การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย
| การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย | |
|---|---|
| Tourism Authority of Thailand | |
| ที่ทำการ | |
| 1600 ถนนเพชรบุรี แขวงมักกะสัน เขตราชเทวี กรุงเทพมหานคร 10400 | |
| ภาพรวม | |
| วันก่อตั้ง | 10 สิงหาคม พ.ศ. 2492 |
| สืบทอดจาก | * สำนักงานส่งเสริมการท่องเที่ยว กรมโฆษณาการ สำนักนายกรัฐมนตรี * องค์การส่งเสริมการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย |
| งบประมาณ | 6,774.5022 ล้านบาท (พ.ศ. 2559)[1] |
| ผู้บริหาร | ยุทธศักดิ์ สุภสร, ผู้ว่าการ จุฑาพร เริงรณอาษา, รองผู้ว่าการ วิษณุ เจริญศิลป์, รองผู้ว่าการ ศรีสุดา วนภิญโญศักดิ์, รองผู้ว่าการ ศุกรีย์ สิทธิวนิช, รองผู้ว่าการ สมรัก คำพุทธ, รองผู้ว่าการ สุจิตรา จงชาณสิทโธ, รองผู้ว่าการ สันติ ชุดินธรา, รองผู้ว่าการ |
| ในกำกับดูแลของ | กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา |
| เว็บไซต์ | |
| www.tat.or.th | |
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (อังกฤษ: Tourism Authority of Thailand, ชื่อย่อ: ททท., TAT) เป็นรัฐวิสาหกิจภายใต้การกำกับดูแลของกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา มีภารกิจในการส่งเสริมการท่องเที่ยวในประเทศไทย
เนื้อหา
ประวัติ[แก้]
การส่งเสริมการท่องเที่ยวในประเทศไทย เกิดขึ้นโดยพระดำริของพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระกำแพงเพ็ชรอัครโยธิน ครั้งทรงดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการรถไฟ ใน พ.ศ. 2467 ได้มีการจัดตั้งแผนกโฆษณาของการรถไฟขึ้น มีสำนักงานตั้งอยู่ที่กรมรถไฟ เชิงสะพานนพวงศ์ ต่อมาได้ย้ายมาตั้งที่สถานีรถไฟหัวลำโพง เมื่อพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน ทรงย้ายไปดำรงตำแหน่งเสนาบดีกระทรวงพาณิชย์ และคมนาคม งานด้านส่งเสริมการท่องเที่ยว ได้ย้ายไปอยู่ที่กระทรวงพาณิชย์และคมนาคมด้วย
เมื่อวันที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2492 คณะรัฐมนตรีได้พิจารณาเห็นควรปรับปรุงหน่วยงานท่องเที่ยวขึ้นใหม่ จึงได้มีมติให้กรมโฆษณา การยกร่างโครงการปรับปรุงหน่วยงานส่งเสริมการท่องเที่ยวเสนอให้คณะรัฐมนตรีพิจารณา ในการประชุมเมื่อวันที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2492 คณะรัฐมนตรีได้มีมติให้กรมโฆษณาการพิจารณาส่งเสริมการท่องเที่ยว กรมโฆษณาการได้ทำความตกลงกับกระทรวงเศรษฐการ ซึ่งในสมัยนั้นมีชื่อว่า กระทรวงพาณิชย์และคมนาคม ขอโอนกิจการส่งเสริมการท่องเที่ยว จากกระทรวงพาณิชย์และคมนาคม มาอยู่กับกรมโฆษณาการ สำนักนายกรัฐมนตรี และให้เรียกส่วนงานนี้ว่า สำนักงานส่งเสริมการท่องเที่ยว
ต่อมากรมโฆษณาการ ได้พิจารณาเห็นว่ากิจการส่งเสริมการท่องเที่ยวกำลังตื่นตัวในประเทศไทยมาก จึงได้จัดตั้งสำนักงานส่งเสริมการท่องเที่ยวให้มีฐานะเทียบเท่ากอง เรียกว่า สำนักงานท่องเที่ยว โดยพระราชกฤษฎีกาจัดวางระเบียบราชการกรมโฆษณาการในสำนักนายกรัฐมนตรี พ.ศ. 2493
ใน พ.ศ. 2501 เมื่อจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ไปพักรักษาตัวอยู่ ณ โรงพยาบาลวอลเตอร์รีด สหรัฐอเมริกา ได้ศึกษากิจการท่องเที่ยวด้วยความสนใจ และได้ดำริที่จะส่งเสริมอุตสาหกรรมท่องเที่ยวในประเทศอย่างจริงจัง ในปีต่อมาเมื่อจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ เป็นนายกรัฐมนตรี ได้มีประกาศพระราชกฤษฎีกาจัดแบ่งส่วนราชการ กรมประชาสัมพันธ์ พ.ศ. 2502 โดยแยก "สำนักงานท่องเที่ยว" ออกแล้วจัดตั้งขึ้นเป็นองค์การอิสระ เรียกว่า องค์การส่งเสริมการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย มีชื่อย่อว่า อ.ส.ท. โดยพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งองค์การส่งเสริมการท่องเที่ยว พ.ศ. 2502[2]
