ประเทศแอฟริกาใต้

"แอฟริกาใต้" เปลี่ยนทางมาที่นี่ สำหรับภูมิภาคทางตอนใต้ของทวีปแอฟริกา ดูที่ แอฟริกาใต้ (ภูมิภาค)

สาธารณรัฐแอฟริกาใต้ Republic of South Africa (อังกฤษ)
ธงชาติ ตราแผ่นดิน
คำขวัญ: !ke e: ǀxarra ǁke (ภาษาซคัม) "เอกภาพในความหลากหลาย"
เพลงชาติ: เพลงชาติแอฟริกาใต้
เมืองหลวง	เคปทาวน์ (ทางฝ่ายนิติบัญญัติ) พริทอเรีย (ทางฝ่ายบริหาร) บลูมฟอนเทน (ทางฝ่ายศาล)
เมืองใหญ่สุด	โจฮันเนสเบิร์ก
ภาษาราชการ	ภาษาอังกฤษ
	ภาษาอาฟรีกานส์ ภาษาซูลู ภาษาโชซา ภาษาสวาตี ภาษาเอ็นเดเบลี ภาษาซูทูใต้ ภาษาซูทูเหนือ ภาษาซองกา ภาษาสวันนา และภาษาเวนดา
การปกครอง	รัฐเดี่ยว ระบบพรรคเด่น สาธารณรัฐระบบรัฐสภาโดยมีประธานาธิบดีที่มีอำนาจบริหาร
• ประธานาธิบดี	ไซริล รามาโฟซา
เอกราช
• จาก สหราชอาณาจักร	31 พฤษภาคม พ.ศ. 2453
พื้นที่
• รวม	1,219,912 ตารางกิโลเมตร (471,011 ตารางไมล์) (24)
• แหล่งน้ำ (%)	เล็กน้อย
ประชากร
• 2548 ประมาณ	44,344,136 คน (อันดับที่ 26)
• ความหนาแน่น	36 ต่อตารางกิโลเมตร (93.2 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 136)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	2560 (ประมาณ)
• รวม	$ 757.334 พันล้าน
• ต่อหัว	$ 13,403
จีดีพี (ราคาตลาด)	2560 (ประมาณ)
• รวม	$ 344.064 พันล้าน
• ต่อหัว	$ 6,089
จีนี (2557)	63.0 สูงมาก
HDI (2562)	0.709 สูง · อันดับที่ 114
สกุลเงิน	แรนด์ (ZAR)
เขตเวลา	UTC+2
• ฤดูร้อน (DST)	UTC+3
ขับรถด้าน	ซ้ายมือ
รหัสโทรศัพท์	27
โดเมนบนสุด	.za

แอฟริกาใต้ (อังกฤษ: South Africa) หรือชื่อทางการคือ สาธารณรัฐแอฟริกาใต้ (อังกฤษ: Republic of South Africa) (ต่างจาก "แอฟริกาตอนใต้" ซึ่งเป็นภูมิภาคประกอบไปด้วยหลายประเทศ รวมถึงประเทศแอฟริกาใต้ด้วย) เป็นประเทศอิสระที่อยู่ตอนปลายทางใต้สุดของทวีปแอฟริกา มีพรมแดนติดกับประเทศนามิเบีย บอตสวานา ซิมบับเว โมซัมบิก และเอสวาตีนี นอกจากนี้ยังมีเลโซโทซึ่งเป็นประเทศที่ถูกล้อมรอบทุกด้าน รวมทั้งยังเป็นประเทศส่งออกเพชรและทองคำ

ประวัติศาสตร์

ดูบทความหลักที่: ประวัติศาสตร์แอฟริกาใต้

อาณานิคมดัตช์

ดูบทความหลักที่: เคปโคโลนีของดัตช์

การรุกรานของบริเตน

ดูบทความหลักที่: การรุกรานเคปโคโลนี, นิคมแหลม, เกรตเทรช, เบชวานาแลนด์ และ นิคมนาทาล

