การนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย
| การนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย | |
|---|---|
| Industrial Estate Authority of Thailand | |
| |
| ตราสัญลักษณ์ของการนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย | |
| ที่ทำการ | |
| 618 ถนนนิคมมักกะสัน แขวงถนนพญาไท เขตราชเทวี กรุงเทพมหานคร 10400 | |
| ภาพรวม | |
| วันก่อตั้ง | 13 ธันวาคม พ.ศ. 2515 (47 ปี) |
| เขตอำนาจ | กำกับดูแลนิคมอุตสาหกรรม |
| งบประมาณ | 21 ล้านบาท (พ.ศ. 2559)[1] |
| ผู้บริหารหลัก | ดร.พสุ โลหารชุน, ประธานกรรมการ สมจิณณ์ พิลึก, ผู้ว่าการ พรเทพ ภูริพัฒน์, รองผู้ว่าการ อัฐพล จิรวัฒน์จรรยา, รองผู้ว่าการ พรเทพ ภูริพัฒน์, รองผู้ว่าการ ฐานันดร์ พิทักษ์วงศ์, รองผู้ว่าการ จักรรัฐ เลิศโอภาส, รองผู้ว่าการ ปนัดดา รุ่งเรืองศรี, รองผู้ว่าการ ประทีป เอ่งฉ้วน, รองผู้ว่าการ |
| ในกำกับดูแลของ | กระทรวงอุตสาหกรรม |
| เว็บไซต์ | |
| http://www.ieat.go.th | |
การนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย (อังกฤษ: Industrial Estate Authority of Thailand ชื่อย่อ IEAT ; กนอ.) เป็นรัฐวิสาหกิจในสังกัดกระทรวงอุตสาหกรรม ก่อตั้งขึ้นตามประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๓๓๙ เมื่อวันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2515[2] เป็นหน่วยงานที่มีหน้าที่พัฒนาและจัดตั้งนิคมอุตสาหกรรม จัดพื้นที่สำหรับโรงงานอุตสาหกรรมให้เข้ารวมกันอย่างมีระบบและมีระเบียบ และเป็นกลไกของภาครัฐในการกระจายการพัฒนาอุตสาหกรรมออกไปสู่ภูมิภาค
ในวันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2522 ได้มีประกาศใช้ พระราชบัญญัติการนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย พ.ศ. ๒๕๒๒ แทน ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๓๓๙ ลงวันที่ ๑๓ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๑๕ ที่ถูกยกเลิกไป [3]
การนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย ได้มีการจัดตั้งนิคมอุตสาหกรรมแห่งแรกของประเทศไทยขึ้น เมื่อปี พ.ศ. 2516 คือ นิคมอุตสาหกรรมบางชัน ครอบคลุมเขตมีนบุรี และเขตบางกะปิ[4]
อำนาจหน้าที่[แก้]
การนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย มีอำนาจหน้าที่ ดังนี้
- จัดตั้งนิคมอุตสาหกรรมส่งเสริมและสนับสนุนเอกชนหรือองค์กรของรัฐจัดตั้งนิคมอุตสาหกรรม
- จัดให้มีและให้บริการในระบบสาธารณูปโภคและสาธารณูปการ ซึ่งจำเป็นแก่การประกอบอุตสาหกรรม
- ส่งเสริมและสนับสนุนให้เอกชนลงทุนและให้บริการในระบบสาธารณูปโภคและสาธารณูปการ ซึ่งจำเป็นแก่การประกอบอุตสาหกรรม
