บันจะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ใบชาบันจะ

บันจะ (ญี่ปุ่น: 番茶โรมาจิbancha) เป็นชาเขียว ชนิดหนึ่งที่ดื่มในญี่ปุ่น หมายถึงชาชั้นต่ำที่ไม่ได้มาตรฐานในผลิตภัณฑ์จำหน่ายตามท้องตลาด บันจะบางครั้งใช้เป็นคำทั่วไปสำหรับชาในชีวิตประจำวัน ชาที่ผลิตในท้องถิ่น และชาทำเองในครัวเรือน[1]

วิธีการผลิตเกือบจะเหมือนกับเซ็นจะ แต่วัตถุดิบคือใบชาที่เก็บเกี่ยวหลังฤดูร้อน (ชาใบที่สามและสี่) ใบชาเมื่อแตกกิ่งเพื่อการเพาะปลูกครั้งต่อไป (บันจะในฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาว) และกระบวนการผลิตเซ็นจะ ใช้ใบไม้ขนาดใหญ่ที่ตัดแล้ว เนื่องจากบันจะใช้ใบแก่แทนใบอ่อนอย่างในเซ็นจะ จึงมี สารแทนนิน มากกว่าและกาเฟอีนน้อยกว่า รสชาติเบาและสดชื่น แต่ก็มีความฝาด ระยะเวลาการเก็บเกี่ยวและวิธีการผลิตของวัตถุดิบจะต่างไปขึ้นอยู่กับภูมิภาค อาจนำใบชาไปคั่วแห้งเพื่อดึงรสชาติที่หอมกรุ่น และดื่มเป็นโฮจิจะ

สีของเครื่องดื่มชาและวิธีการแปรรูปใบชาจะแตกต่างกันไปตามภูมิภาค ในจังหวัดชิซูโอกะและโตเกียวจะใช้เซ็นจะสีเหลืองเขียว ในขณะที่จังหวัดฮกไกโดและจังหวัดเกียวโต ซึ่งเรียกว่า เคียวบันจะ (京番茶) จะใช้โฮจิจะสีน้ำตาล[2]

ในภูมิภาคโทโฮกุ คำว่า "บันจะ" มักหมายถึง ชาคั่วโดยทั่ว ๆ ไป ในจังหวัดอิชิกาวะ คำว่า "บันจะ" หมายถึงคูกิจะที่ทำจากก้านชาคั่ว คำว่า "เคียวบันจะ" ยังอาจหมายถึงโฮจิจะที่ผลิตด้วยวิธีการเฉพาะ โดยใบชาที่ใช้อาจไม่ได้จำกัดเฉพาะบันจะ

อ้างอิง[แก้]

  1. 中村羊一郎 1999.
  2. 【くらし物語】番茶の色、地域でなぜ違う?*もともとは茶色 明治に緑茶普及『日本経済新聞』2018年10月6日朝刊別刷り(日経+1)6面。