สงครามบูร์

ดูบทความหลักที่: สงครามบูร์ครั้งที่หนึ่ง และ สงครามบูร์ครั้งที่สอง

จุดเริ่มต้นของการแบ่งแยกสีผิว

ดูบทความหลักที่: การถือผิว

"สำหรับใช้โดยคนผิวขาว" – ป้ายถือผิวซึ่งเขียนเป็นภาษาอังกฤษและภาษาอาฟรีกานส์

ใน ค.ศ. 1948 พรรคเนชั่นแนล (National Party) ชนะการเลือกตั้ง และได้เริ่มทำการส่งเสริมนโยบายแบ่งแยกเชื้อชาติ ซึ่งริเริมมาตั้งแต่สมัยเป็นอาณานิคมของเนเธอร์แลนด์และบริเตน โดยยึดเอาพระราชบัญญัติอินเดียน ของแคนาดาเป็นแบบอย่าง รัฐบาลชาตินิยม ได้จำแนกประชาชนออกเป็นสามเชื้อชาติ โดยเชื้อชาติทั้งสามจะมีสิทธิและข้อจำกัดต่างกันออกไป ชนกลุ่มน้อยผิวขาว (น้อยกว่า 20% จากประชากรทั้งหมด) ควบคุมประชากรผิวสีซึ่งมีจำนวนมากกว่า การแบ่งแยกสีผิวอย่างถูกต้องตามกฎหมายนี้กลายมาเป็นที่รู้จักกันในชื่อ การถือผิว ในขณะชาวผิวขาวมีมาตราฐานการครองชีพ สูงที่สุดในทวีปแอฟริกา สามารถเทียบได้กับชาติตะวันตกโลกที่หนึ่ง ประชากรผิวสีซึ่งเป็นชนกลุ่มใหญ่ของประเทศกลับด้อยกว่าในทุกทาง รวมไปถึงรายได้ การศึกษา การเคหะ และอายุคาดเฉลี่ย กฎบัตรเสรีภาพ ซึ่งได้ถูกรับเอามาใช้โดยพันธมิตรคองเกรส ค.ศ. 1955 เรียกร้องถึงสังคมที่ไร้การแบ่งแยกเชื้อชาติ และยุติการเลือกปฏิบัติ

การเมืองการปกครอง

บริหาร

ดูบทความหลักที่: รัฐบาลแอฟริกาใต้

นิติบัญญัติ

ดูบทความหลักที่: รัฐสภาแห่งแอฟริกาใต้

ตุลาการ

ดูบทความหลักที่: ระบบกฎหมายแอฟริกาใต้

กองทัพ

ดูบทความหลักที่: กองทัพแอฟริกาใต้

ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ

ความสัมพันธ์กับประเทศไทย

ความสัมพันธ์แอฟริกาใต้ – ไทย

แอฟริกาใต้	ไทย

สาธารณรัฐแอฟริกาใต้กับราชอาณาจักรไทยสถาปนาความสัมพันธ์ทางการทูตเมื่อวันที่ 9 ธันวาคม 2536 แอฟริกาใต้มีสถานเอกอัครราชทูตประจำประเทศไทยที่กรุงเทพมหานคร นอกจากนี้ แอฟริกาใต้ยังได้แต่งตั้งกงสุลกิตติมศักดิ์สาธารณรัฐแอฟริกาใต้ประจำจังหวัดเชียงใหม่ และมีเขตอาณาทางการกงสุลครอบคลุมจังหวัดเชียงรายอีกด้วย และประเทศแอฟริกาใต้มีสถานเอกอัครราชทูตไทย ณ กรุงพริทอเรีย

แอฟริกาใต้เป็นประเทศที่มีความสำคัญที่สุดประเทศหนึ่งสำหรับไทยในทวีปแอฟริกา โดยเป็นหุ้นส่วนหลักทางยุทธศาสตร์ของไทยทั้งทางด้านเศรษฐกิจ การเมือง และสังคม

