พระราม

พระราม
ชื่อในอักษรเทวนาครี	राम
ชื่อในการทับศัพท์ภาษาสันสกฤต	Rāma
ส่วนเกี่ยวข้อง	อวตารที่ 7 ในทศาวตารในพระวิษณุ, พรหมัน (ลัทธิไวษณพ)
วิมาน	Vaikunta, อโยธยา, Saket
อาวุธ	ธนู
คัมภีร์	รามายณะ, รามจารตมนะ
เทศกาล	Rama Navami, Vivaha Panchami, ทีปวลี, Dusshera
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	อโยธยา, แคว้นโกศล (รัฐอุตตรประเทศ, อินเดีย ในปัจจุบัน)
คู่ครอง	นางสีดา
บุตร - ธิดา	ลวะ; กุษ
บิดา-มารดา	ท้าวทศรถ (พระบิดา); พระนางเกาสุริยา (พระมารดา); พระนางไกยเกษี (step-mother); พระนางสุมิตรา (step-mother);
พี่น้อง	พระลักษมณ์; พระพรต; พระสัตรุด; Shanta;
ราชวงศ์	รฆูวันษี-อิศวกุ-สุรยวังษา

พระราม (/ˈrɑːmə/;^[2] แม่แบบ:IAST3, แม่แบบ:IPA-sa; สันสกฤต: राम อักษรโรมัน: Rama), รามา,^[α] หรือชื่อเต็มของปางนี้คือ รามจันทรา (/ˌrɑːməˈtʃʌndrə/;^[4] แม่แบบ:IAST3, สันสกฤต: रामचन्द्र, อักษรโรมัน: Ramachandra), เป็นเทพเจ้าองค์สำคัญในศาสนาฮินดู ในฐานะอวตารปางที่เจ็ดและเป็นหนึ่งในอวตารที่ได้รับความนิยมมากที่สุดของพระวิษณุ ในศาสนาฮินดูนับถือพระรามเป็นสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจ โดยถือว่า พระราม เป็นสิ่งมีชีวิตสูงสุด เรียกว่า พรหมิณ^[5]

ตำนานเล่าว่า พระรามเป็นพระโอรสของ ท้าวทศรถ และ นางเกาสุริยา แห่งกรุงอโยธยา กษัตริย์ผู้ครองแคว้นโกศล พระรามมีพระอนุชา 3 พระองค์ คือ พระลักษณ์, พระพรต และ พระสัตรุด พระรามอภิเษกสมรสกับนางสีดา แม้จะเกิดในราชวงศ์ที่สูงส่ง แต่ชีวิตของพระรามที่มีบรรยายไว้กลับระบุว่าเปลี่ยนแปลงไปในทางตรงข้ามอย่างคาดไม่ถึง เช่น การเนรเทศไปสู่สถานที่ที่ยากไร้และกันดาร ทำให้เกิดคำถามด้านจริยธรรม และประเด็นขัดแย้งทางศีลธรรมในภายหลัง^[6] ในช่วงเวลาที่พระรามเดินป่าเกือบ 14 ปีนั้น ช่วงเวลาที่โดดเด่นมากที่สุดคือการลักพาตัวนางสีดาโดยจอมอสูรอย่างทศกัณฐ์ ตามด้วยความพยายามอย่างยิ่งยวดของพระรามและพระลักษมณ์ เพื่อการชิงนางสีดากลับมา และสังหารทศกัณฐ์ที่ชั่วร้าย เรื่องราวชีวิตทั้งหมดของพระราม นางสีดา และบุคคลต่างในรามายณะ เปรียบเทียบได้กับหน้าที่ สิทธิ และความรับผิดชอบต่อสังคมของแต่ละบุคคล แสดงให้เห็นถึงการดำเนินชีวิตด้วยธรรมะ โดยมีตัวละครฝ่ายพระรามเป็นแบบอย่าง^[6]^[7]

อ้างอิง

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 James G. Lochtefeld 2002, p. 555.
↑ "Rama". Webster's Dictionary (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 9 March 2021.
↑ "Why we put 'a' after each Hindu name". Hinduism.Stackexchange. 16 October 2016. สืบค้นเมื่อ 8 March 2021.
↑ แม่แบบ:Cite LPD
↑ Tulasīdāsa (1999). Sri Ramacaritamanasa. แปลโดย Prasad, RC. Motilal Banarsidass. pp. 871–872. ISBN 978-81-208-0762-4.
↑ ^6.0 ^6.1 William H. Brackney (2013). Human Rights and the World's Major Religions, 2nd Edition. ABC-CLIO. pp. 238–239. ISBN 978-1-4408-2812-6.
↑ Roderick Hindery (1978). Comparative Ethics in Hindu and Buddhist Traditions. Motilal Banarsidass. pp. 95–124. ISBN 978-81-208-0866-9.

บทความเกี่ยวกับวรรณกรรมนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล
ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:โลกวรรณศิลป์

อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "lower-greek" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="lower-greek"/> ที่สอดคล้องกัน หรือไม่มีการปิด </ref>

[FOOTNOTEJames_G._Lochtefeld2002555-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 James G. Lochtefeld 2002, p. 555.

[2] "Rama". Webster's Dictionary (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 9 March 2021.

[3] "Why we put 'a' after each Hindu name". Hinduism.Stackexchange. 16 October 2016. สืบค้นเมื่อ 8 March 2021.

[5] แม่แบบ:Cite LPD

[6] Tulasīdāsa (1999). Sri Ramacaritamanasa. แปลโดย Prasad, RC. Motilal Banarsidass. pp. 871–872. ISBN 978-81-208-0762-4.

[Brackney2013p238-7] 6.0 ^6.1 William H. Brackney (2013). Human Rights and the World's Major Religions, 2nd Edition. ABC-CLIO. pp. 238–239. ISBN 978-1-4408-2812-6.

[Hindery1978p95-8] Roderick Hindery (1978). Comparative Ethics in Hindu and Buddhist Traditions. Motilal Banarsidass. pp. 95–124. ISBN 978-81-208-0866-9.

[1]

[2]

[α]

[4]

[5]

[6]

[7]

ด ค ก อวตารของพระวิษณุ
ทศาวตาร	มัตสยะ กูรมะ วราหะ นรสิงห์ วามนะ ปรศุราม พระราม พระพลราม¹ พระกฤษณะ¹ พระโคตมพุทธเจ้า¹ กัลกิ
อวตารอื่น ๆ	สี่กุมาร ฤๅษีนารทมุนี นระและนารายณะ กปิละ พระทัตตาเตรยะ ยัชญะ ฤษภะ ปฤถุ พระธันวันตริ โมหินี ฤๅษีวยาส
¹ รายชื่ออวตารสิบปางแตกต่างกันไปตามแต่ละภูมิภาค อวตารปางที่ 8 และปางที่ 9 อาจเป็นพระพลราม พระกฤษณะ หรือพระโคตมพุทธเจ้า