็ง จูบาโกะ มากูโนอูจิ วัปปาเมชิ เอกิเบ็ง มนจายากิ ยากินิกุ ยากิโตริ สึกูดานิ สึกูเนะ สุกี้ยากี้ ออมไรซ์ โอโกโนมิยากิ โอโกวะ โอเซจิ โอเด็ง โอนิงิริ เท็มมูซุ ฮิยามูงิ ฮิรายาจี
อาหารจานรอง	การิ ขนมปัง ขนมปังแกงกะหรี่ ขนมปังเมลอน ยูดาเนะ อัมปัง โครกเกะ ชิโอการะ ซัตสึมาอาเงะ ซุปมิโซะ นัตโต นามาซุ นูกาซูเกะ ทากูอัง สึเกโมโนะ อาเงดาชิโดฟุ โอกาซุ
เครื่องดื่ม	กาแฟกระป๋อง บอส จอร์เจีย เก็มไมจะ คาลพิส ชา ประวัติศาสตร์ เกียวกูโระ คาบูเซจะ คูกิจะ ชาเขียว เซ็นจะ บันจะ มัตจะ โฮจิจะ ชาข้าวบาร์เลย์ โชจู อาวาโมริ ฮาบูชุ โพคารี่สเวท ยาคูลท์ รามูเนะ ลิโพวิตัน สาเก โทโซะ นิโงริ เหล้าหวาน อควาเรียส โอโรนามินซี
ขนม / ของหวาน	คมเปโต คารูกัง คูซูโมจิ ชิรูโกะ เซ็มเบ อาราเระ ดังโงะ ชิจิดังโงะ คิบิดังโงะ โดรายากิ ไดฟูกุ ไทยากิ มันจู โมจิ โกเฮโมจิ อาเงโมจิ อูอิโร โยกัง ลูกอมข้าวโบตัง วางาชิ วาราบิโมจิ อามานัตโต
ส่วนผสม / เครื่องปรุง	โกโบ คนเนียกุ คมบุ คัตสึโอบูชิ คันซูริ คาราชิ คูซูโกะ คูโรมิตสึ ชิจิมิโตงาราชิ ซอส โชยุ ซอสทงกัตสึ ซอสวุร์สเตอร์เชอร์ ทาเระ พนซุ ชตสึรุ ซันโช ดาชิ ไดกง ไดคงซากูราจิมะ เต้าหู้ ถั่วแดงกวน เท็งกาซุ น้ำมันงา โนริ เบนิโชงะ ปลา คามาโบโกะ ซูริมิ เม็นไตโกะ / ทาราโกะ โทบิโกะ ปังโกะ ผงชูรส มายองเนส มิโซะ มิริง เม็มมะ เมียวงะ ยูซุ ยูซูโกโช วาซาบิ หน่อไม้ เห็ด ชีตาเกะ มัตสึตาเกะ เห็ดเข็มทอง อาโอโนริ อูเมโบชิ ฮิจิกิ
อุปกรณ์	มีด กีวโต ซันโตกุ ซาชิมิโบโช เดบะโบโช นากิริโบโช นานางิบะ มางูโระโบโช มีดทำครัวญี่ปุ่น อูซูบะโบโช หม้อหุงข้าว
รายชื่อ	ของว่าง ของหวานและขนมหวาน เครื่องปรุง ส่วนประกอบของซูชิและซาชิมิ อาหารจาน ซุปและสตูว์ ราเม็ง
ผลไม้	ไชน์มัสแคต แตงโมสี่เหลี่ยม ยูบาริเมลอน รูบีโรมัน
เกี่ยวข้อง	ขนบธรรมเนียมและมารยาท ไคเซกิ ชิมมิ เท็ปปังยากิ เทริยากิ โทกูซังฮิง อาหารโอกินาวะ อูมามิ โอมากาเซะ
หมวดหมู่