ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าซอยู่น"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่
ลบส่วนที่แปลผิด
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
{{about|ผู้ก่อตั้งอาณาจักรซะไกง์|เจ้าชายแห่งพุกาม|ซอยุนแห่งพุกาม}}
{{Infobox royalty
{{Infobox royalty
| type = monarch
| type = monarch
บรรทัด 4: บรรทัด 5:
| image =
| image =
| caption =
| caption =
| reign = 15 พฤษภาคม 1315 – 5 กุมภาพันธ์ 1327
| reign = 15 พฤษภาคม ค.ศ. 1315 – 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1327
| coronation =
| coronation =
| succession = [[รายพระนามพระมหากษัตริย์พม่า|กษัตริย์แห่งซะไกง์]]
| succession = [[รายพระนามพระมหากษัตริย์พม่า|กษัตริย์แห่งซะไกง์]]
บรรทัด 18: บรรทัด 19:
| father = [[พระเจ้าสีหตู|สีหตู]]
| father = [[พระเจ้าสีหตู|สีหตู]]
| mother = [[พระนางยะดะนาโบนแห่งปี้นยะ|ยะดะนาโบน]]
| mother = [[พระนางยะดะนาโบนแห่งปี้นยะ|ยะดะนาโบน]]
| birth_date = {{circa}} 1299 <br> Monday, 661 [[Burmese calendar|ME]]
| birth_date = {{circa}} ค.ศ. 1299
| birth_place = [[ปีนแล]], [[อาณาจักรมยีนไซง์]]
| birth_place = [[ปีนแล]], [[อาณาจักรมยีนไซง์]]
| death_date = 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1327 (aged 27) <br> Thursday, Full moon of [[Tabaung]] 688 ME
| death_date = 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1327 (27 พรรษา)
| death_place = [[ซะไกง์]], [[อาณาจักรซะไกง์]]
| death_place = [[ซะไกง์]], [[อาณาจักรซะไกง์]]
| date of burial =
| date of burial =
บรรทัด 27: บรรทัด 28:
| signature =
| signature =
}}
}}
{{มีอักษรพม่า}}


'''อตินคายา ซอยุน''' ({{lang-my|အသင်္ခယာ စောယွမ်း}},{{IPA-my|ʔəθɪ̀ɴ kʰəjà sɔ́ jʊ́ɴ|}}; บางทีสะกด '''Sawyun'''; {{circa}} 1299 – 5 กุมภาพันธ์ 1327) เป็นผู้ก่อตั้ง [[อาณาจักรซะไกง์]] ของ [[พม่า]] เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ของ [[พระเจ้าสีหตู|สีหตู]] พระองค์ได้ตั้งอาณาจักรคู่ขัดแแย้งขึ้นใน ค.ศ. 1315 หลังพระเจ้าสีหตูสถาปนา [[พระเจ้าอูซะนาที่ 1 แห่งปี้นยะ|อูซะนาที่ 1]] เป็น [[ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง]]<ref name=app>Phayre 1967:58–59</ref> พระเจ้าซอยุนประสบความสำเร็จในการต้านทัพเล็ก ๆ สองครั้ง จาก ปี้นยะ ในปี ค.ศ. 1317 ขณะที่พระเจ้าซอยุนยังคงภักดีต่อพระราชบิดา พระองค์เป็นกษัตริย์โดยพฤตินัยของพื้นที่ซึ่งคือ [[เขตซะไกง์]] และ ตอนเหนือของ [[เขตมัณฑะเลย์]] ในปัจจุบัน<ref name="mha-71-79">Htin Aung 1967: 71–79</ref>
{{about|ผู้ก่อตั้งอาณาจักรซะไกง์|เจ้าชายแห่งพุกาม|ซอยุนแห่งพุกาม}}

