จักรพรรดิโกะ-อูดะ
| จักรพรรดิโกะ-อูดะ 後宇多天皇 | |
|---|---|
 | |
| จักรพรรดิญี่ปุ่น | |
| 6 มีนาคม ค.ศ. 1274 – 27 พฤศจิกายน ค.ศ. 1287 | |
| บรมราชาภิเษก | 4 พฤษภาคม ค.ศ. 1274 |
| ไดโจไซ | 18 ธันวาคม ค.ศ. 1274 |
| พระนามหลังสวรรคต | สึอิโง: จักรพรรดิโกะ-อูดะ (後宇多院 หรือ 後宇多天皇) |
| ก่อนหน้า | คาเมยามะ |
| ถัดไป | ฟูชิมิ |
| พระราชสมภพ | 17 ธันวาคม ค.ศ. 1267 คฤหาสน์ของสึจิมิกาโดะ-โดโนะ (土御門殿) เฮอังเกียว |
| สวรรคต | 16 กรกฎาคม ค.ศ. 1324 (56 ปี) วัดไดกากูจิ (大覚寺) เฮอังเกียว |
| ฝังพระบรมศพ | 19 กรกฎาคม ค.ศ. 1324 |
| สุสานหลวง | เร็งเงบุ-จิ โนะ มิซาซางิ (蓮華峯寺陵) (เกียวโต) |
| พิธีฉลองการเจริญวัย | 7 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1277 |
| พระราชบิดา | จักรพรรดิคาเมยามะ |
| พระราชมารดา | ฟูจิวาระ โนะ ซาเนโกะ |
| จักรพรรดินี (โคโง) | เรชิ (สมรส 1285; เสียชีวิต 1307) |
| พระราชโอรส-ธิดา | |
| ลายพระอภิไธย |  |
จักรพรรดิโกะ-อูดะ (ญี่ปุ่น: 後宇多天皇; โรมาจิ: Go-Uda-tennō; 17 ธันวาคม ค.ศ. 1267 – 16 กรกฎาคม ค.ศ. 1324) เป็นจักรพรรดิญี่ปุ่นองค์ที่ 91 ตามลำดับการสืบราชสันตติวงศ์ตามธรรมเนียม พระองค์ครองราชย์ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1274 ถึง 1287[1]
จักรพรรดิในคริสต์ศตวรรษที่ 13 ใช้พระนามของจักรพรรดิอูดะในคริสต์ศตวรรษที่ 9 กับ โกะ- (後) ที่แปลว่า "ยุคหลัง"
พระราชวงศ์
[แก้]ก่อนขึ้นครองราชบัลลังก์ดอกเบญจมาศ โกะ-อูดะมีพระนามส่วนพระองค์ว่า โยฮิโตะ (世仁)[2] เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 2 ของ จักรพรรดิคาเมยามะ โดยทรงสืบเชื้อสายจากราชสกุลไดกากูจิ
- พระมเหสี: เจ้าหญิงเรชิ (姈子内親王; 1270–1307) ภายหลัง ยูงิมงอิง (遊義門院) พระราชธิดาในจักรพรรดิโกะ-ฟูกากูซะ
- พระมเหสี: โฮริกาวะ (มินาโมโตะ) โมโตโกะ (堀河（源）基子) ภายหลัง นิชิกะมงอิง (西華門院; 1269–1355) ธิดาในโฮริกาวะ โทโมโมริ
- พระราชโอรสองค์แรก: เจ้าชายคูนิฮารุ (邦治親王) ภายหลังเป็นจักรพรรดิโกะ-นิโจ
- นางสนองพระโอษฐ์: อิตสึตสึจิ (ฟูจิวาระ) ชูชิ (五辻（藤原）忠子; 1268–1319) ภาหยัล ดันเต็มมงอิง (談天門院) ธิดาในอิตสึตสึจิ ทากัตสึงุ
- พระราชธิดาองค์แรก: เจ้าหญิงโชชิ (奨子内親王) ภายหลัง ทัตจิมงอิง (達智門院)
- พระราชโอรสองค์ที่ 2: เจ้าชายทากาฮารุ (尊治親王) ภายหลังเป็น จักรพรรดิโกะ-ไดโงะ
- พระราชโอรสองค์ที่ 3: เจ้าชายนักบวชโชเอ็ง (性円法親王; 1292–1347)
- พระราชโอรสองค์ที่ 4: เจ้าชายนักบวชโชกากุ (承覚法親王; ประสูติ ค.ศ. 1294)
- พระมเหสี: เจ้าหญิงมิซูโกะ (瑞子女王) ภายหลัง เอกามงอิง (永嘉門院; 1272–1329) พระธิดาในเจ้าชายมูเนตากะ
- พระมเหสี: อิจิโจะ-โนะ-สึโบเนะ（一条局）ธิดาในฮาชิโมโตะ ซาเนโตชิ
- พระราชโอรสองค์ที่ 5: เจ้าชายนักบวชโชชิ (性勝法親王; สิ้นพระชนม์ ค.ศ. 1354)
- พระมเหสี: เจ้าหญิงรินชิ (掄子女王) พระธิดาในเจ้าชายมูเนตากะ
- พระราชธิดาองค์ที่ 2: เจ้าหญิงไบชิ (禖子内親王) ภายหลัง ซูเมมงอิง (崇明門院) สมรสกับเจ้าชายคูนิโยชิ
- พระมเหสี: ธิดาในอิตสึตสึจิ มูเนจิกะ
- พระราชธิดาองค์ที่ 3: เจ้าหญิงโทชิ/ชูชิ (愉子内親王)
- พระมเหสี: ธิดาในคาซังอิง นางามาซะ
- เจ้าหญิง
- พระมเหสี: ชินซัมมิ-โนะ-สึโบเนะ (新三位局)
- เจ้าชาย (ประสูติ ค.ศ. 1307)
เหตุการณ์ในพระชนม์ชีพของจักรพรรดิโกะ-อุดะ