จุดสำคัญของความสัมพันธ์ระหว่างสองประเทศเกิดขึ้นเมื่ออดีตประธานาธิบดีเนลสัน แมนเดลา เดินทางเยือนประเทศไทยและได้เข้าเฝ้าพระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร เมื่อปี 2539 ซึ่งนับว่าเป็นการแสดงถึงจุดสูงสุดของไมตรีจิตรและมิตรภาพที่มีอยู่ระหว่างประชาชนของสองประเทศ

แอฟริกาใต้เป็นคู่ค้าอันดับหนึ่งของประเทศไทยในทวีปแอฟริกา และเป็นตลาดส่งออกข้าวที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคแอฟริกาตอนใต้ และไทยเป็นคู่ค้าอันดับหนึ่งของประเทศแอฟริกาใต้ในกลุ่มประเทศอาเซียน

จากการสำรวจของบริษัทนำเที่ยวในแอฟริกาใต้ ประเทศไทยเป็นสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมเป็นอันดับ 2 ของชาวแอฟริกาใต้ รองจากประเทศมอริเชียส โดยในปี 2561 มีนักท่องเที่ยวชาวแอฟริกาใต้เดินทางมาประเทศไทยจำนวน 102,713 คน ซึ่งแอฟริกาใต้ถือเป็นตลาดการท่องเที่ยวของไทยที่ใหญ่ที่สุดในทวีปแอฟริกา

การแบ่งเขตการปกครอง

ดูบทความหลักที่: จังหวัดของประเทศแอฟริกาใต้

9 จังหวัดในประเทศแอฟริกาใต้

ประเทศแอฟริกาใต้แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 9 จังหวัด (provines-provinsie) โดยแต่ละจังหวัดจะมีเมืองหลวงและเมืองใหญ่สุด ได้แก่

จังหวัด	เมืองหลวง	เมืองใหญ่สุด	พื้นที่	ประชากร
จังหวัดอีสเทิร์นเคป	บิโช	พอร์ตเอลิซาเบท	168,966	6,829,958
จังหวัดฟรีสเตต	บลูมฟอนเทน	บลูมฟอนเทน	129,825	2,759,644
จังหวัดเคาเต็ง	โจฮันเนสเบิร์ก	โจฮันเนสเบิร์ก	18,178	11,328,203
จังหวัดควาซูลู-นาตัล	ปีเตอร์มาริตซ์เบิร์ก	เดอร์บัน	94,361	10,819,130
จังหวัดลิมโปโป	โพโลเควน	โพโลเควน	125,754	5,554,657
จังหวัดพูมาลังกา	เนลสไปรต์	เนลสไปรต์	76,495	3,657,181
จังหวัดนอร์ทเวสต์	มาเฮเคง	รุสเทนเบิร์ก	104,882	3,253,390
จังหวัดนอร์เทิร์นเคป	คิมเบอร์เลย์	คิมเบอร์เลย์	372,889	1,096,731
จังหวัดเวสเทิร์นเคป	เคปทาวน์	เคปทาวน์	129,462	5,287,863