องค์การส่งเสริมการท่องเที่ยว ซึ่งจัดตั้งขึ้นโดยพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งองค์การส่งเสริมการท่องเที่ยว พ.ศ. 2502 นั้น มีหน้าที่ส่งเสริมการท่องเที่ยวเป็นส่วนใหญ่ ต่อมาอุตสาหกรรมท่องเที่ยวได้ขยายตัวอย่างกว้างขวางรวดเร็ว จำเป็นต้องปรับปรุงอำนาจหน้าที่ของ อ.ส.ท. ให้มีขอบเขตการปฏิบัติงานกว้างขวางยิ่งขึ้นทั้งในด้านการพัฒนา อนุรักษ์ทรัพยากรทางการท่องเที่ยว และ การส่งเสริมเผยแพร่ จึงได้มีการนำเสนอร่างพระราชบัญญัติการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย และ ร่างพระราชบัญญัติจัดระเบียบธุรกิจเกี่ยวกับอุตสาหกรรมท่องเที่ยว เพื่อให้ หน่วยงานการท่องเที่ยวของรัฐ มีอำนาจหน้าที่และรับผิดชอบในการพัฒนาส่งเสริมเผยแพร่ และ ดำเนินกิจการเพื่อเป็นการริเริ่มให้มีการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยว ตลอดจนคุ้มครองให้ความปลอดภัยแก่นักท่องเที่ยวด้วย สภานิติบัญญัติแห่งชาติซึ่งทำหน้าที่รัฐสภาในการประชุมครั้งที่ 41 วันศุกร์ที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2522 ได้พิจารณาร่างพระราชบัญญัติทั้ง 2 ฉบับ แล้วปรากฏว่า ร่างพระราชบัญญัติจัดระเบียบธุรกิจ เกี่ยวกับอุตสาหกรรมท่องเที่ยวไม่ผ่านการพิจารณา ส่วนพระราชบัญญัติการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยได้ผ่านการพิจารณาประกาศในราชกิจจานุเบกษา ฉบับพิเศษ เล่มที่ 96 ตอนที่ 72 วันที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2522 จัดตั้ง การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย ขึ้น มีชื่อย่อว่า ททท.[3]
ที่ตั้งและสำนักงานสาขา[แก้]
สำนักงานใหญ่ของการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยตั้งอยู่เลขที่ 1600 ถนนเพชรบุรี แขวงมักกะสัน เขตราชเทวี กรุงเทพมหานคร 10400 โทร. 0 2250 5500 โทรสาร 0 2250 5511
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยยังมีสำนักงานสาขาตามจังหวัดต่าง ๆ และสำนักงานสาขาในต่างประเทศอีกเป็นจำนวนมาก ปัจจุบันสาขาในประเทศไทยแบ่งหน่วยงานรับผิดชอบดังนี้
ภาคเหนือ[แก้]
- สำนักงานแม่ฮ่องสอน (แม่ฮ่องสอน)
- สำนักงานเชียงใหม่ (เชียงใหม่ ลำพูน และลำปาง)
- สำนักงานเชียงราย (เชียงรายและพะเยา)
- สำนักงานแพร่ (แพร่ น่าน และอุตรดิตถ์)
- สำนักงานสุโขทัย (สุโขทัยและกำแพงเพชร)
- สำนักงานตาก (ตาก)
- สำนักงานอุทัยธานี (อุทัยธานีและนครสวรรค์)
- สำนักงานพิษณุโลก (พิษณุโลก พิจิตร และเพชรบูรณ์)
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ[แก้]
- สำนักงานนครราชสีมา (นครราชสีมาและชัยภูมิ)
- สำนักงานขอนแก่น (ขอนแก่น มหาสารคาม ร้อยเอ็ด และกาฬสินธุ์)
- สำนักงานเลย (เลยและหนองบัวลำภู)
- สำนักงานอุดรธานี (อุดรธานี หนองคาย และบึงกาฬ)
- สำนักงานนครพนม (นครพนม สกลนคร และมุกดาหาร)
- สำนักงานอุบลราชธานี (อุบลราชธานี อำนาจเจริญ และยโสธร)
- สำนักงานสุรินทร์ (สุรินทร์ ศรีสะเกษ และบุรีรัมย์)
ภาคตะวันออก[แก้]
- สำนักงานนครนายก (นครนายก ปราจีนบุรี และสระแก้ว)
- สำนักงานตราด (ตราด)
- สำนักงานระยอง (จันทบุรีและระยอง)
- สำนักงานพัทยา (ชลบุรี)
ภาคกลาง[แก้]
- สำนักงานกรุงเทพมหานคร (กรุงเทพมหานคร นนทบุรี ปทุมธานี ฉะเชิงเทรา และสมุทรปราการ)
- สำนักงานสมุทรสงคราม (สมุทรสงคราม สมุทรสาคร และนครปฐม)
- สำนักงานพระนครศรีอยุธยา (พระนครศรีอยุธยา)
- สำนักงานลพบุรี (ลพบุรี สระบุรี และสิงห์บุรี)