- จัดให้มีระบบและการจัดการ ด้านสิ่งแวดล้อม การป้องกันและบรรเทาอุบัติภัยจากอุตสาหกรรม
- อนุญาต อนุมัติ การประกอบกิจการในนิคมอุตสาหกรรมและจัดให้ได้เพิ่มเติมซึ่งสิทธิประโยชน์ สิ่งจูงใจ และการอำนวยความสะดวกแก่การประกอบอุตสาหกรรม
นิคมอุตสาหกรรม[แก้]
นิคมอุตสาหกรรม หมายถึง เขตพื้นที่ดินซึ่งจัดสรรไว้สำหรับโรงงานอุตสาหกรรมเข้าไปอยู่รวมกันอย่างเป็นสัดส่วน ประกอบด้วย พื้นที่อุตสาหกรรม สิ่งอำนวยความสะดวก สาธารณูปโภค และสาธารณูปการ เช่น ถนน ท่อระบายน้ำ โรงกำจัดน้ำเสียส่วนกลาง ระบบป้องกันน้ำท่วม ไฟฟ้า น้ำประปา โทรศัพท์ นอกจากนั้นยังประกอบด้วย บริการอื่นที่จำเป็น อาทิ ที่ทำการไปรษณีย์โทรเลข ธนาคาร ศูนย์การค้า ที่พักอาศัยสำหรับคนงาน สถานีบริการน้ำมัน เป็นต้น
รายชื่อนิคมอุตสาหกรรมในประเทศไทย[แก้]
ปัจจุบัน กนอ. มีนิคมอุตสาหกรรมที่เปิดดำเนินการแล้ว 59 นิคม กระจายอยู่ใน 18 จังหวัด ประกอบด้วย นิคมอุตสาหกรรมที่ กนอ.ดำเนินการเอง จำนวน 11 นิคม และนิคมอุตสาหกรรมที่ร่วมดำเนินงานกับผู้พัฒนา จำนวน 48 นิคม[5] (ตัวหนา คือ นิคมอุตสาหกรรมที่ กนอ. ดำเนินการเอง และ ตัวเอียง คือ นิคมอุตสาหกรรมที่กำลังพัฒนา)
ภาคเหนือ[แก้]
- จังหวัดลำพูน
- นิคมอุตสาหกรรมภาคเหนือ
- นิคมอุตสาหกรรมลำพูน
- นิคมอุตสาหกรรมลำพูน 2
- จังหวัดพิจิตร
- นิคมอุตสาหกรรมพิจิตร
ภาคกลางและภาคตะวันออก[แก้]
- จังหวัดสระบุรี
- นิคมอุตสาหกรรมแก่งคอย
- นิคมอุตสาหกรรมหนองแค
- จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
- นิคมอุตสาหกรรมไฮเทค บ้านหว้า
- นิคมอุตสาหกรรมโรจนะ
- นิคมอุตสาหกรรมบางปะอิน
- นิคมอุตสาหกรรมสหรัตนนคร
- นิคมอุตสาหกรรมฟาสแฟค
- นิคมอุตสาหกรรมแฟคตอรี่แลนด์ วังน้อย
- จังหวัดราชบุรี
- นิคมอุตสาหกรรมราชบุรี
- นิคมอุตสาหกรรมวีอาร์ เอ็ม
- จังหวัดสมุทรสาคร
- นิคมอุตสาหกรรมสมุทรสาคร
- นิคมอุตสาหกรรมสินสาคร
- นิคมอุตสาหกรรมมหาราชนคร
- กรุงเทพมหานคร
- นิคมอุตสาหกรรมบางชัน
- นิคมอุตสาหกรรมลาดกระบัง
- นิคมอุตสาหกรรมอัญธานี
- นิคมอุตสาหกรรมอัญธานี (โครงการ 2)
- จังหวัดฉะเชิงเทรา
- นิคมอุตสาหกรรมเวลโกรว์
- นิคมอุตสาหกรรมเกตเวย์
- นิคมอุตสาหกรรมที เอฟ ดี
- นิคมอุตสาหกรรม 304 ปาร์ค2 ฉะเชิงเทรา
- นิคมอุตสาหกรรมที เอฟ ดี2
- นิคมอุตสาหกรรม สวนอุตสาหกรรมวินโคสท์
- จังหวัดสมุทรปราการ
- นิคมอุตสาหกรรมบางปู
- นิคมอุตสาหกรรมบางพลี
- นิคมอุตสาหกรรมเอเชีย (สุวรรณภูมิ)
- นิคมอุตสาหกรรมบางปู (เหนือ)
- จังหวัดชลบุรี
- นิคมอุตสาหกรรมเหมราชชลบุรี
- นิคมอุตสาหกรรมอมตะซิตี้ ชลบุรี
- นิคมอุตสาหกรรมอมตะนคร (โครงการ 2)
- นิคมอุตสาหกรรมปิ่นทอง
