คากูนิ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

คากุนิ (ญี่ปุ่น: 角煮かくにโรมาจิkakuni) เป็น อาหารที่ทำจากส่วนผสมที่นำไปเคี่ยวกับเครื่องปรุงรส

ชื่อเรียกนี้ในภาษาญี่ปุ่นสมัยใหม่มักหมายถึงเนื้อหมูที่เคี่ยวในซอสถั่วเหลืองซึ่งมีต้นกำเนิดมาจากหมูตงพัว ซึ่งเป็นอาหารจีน

ประวัติศาสตร์[แก้]

เนื้อหมูตงพัว (อาหารเจ้อเจียง)

วิธีทำ[แก้]

ทำโดยหั่นหมูสามชั้น ต้มสุกเป็นชิ้นพอดีคำ ใส่เครื่องปรุง และ ผักตามชอบ ต้มจนนิ่ม

เครื่องเทศและเครื่องปรุงรสที่ใช้จะแตกต่างกันไปตามภูมิภาคและผู้ที่ปรุง แต่มักจะปรุงรสด้วยส่วนผสมที่มีรสเค็มหวาน เช่น โชยุ มิโซะ มิริง สาเก โชจู อาวาโมริ น้ำตาล น้ำตาลทรายดำ เติมผักปรุงรส เช่น ต้นหอม และ ขิง เพื่อขจัดกลิ่นเมื่อต้มหรือรับประทานล่วงหน้า ในบางกรณีจะมีการเพิ่มขั้นตอน การทอด หรือนึ่ง ก่อนที่จะต้มเนื้อสัตว์ บางครั้งก็เพิ่มส่วนผสมอื่น ๆ เช่น หัวไชเท้า ต้องเคี่ยวเป็นเวลานานเพื่อให้นิ่ม แต่ทุกวันนี้มักจะปรุงโดยใช้หม้ออัดแรงดัน

นอกจากเนื้อปศุสัตว์แล้ว คากุนิซึ่งทำโดยการเคี่ยวปลาแดงขนาดใหญ่ เช่น ปลาทูน่าและปลาโอแถบ ในโชยุ ก็เป็นที่รู้จักกันดี อาหารเหล่านี้มีต้นกำเนิดในญี่ปุ่นซึ่งไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคากุนิซึ่งมีต้นกำเนิดจากเนื้อตงพัวดังที่กล่าวถึงข้างต้น

ประเภทตามท้องถิ่น[แก้]

คากุนิเป็นที่รู้จักกันดีในฐานะอาหารท้องถิ่นของคิวชู โดยเฉพาะในจังหวัดนางาซากิ เรียกว่า โทบานิ (東坡煮) ส่วนในอาหารโอกินาวะเรียกว่า ราฟุเต (ラフテー)

โทบานิ[แก้]

โทบานิ อาหารท้องถิ่นของคิวชู

โทบานิเป็นอาหารขึ้นชื่อของจังหวัดนางาซากิ ก่อนหมักหมูในซอสและเคี่ยวจะมีการต้มหนึ่งครั้งเพื่อขจัดไขมันส่วนเกิน[1][2]

ราฟุเต[แก้]

ราฟุเต (อาหารโอกินาวะ)

ราฟุเตเป็นอาหารท้องถิ่นของ จังหวัดโอกินาวะ [3] เดิมเป็นอาหารในราชสำนักของราชวงศ์ริวกิว ใช้หมูสามชั้นติดหนัง[3] หากมีขนอยู่บนผิวหนัง ให้เผาด้วยเตาแล้วหั่นเป็นชิ้นสี่เหลี่ยมขนาด 5 ซม. หลังจากลวก จากนั้นนำไปต้มด้วยไฟอ่อนเป็นเวลาหลายชั่วโมงในน้ำซุปที่ประกอบด้วยอาวาโมริ โชยุหรือ มิโซะ ดาชิของคมบุหรือคัตสึโอบุชิ และน้ำตาล หลังจากนั้นมันจะถูกทำให้เย็นลงและนำ น้ำมันหมู ที่แข็งตัวบนพื้นผิวของน้ำซุปออกแล้วต้มอีกครั้ง บางครั้งก็เพิ่มขิง เมื่อให้บริการ

อ้างอิง[แก้]

  1. 古場久代『卓袱料理のすすめ 長崎食文化の奥義』(長崎文献社, 2007年6月)、p.74
  2. "長崎 料亭旅館 坂本屋 東坡煮(とうばに) 角煮めし". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-16. สืบค้นเมื่อ 2023-04-05.
  3. 3.0 3.1 上村一真 (2007), 旅で出会ったローカルごはん, 枻出版社, p. 274, ISBN 9784777908332