- สำนักงานสุพรรณบุรี (สุพรรณบุรี อ่างทอง และชัยนาท)
- สำนักงานกาญจนบุรี (กาญจนบุรี)
- สำนักงานเพชรบุรี (เพชรบุรีและราชบุรี)
- สำนักงานประจวบคีรีขันธ์ (ประจวบคีรีขันธ์)
ภาคใต้[แก้]
- สำนักงานชุมพร (ชุมพรและระนอง)
- สำนักงานภูเก็ต (ภูเก็ตและพังงา)
- ศูนย์ประสานงานการท่องเที่ยวจังหวัดพังงา
- สำนักงานสุราษฎร์ธานี (สุราษฎร์ธานี)
- สำนักงานเกาะสมุย (เกาะพะงันและเกาะเต่า)
- สำนักงานนครศรีธรรมราช (นครศรีธรรมราช)
- สำนักงานกระบี่ (กระบี่)
- สำนักงานตรัง (ตรังและสตูล)
- สำนักงานหาดใหญ่ (สงขลาและพัทลุง)
- สำนักงานนราธิวาส (นราธิวาส ยะลา และปัตตานี)
สำนักงานในต่างประเทศ[แก้]
ทวีปเอเชีย[แก้]
- กรุงปักกิ่ง ประเทศจีน
- นครคุนหมิง ประเทศจีน
- นครเฉิงตู ประเทศจีน
- นครกว่างโจว ประเทศจีน
- นครเซี่ยงไฮ้ ประเทศจีน
- เมืองฮ่องกง ประเทศจีน
- กรุงไทเป ไต้หวัน
- กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
- นครโอซะกะ ประเทศญี่ปุ่น
- เมืองฟุกุโอะกะ ประเทศญี่ปุ่น
- กรุงโซล ประเทศเกาหลีใต้
- กรุงนิวเดลี ประเทศอินเดีย
- เมืองมุมไบ ประเทศอินเดีย
- เมืองดูไบ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์
ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้[แก้]
- กรุงกัวลาลัมเปอร์ ประเทศมาเลเซีย
- ประเทศสิงคโปร์
- นครโฮจิมินห์ ประเทศเวียดนาม
- กรุงจาการ์ตา ประเทศอินโดนีเซีย
ทวีปยุโรป[แก้]
- กรุงลอนดอน สหราชอาณาจักร
- กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส
- กรุงโรม ประเทศอิตาลี
- กรุงสตอกโฮล์ม ประเทศสวีเดน
- กรุงมอสโก ประเทศรัสเซีย
- นครแฟรงก์เฟิร์ต ประเทศเยอรมนี
- กรุงปราก ประเทศเช็กเกีย
ทวีปอเมริกาเหนือ[แก้]
- นครนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา
- นครลอสแอนเจลิส สหรัฐอเมริกา
ทวีปออสเตรเลีย[แก้]
อนุสาร อ.ส.ท.[แก้]
อนุสาร อ.ส.ท. เป็นนิตยสารท่องเที่ยวขององค์การส่งเสริมการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (อ.ส.ท.) (ปัจจุบันเป็นการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย) ออกวางตลาดเป็นปฐมฤกษ์ ในฉบับเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2503 โดยคำว่าอนุสาร หมายถึงสารฉบับเล็ก มียอดพิมพ์ครั้งแรก 50,000 ฉบับ เนื้อหานำเสนอเรื่องราวของแหล่งท่องเที่ยวในประเทศไทย ทั้งในด้านธรรมชาติ ประวัติศาสตร์ โบราณคดี ศิลปวัฒนธรรม ประเพณี วิถีชีวิต และแม้ว่าองค์การส่งเสริมการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย ได้รับการยกฐานะขึ้นเป็นการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ท.ท.ท.) ในปี พ.ศ. 2522 อนุสาร อ.ส.ท.ก็ยังใช้ชื่อเดิมมาจนถึงปัจจุบัน โดยในปี พ.ศ. 2551 มียอดพิมพ์สูงถึง 100,000 ฉบับต่อเดือน นับเป็นนิตยสารท่องเที่ยวที่อายุยืนนานที่สุด และมียอดจำหน่ายสูงสุดของประเทศไทย[ต้องการอ้างอิง]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชบัญญัติงบประมาณรายจ่ายประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2559 เล่ม 132 ตอนที่ 91ก วันที่ 25 กันยายน 2558
- ↑ พระราชกฤษฎีกาจัดตั้งองค์การส่งเสริมการท่องเที่ยว พ.ศ. 2502
- ↑ พระราชบัญญัติการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย พ.ศ. 2522
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- เว็บไซต์การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย
- ข้อมูลการท่องเที่ยวฉบับภาษาอังกฤษ
- อนุสาร อสท. - นิตยสารการท่องเที่ยวของ ททท.
|
|||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||