[แก้]เจ้าชายโยฮิโตะทรงได้รับการสถาปนาจากจักรพรรดิคาเมยามะ พระราชบิดาให้ขึ้นเป็นรัชทายาทและผู้สืบราชบัลลังก์เมื่อ ค.ศ. 1268
- 6 มีนาคม ค.ศ. 1274 (ปีบุงเอที่ 11, วันที่ 26 เดือน 1): ในปีที่ 15 ของรัชสมัยคาเมยามะ-เท็นโน (亀山天皇十五年) องคืจักรพรรดิสละราชสมบัติให้กับเจ้าชายโยฮิโตะ[3]
- 4 พฤษภาคม ค.ศ. 1274 (ปีบุงเอที่ 11, วันที่ 26 เดือน 3): จักรพรรดิโกะ-อูดะทรงประกอบพระราชพิธีบรมราชาภิเษก (โซกูอิ)[4]
อดีตจักรพรรดิคะเมะยะมะได้กลายเป็น โฮโอ หรือ อดีตจักรพรรดิอันประทับในศาสนา
ในรัชสมัยของพระองค์ต้องพบกับการรุกรานจาก มองโกล ครั้งแรกในปี พ.ศ. 1817 หลังจากทรงครองราชย์ได้ไม่นานและครั้งที่ 2 ในปี พ.ศ. 1824 ทำให้หลังจากนั้นทรงโปรดเกล้าให้สร้างป้อมปราการที่ เมืองฮะกะตะ บน เกาะคิวชู
- 23 พฤศจิกายน ค.ศ. 1275 (ปีเค็นจิที่ 1, วันที่ 5 เดือน 11): ฮิโรฮิโตะได้รับเลือกเป็นมกุฎราชกุมาช ซึ่งเป็นผลจากการเคลื่อนไหวทางการเมืองของพระราชบิดาของฮิโรฮิโตะ จักรพรรดิโกะ-ฟูกากูซะแห่งจิเมียวอินโท[5]
ในปี พ.ศ. 1830 จักรพรรดิโกะ-อุดะทรงถูก รัฐบาลโชกุนคะมะกุระ และ ราชสำนัก บีบบังคับให้สละราชบัลลังก์ให้กับเจ้าชายฮิโระฮิโตะที่รัชทายาท
- 16 กรกฎาคม ค.ศ. 1324 (ปีเก็นโกะที่ 4, วันที่ 25 เดือน 6): โกะ-อูดะสวรรคตด้วยพระชนมพรรษา 58 พรรษา[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 262–268; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki. pp. 233–237.
- ↑ Titsingh, p. 262; Varley, p. 233.
- ↑ Titsingh, p. 261; Varley, p. 44; a distinct act of senso is unrecognized prior to Emperor Tenji; and all sovereigns except Jitō, Yōzei, Go-Toba, and Fushimi have senso and sokui in the same year until the reign of Emperor Go-Murakami.
- ↑ Titsingh, p. 262; Varley, p. 44.
- ↑ Titsingh, p. 262, 270.
- ↑ Varley, p. 237.
ข้อมูล
[แก้]- Ponsonby-Fane, Richard Arthur Brabazon. (1959). The Imperial House of Japan. Kyoto: Ponsonby Memorial Society. OCLC 194887
- Titsingh, Isaac. (1834). Nihon Ōdai Ichiran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Royal Asiatic Society, Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 5850691
- Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5; OCLC 5914584
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- Kyoto National Museum – "Treasures of Daikaku-ji", including portrait of Go-Uda and the former-emperor's will
| ก่อนหน้า | จักรพรรดิโกะ-อูดะ | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| จักรพรรดิคะเมะยะมะ |  |
 จักรพรรดิญี่ปุ่น (1817-1830) |
 |
จักรพรรดิฟุชิมิ |
| ตำนาน |
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ยามาโตะ |
| ||||||||
| นาระ |
| ||||||||
| เฮอัง |
| ||||||||
| คามากูระ |
| ||||||||
| ราชสำนักเหนือ |
| ||||||||
| มูโรมาจิ |
| ||||||||
| อาซูจิ–โมโมยามะ |
| ||||||||
| เอโดะ |
| ||||||||
| จักรวรรดิญี่ปุ่น |
| ||||||||
| รัฐญี่ปุ่น |
| ||||||||
 ปีในนี้เรียงตาม ค.ศ. * ตามธรรมเนียมไม่นับจักรพรรดินีจิงงู พระมเหสีจักรพรรดิและผู้สำเร็จราชการแทน | |||||||||