เศรษฐกิจ

การท่องเที่ยว

ดูบทความหลักที่: การท่องเที่ยวในประเทศแอฟริกาใต้

โครงสร้างพื้นฐาน

การศึกษา

ดูบทความหลักที่: การศึกษาในประเทศแอฟริกาใต้

ปัญหาด้านการศึกษาของชาวแอฟริกาใต้ ถือได้ว่าเป็นปัญหาที่ใหญ่และสำคัญที่สุด เพราะหากชาวแอฟริกาใต้ได้รับการศึกษาที่ดีแน่นอนว่าย่อมจะได้รับการพัฒนาประชากร เมื่อคนได้รับความรู้ ก็สามารถที่จะนำความรู้ที่ได้นี้ไปปรับใช้เพื่อนำไปพัฒนาแหล่งที่อยู่อาศัย สภาพความเป็นอยู่ รวมทั้งการนำไปพัฒนาในด้านต่าง ๆ ของตนเองและครอบครัวให้มีชีวิตที่ดีขึ้น จึงอาจกล่าวได้ว่าสิ่งที่ชาวแอฟริกาใต้ต้องการมากไม่แพ้ในสิ่งอื่นใดนั่นก็คือการศึกษา ในปัจจุบันการศึกษาจะถูกจำกัดไว้แค่คนที่มีฐานะเท่านั้น ส่วนคนจนแทบจะไม่ได้รับการศึกษาหรือได้รับการศึกษาที่น้อยมาก

ประชากรศาสตร์

เชื้อชาติ

ชาวผิวขาว เป็นชาวยุโรป ที่สืบเชื้อสายจากชาวดัตช์, ชาวอังกฤษ และชาวฝรั่งเศส ที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานในแอฟริกาใต้ ปัจจุบันเรียกว่าชาวอาฟรีกาเนอร์ ชาวผิวสี เป็นชาวเลือดผสมระหว่างชาวอาฟรีกาเนอร์, ชาวพื้นเมือง, และชาวมลายูที่อพยพเข้ามา ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในจังหวัดเวสเทิร์นเคป และชาวพื้นเมืองเป็นชาวพื้นเมืองดั้งเดิมของทวีปแอฟริกา เช่น ชาวซูลู เป็นต้น นอกจากนั้นยังมีชาวอินเดียที่ส่วนมากอาศัยอยู่ในจังหวัดควาซูลู-นาตัล อีกด้วย

ศาสนา

คริสต์ร้อยละ 79.77% ไม่มีศาสนา 15.1% อิสลาม 1.46% พราหมณ์-ฮินดู 1.25% พุทธ 1.15%และอื่นๆอีก 1.42%

ภาษา

ประเทศแอฟริกาใต้มีภาษาราชการ 11 ภาษา ได้แก่ ภาษาอาฟรีกานส์, ภาษาอังกฤษ, ภาษาซูลู, ภาษาโชซา, ภาษาสวาตี, ภาษาเอ็นเดเบลี, ภาษาซูทูใต้, ภาษาซูทูเหนือ, ภาษาซองกา, ภาษาสวันนา และภาษาเวนดา ชาวแอฟริกาใต้ส่วนใหญ่สามารถใช้ภาษาอาฟรีกานส์และภาษาอังกฤษในการสื่อสารได้

กีฬา

ดูบทความหลักที่: แอฟริกาใต้ในกีฬาเครือจักรภพ, แอฟริกาใต้ในโอลิมปิก และ แอฟริกาใต้ในพาราลิมปิก

ฟุตบอล

ดูบทความหลักที่: สมาคมฟุตบอลแอฟริกาใต้, ฟุตบอลทีมชาติแอฟริกาใต้ และ ฟุตซอลทีมชาติแอฟริกาใต้

ฟุตบอลทีมชาติแอฟริกาใต้ (อังกฤษ: South Africa national football team) หรือ บาฟานา บาฟานา (Bafana Bafana มีความหมายว่าเด็กชาย) เป็นตัวแทนทีมฟุตบอลจากประเทศแอฟริกาใต้ อยู่ภายใต้การดูแลของสมาคมฟุตบอลแอฟริกาใต้ (SAFA) ทีมกลับมาเล่นระดับโลกในปี 1992 หลังจากหลายปีที่ถูกฟีฟ่าแบนจากนโยบายการแบ่งแยกสีผิว และในปี 2010 แอฟริกาใต้เป็นประเทศแรกของทวีปแอฟริกาที่เป็นเจ้าภาพ ฟุตบอลโลก 2010 เดือนมิถุนายน ซิฟิเว่ ชาบาลาล่ายังเป็นคนแรกที่ทำประตูให้กับทีมชาติแอฟริกาใต้ในการแข่งขันฟุตบอลโลก ทีมชาติแอฟริกาใต้ประสบความสำเร็จในการเป็นผู้ชนะการแข่งขันแอฟริกาคัพออฟเนชันส์ ในปี 1996 ที่ประเทศตนเองเป็นเจ้าภาพ