'''อตินคายา ซอยุน''' ({{lang-my|အသင်္ခယာ စောယွမ်း}} {{IPA-my|ʔəθɪ̀ɴ kʰəjà sɔ́ jʊ́ɴ|}}; บางทีสะกด '''Sawyun'''; {{circa}} 1299 – 5 กุมภาพันธ์ 1327) เป็นผู้ก่อตั้ง [[อาณาจักรซะไกง์]] ของ [[เมียนมา]] (พม่า). พระราชโอรสองค์ใหญ่ของ [[พระเจ้าสีหตู|สีหตู]] ตั้งอาณาจักรคู่แข่งขึ้นใน ค.ศ. 1315 หลังจากพระเจ้าสีหตูสถาปนา [[พระเจ้าอูซะนาที่ 1 แห่งปี้นยะ|อูซะนาที่ 1]] เป็น [[ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง]].<ref name=app>Phayre 1967:58–59</ref> พระเจ้าซอยุนประสบความสำเร็จในการต่อต้านการเดินทัพเล็ก ๆ สองครั้ง โดย ปี้นยะ ในปี ค.ศ. 1317. ในขณะที่พระเจ้าซอยุนยังคงภักดีต่อพระราชบิดาของพระองค์, พระองค์เป็นกษัตริย์โดยพฤตินัยของพื้นที่ซึ่งสอดคล้องกับ [[เขตซะไกง์]] และ ตอนเหนือของ [[เขตมัณฑะเลย์]] ในปัจจุบัน.<ref name="mha-71-79">Htin Aung 1967: 71–79</ref>

หลังจากการสวรรคตของพระเจ้าสีหตู, ซะไกง์ และ ปี้นยะ แยกทางกันอย่างเป็นทางการ. พระเจ้าซอยุน สวรรคตในปี ค.ศ. 1327.<ref name=tt-1959-126/> พระเจ้าซอยุนมีพระราชบุตร 4 พระองค์, พระราชโอรส 3 พระองค์ และ พระราชธิดา. พระราชโอรสทั้งหมดของพระองค์กลายเป็นกษัตริย์แห่งซะไกง์. พระราชธิดาพระองค์เดียวของพระองค์เป็นพระราชมารดาของ [[ตะโดมินพญา]], ผู้ก่อตั้ง [[อาณาจักรอังวะ]].

==พระประวัติช่วงต้น==
พระเจ้าซอยุนประสูติแต่ พระเจ้าสีหตู, ผู้ร่วมก่อตั้ง [[อาณาจักรมยีนไซง์]], และ [[พระนางยะดะนาโบนแห่งปี้นยะ|ยะดะนาโบน]], บุตรสาวของหัวหน้าหมู่บ้านลี่นยี่น ,<ref name=hy-1-371-372>Hmannan Vol. 1 2003: 371–372</ref> {{circa}} ค.ศ. 1299. ตามที่นักวิชาการชาวอาณานิคมอังกฤษ, พระราชมารดาของพระเจ้าซอยุนเป็นเชื้อชาติ [[ชาน]] และพระราชบิดาของพระองค์เป็นลูกครึ่งชาน.<ref name=app/> แต่ [[พระราชพงศาวดาร]] ไม่ได้กล่าวถึงเชื้อชาติของพระองค์เลย. พระองค์เติบโตขึ้นมาใน [[ปีนแล]], เมืองหลวงของพระราชบิดาของพระองค์ พร้อมกับพระเชษฐาต่างพระมารดา [[พระเจ้าอูซะนาที่ 1 แห่งปี้นยะ|อูซะนา]], พระอนุชาต่างพระมารดา [[พระเจ้าจะซวาที่ 1 แห่งปี้นยะ|จะซวา]], และพระขนิษฐาต่างพระมารดา ซอปาเล. พระราชวงศ์ย้ายไปยัง [[ปี้นยะ]] ใน ค.ศ. 1313 เมื่อพระเจ้าสีหตูกลายเป็นกษัตริย์เพียงพระองค์เดียวของ [[อาณาจักรปี้นยะ|อาณาจักรมยีนไซง์-ปี้นยะ]].<ref name=hy-1-370>Hmannan Vol. 1 2003: 370</ref>