- นิคมอุตสาหกรรมปิ่นทอง (แหลมฉบัง)
- นิคมอุตสาหกรรมปิ่นทอง (โครงการ 3)
- นิคมอุตสาหกรรมปิ่นทอง (โครงการ 4)
- นิคมอุตสาหกรรมแหลมฉบัง
- นิคมอุตสาหกรรมปิ่นทอง (โครงการ 5)
- นิคมอุตสาหกรรมบ้านบึง
- นิคมอุตสาหกรรมเหมราชชลบุรี (โครงการ 2)
- นิคมอุตสาหกรรมเหมราชอีสเทิร์นซีบอร์ด แห่งที่ 2
- นิคมอุตสาหกรรมเหมราชอีสเทิร์นซีบอร์ด แห่งที่ 3
- นิคมอุตสาหกรรมยามาโตะ อินดัสตรีส์
- จังหวัดปราจีนบุรี
- นิคมอุตสาหกรรมกบินทร์บุรี
- นิคมอุตสาหกรรมไฮเทค กบินทร์บุรี
- นิคมอุตสาหกรรมโรจนะ ปราจีนบุรี
- นิคมอุตสาหกรรมเครือสหพัฒน์ กบินทร์บุรี
- นิคมอุตสาหกรรม304
- จังหวัดระยอง
- นิคมอุตสาหกรรมมาบตาพุด
- นิคมอุตสาหกรรมเหมราชอีสเทิร์นซีบอร์ด แห่งที่ 4
- นิคมอุตสาหกรรมเหมราชตะวันออก (มาบตาพุด)
- นิคมอุตสาหกรรมผาแดง
- นิคมอุตสาหกรรมอีสเทิร์นซีบอร์ด (ระยอง)
- นิคมอุตสาหกรรมอมตะซิตี้
- นิคมอุตสาหกรรมเหมราชอีสเทิร์นซีบอร์ด
- นิคมอุตสาหกรรมเอเชีย
- นิคมอุตสาหกรรมอาร์ ไอ แอล
- นิคมอุตสาหกรรมท่าเรือ เอเชีย เทอร์มินัล
- นิคมอุตสาหกรรมระยอง (บ้านค่าย)
- นิคมอุตสาหกรรมหลักชัยเมืองยาง
- นิคมอุตสาหกรรมเหมราชระยอง 36
- จังหวัดเพชรบุรี
- นิคมอุตสาหกรรมบริการ (Thai Diamond City)
ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ[แก้]
- จังหวัดนครราชสีมา
- นิคมอุตสาหกรรมนวนคร สูงเนิน
- จังหวัดอุดรธานี
- นิคมอุตสาหกรรมอุดรธานี
- จังหวัดหนองคาย
- นิคมอุตสาหกรรมหนองคาย
ภาคใต้[แก้]
- จังหวัดสงขลา
- นิคมอุตสาหกรรมภาคใต้
- จังหวัดปัตตานี
- นิคมอุตสาหกรรมอาหารฮาลาล
นอกจากนี้ กนอ. ยังมีหน้าที่กำกับดู ท่าเรืออุตสาหกรรมมาบตาพุด จังหวัดระยอง อีกด้วย
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, พระราชบัญญัติงบประมาณรายจ่ายประจำปีงบประมาณ พ.ศ. ๒๕๕๙ เล่ม ๑๓๒ ตอนที่ ๙๑ ก วันที่ ๒๕ กันยายน ๒๕๕๘
- ↑ ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๓๓๙ (มีสถานะเทียบเท่าพระราชบัญญัติ ให้จัดตั้งการนิคมอุตสาหกรรม) ราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๘๙ ตอน ๑๙๐ ก หน้า ๒๑๔ ๑๓ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๑๕
- ↑ พระราชบัญญัติการนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย พ.ศ. ๒๕๒๒ ราชกิจจานุเบกษา เล่ม ๙๖ ตอน ๔๑ ก พิเศษ หน้า ๑๐ ๒๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๒๒
- ↑ ประกาศกระทรวงอุตสาหกรรม เรื่อง การจัดตั้งนิคมอุตสาหกรรมบางชันเป็นนิคมอุตสาหกรรมทั่วไป
- ↑ บทบาทและหน้าที่หลักขององค์กร การนิคมอุตสาหกรรม
| |||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