รักบี้

ดูบทความหลักที่: สมาคมรักบี้แอฟริกาใต้ และ รักบี้ทีมชาติแอฟริกาใต้

กีฬารักบี้เป็นกีฬาที่ได้รับความนิยมในแอฟริกาใต้อย่างมากพอๆกับฟุตบอล ทีมชาติแอฟริกาใต้เป็นทีมรักบี้ที่เก่งระดับโลกและมีผู้เล่นมากฝีมือมากมาย เช่น Percy Montgomery นักรักบี้ทีมชาติแอฟริกาใต้ที่เกิดในประเทศนามิเบีย

มวยสากล

ดูบทความหลักที่: มวยสากลในแอฟริกาใต้

วัฒนธรรม

เครื่องดนตรีพื้นเมือง

เครื่องดนตรีพื้นเมืองคือวูวูเซลา (อังกฤษ: vuvuzela, เป็นภาษาซูลู แปลว่า ทำให้เกิดเสียงดัง) หรือในบางครั้งเรียก เลปาตาตา (Lepatata ในภาษาสวานา) เป็นเครื่องดนตรีประเภทเป่าคล้ายทรัมเป็ต เป็นเครื่องดนตรีและวัฒนธรรมของชนพื้นเมืองแอฟริกาใต้ มีความยาวประมาณ 1 เมตร เสียงของวูวูเซลา เป็นไปในลักษณะดังกึกก้อง คล้ายเสียงร้องของช้าง (บ้างก็บอกว่าคล้ายแมลงหวี่) และเป็นที่รู้จักไปทั่วโลกจากการแข่งขันฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ 2009 และฟุตบอลโลก 2010

สื่อสารมวลชน

ดูบทความหลักที่: สื่อสารมวลชนในประเทศแอฟริกาใต้ และ บรรษัทกระจายเสียงแอฟริกาใต้

วันหยุด

ดูบทความหลักที่: รายชื่อวันสำคัญของแอฟริกาใต้

อ้างอิง

• ข้อมูลประเทศแอฟริกาใต้ จากเว็บไซต์กระทรวงต่างประเทศ

แหล่งข้อมูลอื่น

คุณสามารถหาข้อมูลเกี่ยวกับ ประเทศแอฟริกาใต้ ได้โดยค้นหาจาก โครงการพี่น้องของวิกิพีเดีย :
	หาความหมาย จากวิกิพจนานุกรม
	หนังสือ จากวิกิตำรา
	คำคม จากวิกิคำคม
	ข้อมูลต้นฉบับ จากวิกิซอร์ซ
	ภาพและสื่อ จากคอมมอนส์
	เนื้อหาข่าว จากวิกิข่าว
	แหล่งเรียนรู้ จากวิกิวิทยาลัย

รัฐบาล

• เว็บไซต์รัฐบาลแอฟริกาใต้
• คณะรัฐมนตรี
• South Africa entry at The World Factbook

การศึกษา

• Key Development Forecasts for South Africa from International Futures
• South Africa from UCB Libraries GovPubs
• ประเทศแอฟริกาใต้ ที่เว็บไซต์ Curlie

ข้อมูลทั่วไป

• South Africa OECD
• South Africa จาก BBC News
• South Africa at Encyclopædia Britannica
• SouthAfrica.info

ด้านการท่องเที่ยว

• Wikimedia Atlas of South Africa
• ประเทศแอฟริกาใต้ ข้อมูลการท่องเที่ยวจาก วิกิท่องเที่ยว
• องค์การส่งเสริมการท่องเที่ยวแอฟริกาใต้
• Stunning South Africa – slideshow by Life magazine
•  Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "South Africa" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์.