หลังจากการสวรรคตของพระเจ้าสีหตู ซะไกง์ และ ปี้นยะ แยกกันอย่างเป็นทางการ พระเจ้าซอยุน สวรรคตในปี ค.ศ. 1327 มีพระราชบุตร 4 พระองค์ เป็นพระราชโอรส 3 พระองค์ และ พระราชธิดาหนึ่งพระองค์ พระราชโอรสทั้งหมดของพระองค์ได้เป็นกษัตริย์แห่งซะไกง์ พระราชธิดาพระองค์เดียวของพระองค์เป็นพระราชมารดาของ [[พระเจ้าตะโดมินพญา|ตะโดมินพญา]] ผู้ก่อตั้ง [[อาณาจักรอังวะ]]
== การแยกออก ==


== อ้างอิง ==
== อ้างอิง ==

รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:01, 12 สิงหาคม 2562

ซอยุน
အသင်္ခယာ စောယွမ်း
กษัตริย์แห่งซะไกง์
ครองราชย์15 พฤษภาคม ค.ศ. 1315 – 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1327
ก่อนหน้าสีหตู
ถัดไปตราพระยาที่ 1
ประสูติป. ค.ศ. 1299
ปีนแล, อาณาจักรมยีนไซง์
สวรรคต5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1327 (27 พรรษา)
ซะไกง์, อาณาจักรซะไกง์
มเหสีซอนอง
พระราชบุตรSoe Min
จะซวา
Nawrahta Minye
ตราพระยาที่ 2
ราชวงศ์มยีนไซง์
พระราชบิดาสีหตู
พระราชมารดายะดะนาโบน
ศาสนาพุทธเถรวาท

อตินคายา ซอยุน (พม่า: အသင်္ခယာ စောယွမ်း,[ʔəθɪ̀ɴ kʰəjà sɔ́ jʊ́ɴ]; บางทีสะกด Sawyun; ป. 1299 – 5 กุมภาพันธ์ 1327) เป็นผู้ก่อตั้ง อาณาจักรซะไกง์ ของ พม่า เป็นพระราชโอรสองค์ใหญ่ของ สีหตู พระองค์ได้ตั้งอาณาจักรคู่ขัดแแย้งขึ้นใน ค.ศ. 1315 หลังพระเจ้าสีหตูสถาปนา อูซะนาที่ 1 เป็น ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง[1] พระเจ้าซอยุนประสบความสำเร็จในการต้านทัพเล็ก ๆ สองครั้ง จาก ปี้นยะ ในปี ค.ศ. 1317 ขณะที่พระเจ้าซอยุนยังคงภักดีต่อพระราชบิดา พระองค์เป็นกษัตริย์โดยพฤตินัยของพื้นที่ซึ่งคือ เขตซะไกง์ และ ตอนเหนือของ เขตมัณฑะเลย์ ในปัจจุบัน[2]

หลังจากการสวรรคตของพระเจ้าสีหตู ซะไกง์ และ ปี้นยะ แยกกันอย่างเป็นทางการ พระเจ้าซอยุน สวรรคตในปี ค.ศ. 1327 มีพระราชบุตร 4 พระองค์ เป็นพระราชโอรส 3 พระองค์ และ พระราชธิดาหนึ่งพระองค์ พระราชโอรสทั้งหมดของพระองค์ได้เป็นกษัตริย์แห่งซะไกง์ พระราชธิดาพระองค์เดียวของพระองค์เป็นพระราชมารดาของ ตะโดมินพญา ผู้ก่อตั้ง อาณาจักรอังวะ

อ้างอิง

  1. Phayre 1967:58–59
  2. Htin Aung 1967: 71–79